भांगरभूंय | प्रतिनिधी
रानाच्या मनशांनी कोल्याक राखण घरांत दवरलो. आन्टी मात जिती उरली. रायनान म्हळ्ळें
हय तर. बावली हांसली, नाचली. खुब बरें जालें. भुरग्यांनी मोट्यान बोवाळ माल्लो. रावात रावात. मातशे ओगी रावात.
कित्याक?
इतल्यान सोंपले ना. म्हळें बावलेन.
कितें कोलो परत आयलो? प्रणवान परत विचारलें.
नारे. पूण त्याच दिसा आन्टीच्या घरार दोन- तीन माकडांनी उडी माली, नळे फुटले.
आ! आवयस! मागीर? दिनान भियेत विचारलें
आण्टी धांवून भायर आयली. पळय जाल्यार दोन पिलां आनी तीन मांकडां. घरा तेंकून पणस, वयर पणस पिकिल्ले. एकटो माकड गरे खावंक लागलो.
गोड लागतात बरे. रेवान म्हळें, हय, पणस खातना केळी पळयली मागीर केळींय खाली? हय पिकीं दोन खाली. दोन घेवन नळ्यांचेर पावलो. व्वा! घोस्तान खावंक लागलो. इतल्यान आन्टीन हूप हूप करून धांवडायलो. केळीची साल माल्ली… ताजेर हूप. हूप केले माकडान.
धांवले?
ना. केळीची साल दिली शेवटून आन्टीचे.
मोटो हुशार न्हय? भुरगीं उलोवन खोशी जाली.
तो क्रिकेट खेळुंक ना बावलेन म्हळें मागीर कॅच बरी धरता रायन आडल्लो. चॅपियन पळयात.
माकडाच्या आवयन शिकयली? प्रस्नाचेर प्रस्न भुरग्यांनी. बावली ल्हवु बागवली.
रावात. आगो सांगता.
मम्मा, डॅडीच शिकयता तांकां अशें कशें? प्रणवान म्हळे. तुमी मैदानार केन्ना घरांत शिकतात तशें.
आन्टीन ल्हवु साल लिपयली. भितर गेली. माकडुय ना जालें. आन्टीक तीन माकडां याद जालीं. इस्कोलांत शिकिल्ली. तोंणार बोट वायट उलोवचे न्हय, कानार बोटां, वायट आयकप ना आनी दोळ्यार हात म्हळ्यार वायट पळोवप ना.
कोणे सांगला जाणा? बावली उलयली, हय आमच्या बापुनी म्हळ्यार महात्मा गांधीन.
हय, जाणां. आज्जेन सांगिल्ले. आरे! पंद्रा आगोस्त आयलो. बावली तिरंगो घेवन उबी रावली. आमचो भारत स्वतंत्र जालो. भुरगी उमेदीन फुलली.
आमी गितां म्हणटली. रिनान सांगलें. तुमकां शूर वीरांची काणी आवडटा? बावली बावटो वयर उबारत विचारलें हय जाय, जाय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
