भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पढ़ोगे लिखोगे बनोगे नवाब, खेलोगे कुदोगे बनोगे खराब, ही म्हण आयज बदल्ल्या. कारण आतां खेळांनी, खास करून क्रिकेट, फुटबाॅलांत भरपूर पयसो आयला. पूण, ते खातीर राष्ट्रीय पांवड्याचेर नांव मेळपाक जाय. कांय खेळांक खूब दुडू लागतात. बरें मैदान ही सगल्या खेळांची मुळावी गरज. मात सगल्यांच्याच नशिबांत हें भाग्य नासता. कारण गांव विकसीत जातना मैदानाचो विचार कोण करताच अशें ना. दाट लोकवस्तींतले इमारतींनी शाळा सुरू करतात. तिका मैदानूच नासता. आतां तशे जागेय उरूंक नात. खरें म्हणल्यार प्रत्येक शिक्षण संस्थेक चार ते पांच हजार चौखण मिटरांचें तरी मैदान जायच…. आनी ताचेर सद्दां भुरगीं खेळटना दिसपाक जाय. सरकारान कांय मैदानांचें वांटप केलां. मात थंय गोरवां चरतात खंय. ताका लागून हाचे मुखार मैदान सांबाळटले, अशें लेखी आस्वासन खेळां संघटणांनी दिवचें पडटलें, अशें मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत हांणी स्पश्ट केलां. मुळांत गोंयांत मैदानां उणीं. तातूंत सरकारा कडल्यान घेतिल्लीं मैदानां अशीं बेवारस उडोवप समा न्हय. हाचे मुखारूय मैदानां दितले, मात खेळां संघटणांनी आपलें योगदान दिवन हीं मैदानां विकसीत करचीं, निदान सांबाळचीं, अशें सरकाराक दिसता. कार्यावळ आयोजीत करपाक सरकाराक मैदानाची गरज पडली जाल्यार कांय अटी घालून तें दिवं येता, अशें मुख्यमंत्र्यान सांगलें. फातोड्डें सारक्या मैदानाचेर फुटबाॅल खेळटात. तेन्ना थंय क्रिकेटीची पीच तयार केली काय ती इबाडटा, हाचोय विचार जावंक जाय. कांय प्रशिक्षक भुरग्यांक शिकयतात, तांकां मैदानाचो उणाव सोंसचो पडटा. सगल्याच शाळांचीं मैदानां पाचवीचार नात. खाजगी कार्यावळीं खातीर मैदानां दितात, मात थंय खणप, कोयर करप, 8- 10 दीस माटव काडप ना, असल्यो गजाली जातात. आतां गांवांगांवांतल्या क्लबांनी मैदाना खातीर सरकाराच्या फाटल्यान लागपाक जाय. मैदाना खातीर जागे पळोवन ते विकसीत करपाक जाय. तेन्नाच आमकां बरे खेळगडे मेळटले. सध्या क्रिकेट चड लोकप्रीय आसा. मात दिलीप सरदेसाय, पारस म्हांबरे सारके आडवाद सोडल्यार आंतरराष्ट्रीय पांवड्याचेर नवे गोंयकार खेळगडे जावंक नात. हाॅकी, फुटबाॅलांत मात जाल्यात. पीटर पाॅल फर्नांडीस, लिओ पिंटो, रेजिनाल्ड राॅड्रिगीश, लाॅरी फर्नांडीस सारके जायते आंतरराष्ट्रीय हाॅकी खेळगडे जाल्यात. पूण ते गोंय मुक्त जावचे पयलीं. लिएंडर पायश, तनिशा क्राॅस्टो, ब्रह्मानंद शंखवाळकार, नेविल डिसोजा, इव्हाना फुर्ताद, क्लायमेक्स लाॅरेन्स, ब्रुनो कुतिन्हो हांचे सारके कितलेशेच खेळगडे जाल्यात. मैदानां तयार जालीं, थंय सुविधा मेळ्ळ्यो जाल्यार कित्याक आनीक खेळगडे तयार जावचे नात? राज्यांतल्या व्हडल्या क्लबां कडेन मैदानां आसात. स्टेडियमाचेर सराव करपाक तांकां परवानगीय मेळटा. मात गांवगिऱ्या भुरग्यांक शेतांनी खेळचें पडटा. मागीर ते फक्त वेळ पासार करपाक खेळटात. प्रत्येक तालुक्यांत चार तरी इनडोअर स्टेडियम जाय. तांचे देखरेखीचें काम स्वराज्य संस्थां कडेन दिवं येता. आयज शाळांक गांवांतलें भौशीक मैदान आपणावचें पडटा वा खंयच्याय व्हडल्या क्लब, मंडळा कडेन मैदाना खातीर विनवणी करची पडटा.
मैदानांक लागून खूब कितें मेळटा. खेळटकच व्यायाम जाता, भलायकी सुदारता, व्यक्तीमत्व विकास जाता, समाजीक एकचार वाडटा, आंगांतले खेळांगूण वाडटात, करियराची संद मेळूं शकता. मात ही मैदाना नितळ जाय. थंय सदांच खेळपाक जाय. नाजाल्यार भौशीक मालमत्ता वापराविणें पडून उरतली. आपूण खेळना जाल्यार दुसऱ्यांक तीं खेळपाक दिवंक जाय. खेळा भायल्या वेवसायीक कामां खातीर मात तांचो वापर जावंक जायना. मोबायल फोन, गाडी हांचे भशेन मैदान ही पसून एक म्हत्वाची गरज हें कोणे विसरचें न्हय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
