मैदानां, सुविधा ही मुळावी गरज

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

ह्या धोरणा उपरांत दोन वर्सांत गोंयचो खेळां पांवडो वयर सरतलो, अशी आस्त.

जीसीएची वेंचणूक आयज. बँकां प्रमाण हे वेंचणुकेकूय राजकी वळण मेळटा. राज्यांतल्या क्रिकेट खेळगड्यांचें तिचे कडेन लक्ष आसता. हें वेंचणुकेचे आदले दीस खेळां संचालक डाॅ. अजय गावडे हांणी गोंय खेळां प्राधिकरणाच्या (एसएजी- साग) कार्यकारी संचालक पदाचो ताबो घेतलो. त्या वेळार तांकां रोजांच्यो पाकळ्यो शिंवरीत, धोल- ताशे वाजयत येवकार दिलो. तांकां आतां मुख्य सचिवान कारणां दाखयात, नोटीस धाडल्या. हो येवकार डाॅ. गावडे हांणीच दिवपाक सांगिल्लो, काय तांच्या बरें मागत्यान तें कळटलेंच. येवकार असोच दिवपाची पद्दत आसा, असो बाबड्यांचो समजूय जावं येता. कारण फुलां शिंवरून, पंचारती उंवाळून येवकार दिल्ल्याचे प्रसंग हाचे पयलीं घडल्यात. फुडलें जोत तशें फाटलें जोत, इतलें म्हणून हें सोडून दिवपाचें. डाॅ. गावडेन दिल्या ती खेळां धोरणाची खबर चड येवकार दिवपा सारकी. पूण, ती जाता तितले बेगीन प्रत्यक्षांत येवपाक जाय. फुडल्या दोन- अडेज म्हयन्यांत गोंयां खातीर स्वतंत्र खेळां धोरण चालीक लागतलें अशें तांणी सांगलें. केंद्र सरकारान सगल्या राज्यांक तें तयार करपाक सांगलां. ह्या धोरणा उपरांत दोन वर्सांत गोंयचो खेळां पांवडो वयर सरतलो, अशी आस्त.
सध्या गोंयांत 2009 चें खेळां धोरण चलता. म्हणल्यार 16 वर्सां जालीं. खेळां मळाचेर बदल जाल्ल्यान नवें धोरण हाडप गरजेचें आशिल्लेंच. धोरण तयार करपाक प्रशिक्षक, खेळगडे, संघटणा, इतलेंच न्हय, तर खेळांमोगींचींय मतां घेतले, अशें डाॅ. गावडे हांणी सांगलां. खेळां मळार नेमकें कितें जाय तें सांगपाची भांगराळी संद आतां सगल्यांक मेळटली. मात, सगल्यांनी फक्त खेळ, खेळगडे नदरे मुखार दवरून मतां, सुचोवण्यो दिवच्यो, त्योय बी भियेनासतना. कारण हालींसराक बरें पसून कितें सांगपाक लोक कांचवेतात. कोणाक जाय त्यो भानगडी हो प्रस्न तांच्या मनांत येता. स्टेडियम मावळिंग्या जावचो, हें सादें मत पसून कोणा खेळगड्याक वा क्लबाक ब्लॅक लिस्टांत उडोवंक शकता. पूण, भंय पयस मोखून सगल्यांनी एकवटान मुखार येवंक जाय. खेळां खातें आनी एसएजीन एकठांय काम केल्यार कित्याक गोंय राष्ट्रीय पांवड्या वयल्या मुखेल खेळांनी मुखार येवचे ना? गुणेस्त खेळगडे सोदून तांकां तांच्या प्रशिक्षणाची पुराय जापसालदारकी मात सरकारान घेवपाक जाय. गांवांनीय बरे खेळगडे आसात, तें प्रशिक्षकांनी लक्षांत दवरचें. तांकां प्रशिक्षण घेवपाक वचप, थंय रावप, फी भरप परवडना. ते पंगडांत आपल्याक घे म्हूण वशिलोय लावपाक शकनात. अशे कितलेशेच खेळगडे आसतले, जांकां गुणवत्ता आसूनय
संद मेळूंक ना.
राष्ट्रीय पांवड्या वयल्या मुखेल खेळांनी (धांवप, पेंवप, नेमबाजी) सातत्यान पदकां मेळोवपी गोंयकार तशे उणेच. प्रशिक्षणा खातीर दुडू मोडचो पडटा, त्या खेळांक पुरस्कर्ते जाय. खेळां सर्ती आयोजीत करपाक आमी 50- 60 कोटी मोडपाक तयार आसतात, पूण दरेका खेळगड्याक तातूंतले पांच- पांच लाख दिवपाक आमच्या जिवार येता. मुखेल खेळांनी सातत्यान बरी कामगिरी करपांत गोंयकार फाटीं आसत, पूण हेर खेळांनी तांणी भांगरां, रुप्यां पदकां मेळयल्यांत. तांकां, तांच्या त्या खेळांक (पॅन्टाथलाॅन आनी हेर) शालेय पांवड्याचेर उर्बा मेळची. भोवतेक शाळांनी क्रिकेट, फुटबाॅल, बॅडमिंटन, कबड्डी आनी हेर कांय खेळ सोडल्यार बाकींच्याक उर्बा मेळना, हाचोय एसएजीक विचार करचो पडटलो. सगल्या हायस्कुलांक, काॅलेजींक पाचवेंचार मैदान आसपाक जाय. पूण बऱ्याच शिक्षणीक संस्थां कडेन स्वताचीं मैदानां नात. इनडोर मैदानाय नात. कांय खेळगडे स्वताच्या बळग्यार सर्ती जिखतात. तातूंत शिक्षणीक संस्थांचें योगदान आसताच अशें ना. नव्या खेळां धोरणांत मैदानां, साधनसुविधा, प्रशिक्षक, अर्थीक मजत हांचेर चड भर दिवचो पडटलो.