भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आवाज आनी हवेच्या प्रदुशणाक लागून काळजाचीं दुयेंसां, गोडेंमूत, आयकुपाची समस्या निर्माण जाता.
कसलीय खोशेची गजाल घडली, मनाक आनंद जालो काय उमेदी मनीस आनंद उक्तावपाक, ती खबर सगल्याक कळोवपाक माराणे पेटयता. सगल्यांक जाग हाडटा. आपलें येवजिल्लें काम कशेंच जायना आनी तें अकस्मात जालें काय जो आनंद जाता तो उतरांनी सांगूंक जायना. माराण पेटयले काय ती खबर वाऱ्या सारकी रोखडीच सगल्याक पातळटा. ती खबर कसली तें खबर नासता, पूण लोक एकमेकांक विचारून खात्री करून घेतात. सणा- परबेक, लग्नसुवाळ्याक, चवथ, दिवाळेक, वेंचणुकेंतल्या जैता वेळार वा कसल्याय शुभ कार्याची सुरवात एक- दोन वा बंडलाचीं बंडलां माराण पेटोवन जाता. आदल्या काळार फोन नासले, तेन्ना सगल्यांक कळचें म्हूण माराण मारताले. तो पेटयलो काय चवथीची आरती करपाक लोक खंय पावल्यात तें कळटालें. सून, चली बाळंत जाल्या हें सांगनासतना सगल्यांक समजतालें.
कसलोय उक्तावण, घरप्रवेश, बुन्याद घालप ह्या शुभ वेळार पयलीं माराण पेटयतात, मागीर फीत कापतात. पूण माराण मारपाक पसून मर्यादा दवरप ही जण एकल्याची जापसालदारकी. आतां पळयात, चवथीक गोंयांत फोग म्हणजेच माराण, दादा बाॅण्ब लायतात, ताका शीममेर ना. गणपती मंडळांक पयसो मेळटा तातूंतलो चडसो खर्च दारूकामाचेर (फोग) खर्च जाता. विसर्जना वेळार जो फोग लायतात, तो सांगपा सारको ना. त्या वेळार सर्तूच लागता. कोणाच्या गणपतीक चड फोग लागता तेंच पळोवया अशें सगलेच म्हणटात. दुसरी गजाल दिवाळेक गोंयभर वाड्या वाड्यार नरकासूराच्या पोटांत दोन बाॅक्सां माराण, बाॅम्ब, बाण घालतात. ताचे पयलीं खर्चा खातीर घराघरांनी भोंवन देणग्यो मागतात. व्हडल्या नरकासुरां खातीर फुडारी पयशे दितात.
नरकासुराच्या दहना वेळार फोगाचो अतिरेक जाता. रातभर युवा पिळगी धुमाकूळ घालतात, डीजे बी लावन नाच करतात, हुयेली मारतात. थोडे नशापानूय करतात. खरें म्हणल्यार इकरा उपरांत आवाज पूर्ण बंद जावंक जाय. नरकासूर लासतना माराण्याचो आवाज येता, बाॅम्ब फुट्टात तेन्ना जाण्टे, दुयेंती, ल्हान भुरगीं, मोनजातीचे खूब हाल जातात. मात धर्म, संस्कृतीच्या नांवार ताचे कडेन आडनदर जाता. कोणाक कितें विचारल्यार ताच्यो भावना दुखावतात.
आवाज आनी हवेच्या प्रदुशणाक लागून काळजाचीं दुयेंसां, गोडेंमूत, आयकुपाची समस्या निर्माण जाता. घुंवराक लागून लोकांक स्वासाची दुयेंसां जातात. सणाच्या दिसा लोक दुयेंत पडटात. हें योग्य न्हय.
दिवाळी मनोवपाक मंद प्रकाश माराण्याचो विखारी धुंवर नाका. थंय आनंद जाय. दुख्ख नाका. फक्त मनीसूच न्हय, तर सुणीं, माजरां, सुकण्यांक त्रास जातात. माराण मारून सणाची मजा येता अशें ना. स माराणे मारले जाल्यार पुरो. दादा बाॅम्ब तर नाकाच. समाज सुशिक्षीत जाता तसो इबाडत आसा, हाचें वायट दिसता. फोगाचे बाबतींत समाजांत बरो बदल जावंक जाय. ही काळाची गरज.
– सिद्धी तिळवे
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
