मार्ग दिसता तेन्ना

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयज कांय खिणांक कांय नू करून कामां जातात. मनीस जातीक कामां कमी वेळांत तर जावन मेळटाच तितलींच तीं खूब चुको करतात हेचेर भान दवरुनूच पावल उबें केलें जाल्यार.

आमचें बरें मागपी मेळप म्हळ्यारूच आमी कितें तरी, खंय तरी केलें पुण्य आसता. तें जालेंच, पूण आमी त्या बरें मागप्यांक तितलेंच समजून घेतलें जाल्यार भांगराचें भांगर जाता.

देखीक आमी जेन्ना आमचें लिखीत स्वरुप दुसरे कडेन पावयतात तेन्ना आमकां आमी केल्ल्यो चुको दिसतात. खरेंच स्वता कडेन चुकी जाल्यात ती दाखोवन दितकच मान्य करतात तेन्ना आपल्या मदीं चड सुदारणां जातात हें सत आसा. व्हड जावं ल्हान आमकां कोणूय मार्गदर्शक म्हणून लाभता आनी ताचो लाभ आमी नमळायेन घेतलो जाल्यारुच बरें तेंच घडटा. जिवनान आपल्या जिवितांत बरें, वायट ह्यो ज्यो गजाली घडटात त्यो कितें तरी नमूद जावपा खातीर घडटा जावंये. कांय जाणांक कळटा तर कांय जाणांक कळच ना. कांय जाणां कळून लेगीत कळुना अशें वागतात. खरें म्हळ्यार आमी स्वताक जितले हुशार समजतात तितले आमच्या फाटीं फुडें उबे आशिल्लेय हुशार आसात हें मान्य करप गरज आसता. मानप आसता. आमचे पांय हे जमनीरूच आसप हें चड बरें आसता. दोन गोश्टी आनंद दिवपा सारक्यो घडल्यो हाचो अर्थ उडप अशें न्हय.

कांय वेळा आमींय बी बाराबर आसतात. पूण मुखारलो साथ दिवंक तयार ना, तो आपलें तें खरें करुंक सोदता. हाका कितें म्हणप? हो एक प्रस्न  तरी प्रस्न बी न्हय. जाप इतकीच की मोनें जावप नाजाल्यार जें मार्गदर्शक म्हूण मार्गदर्शन केलां तें तांकां पटुना आनी आनीक झरयलें म्हूण ते मानचेय ना. तेन्ना आमी मागार घेतली जाल्यार घडये कांय काळा उपरांत तांकां समजून येयत ना येयत. जर आयलें ताचे ताणें भांगर केलें. ना समजलें जाल्यार तें मातयेभरण जालें अशें खर मार्गदर्शनान समजुपाचें.

आयज जे दीस आमी जियेतात ते दीस आधुनिक यंत्रार चलतात ते दीस. आयज कांय खिणांक कांय नू करून कामां जातात. मनीस जातीक कामां कमी वेळांत तर जावन मेळटाच तितलींच तीं खूब चुको करतात हेचेर भान दवरुनूच पावल उबें केलें जाल्यार. आयज शूद्ध बरोवपी, सत उलोवपी लेगीत चुको करताना दिसतात. पूण ह्या यंत्रार खरेंच काय त्यो चुकी तांच्यो आसतात काय हें आधुनीक यंत्र तें बिघाडटा? हय तें बिघाडटा. पूण आमी चुकतात. त्या यंत्राचेर जें जाता ताचेर आमचें लक्ष केंद्रीत करतात तें घडये चड विस्वास दवरुंक जाता. आमी आनीक दोन मिनटां ताचेर लक्ष घालूंक बेजारतात वा आमच्या दोळ्यां आड बी तें वता जावंये. शक्यता नाकारप ना. विविधतायेन नटिल्ल्या ह्या संवसारान खूबशीं पांखां उडटात. पूण तीण चडूच उडटात तेन्ना तीं पांखां जडटातूय हें तांकां कळटा? कोणाक खबर ताचें खरें हाल कितें तें. तो/ तें जाणां. पूण कांय अशें की आपले पांय साबूत दवरतात. तांकां कितल्याय व्हड उंचायेर व्हरपाचीं पांखां लागलीं म्हूण ते उडनात. तांकां खबर आसा की फुडें आनी कितें करतले जाल्यार जमनीचेरच पांय जमनीरुच आदर दितात.

शेत पिकलें हाचो अर्थ ताचें काम सोंपलें अशें न्हय. अजिबात न्हय. ताच्या फाटल्यान आनीक जबाबदारेचे काम आसता आनी हेंच काम आमकां तें मनांतलें फळ, तें धान्य दिता. तें धन दिता. हेंच धान्य, धन आमचें जिवीत आसता. दोन चाकी आनी चार चाकी हातूंतलो फरक आमी जाणांत.  पूण दोगूय आमकां ज्या जाग्यार वचचें आसता थंय पावयता. जर तांचेर ताबो ना जाल्यार मात तें मार्गार कांय वेगळेंच चित्र दाखयता हें खरेंच मनांत घेवन चिंतपा सारकें म्हळ्यार बरें. जें करतात ताचेर विचार जाय आसतात. सायकलीचे फायदे जशे आसा तशेच जायत जाल्यार तिका तें आयुश्य हें आसाच. बाकी आमकां जितलें दिलां तें मेळटलेंच. फक्त आमचें लक्ष आमी सारक्या रितीन केंद्रीत केलें तरूच. फुडलो मार्ग दिसता तेन्ना आमी तशीच चलतात. पूण फुडें पावतकूच तो चड कठीण वा चड सोंपो जावं येता. फुडें खरेंच सत अशें कितें घडटलें हें आमकां खबर नासताच. पूण आमी जशें मेकळे करीत वतले तशेंच ती प्राप्ती जाता. ती प्राप्ती मागीर लुकसाण बी आसूंक शकता. आपलें चित्र हें आपणेंच रेखाटू शिकलें जाल्यार तें चित्र सोबीत अशें रंगोव येता. रंग भरतना हांगां थंय रंग लागता. तो रंग जाग्यार हाडूं येता. आपूण तसो तयार आसत जाल्यार जाता. मनीसजीण ही खिणां खिणांचीं आसता. आतांच हांसता जाल्यार आतांच रडटा. खरें दिसलें काय नां? खरें तें. जिण खरें तरेन बरे तरेन समजून घेयत चल्ले जाल्यार तो मार्ग दिसता तसो आपल्याक चलचें पडटलें.

मार्ग दिसता तेन्ना पारखून चल्ले आनी चलत रावले तर तो तुजो मार्ग तुका मेळ्ळो. ‘‘जिवन एक गाणे आहे. ते गाणे गात जावे.’’ देखीक जिविताचीं गाणी सुखा आनी दुकांनीं भरिल्ली आसतात. हें सगळें कळप हें म्हजें काम म्हजें आनी तुजें काम तुजें. मार्गदर्शक हो फकत मार्गदर्शक आसता. तू मार्ग काडटा तसो तुजो, तो मार्ग दिसता तेन्ना….!!

• सोनाली सु. पेडणेंकार