भांगरभूंय | प्रतिनिधी
महादेव महिमेचें मार्केटींग आनी राजकारण, हो दीपक लाड हांचो सोमारा छापिल्लो लेख वाचलो. महाशिवरात्रीचें निमित्त
करून हिंदू समाजाच्यो भावना दुखावपाचो तशेंच सरकाराचेर टिका करपाचो यत्न लेखक ह्या लेखांत करतात. अशें करताना ते हिंदूची आस्था, पूजा, साधना, परंपरा हांचोय बी अपमान करतात, अशें म्हजें मत. ‘आयज गाझा पट्टींत आनी युक्रेनान निष्पाप बायलां, भुरग्यांचे बळी पडतात तेन्ना, देशान धर्मवादी शक्ती दंगे घडोवन हाडटात तेन्ना महाशिवरात्री साजरी करून समाजान सद्गुण वाढोवपाक जाय’ अशें लेखक म्हणटा. ह्या वेळार हेच गाझा पट्टींतल्या धर्मीक कट्ट्ररपंथी हमास हे अतिरेकी संघटनेन केल्लो भयानक हल्लो ते विसरतात. देशान दंगे घडोवपी विशिष्ट धर्म समुदाय खंयचो हें ते सांगनात.
फुडें महाशिवरात्रीचो विशय सोडून लेखक म्हणटात, ‘मंदीर बांदप सरकारचें काम न्हय, पूण राममंदीर बांदलें हाचें पुराय स्रय घेत सरकार, सत्तापक्षांतले फुडले वेंचणुकेंत आपणाक सत्तेंत दवरपाचें आवाहन मतदारांक करतना दिसतात.’ मात, राम मंदिर हें सरकारान न्ही तर राम जन्मभूमी ट्रस्टान बांदलां. ताका सरकारान पयशे दिवंक नात. हे जनतेन बांदिल्ले मंदिर. तें भारताचे नवे उर्बेचें प्रतीक जावन आसा. आयज लाखांनी पर्यटक राम मंदिराक भेट दितात, तांकां लागून नवे रोजगार निर्माण जाल्यात, हें लेखकाक दिसना. 1947 वर्सा जेन्ना भारत स्वतंत्र जालो तेन्ना राष्ट्रपती राजेंद्र प्रसाद हे सोमनाथ मंदिराच्या पुनर्निर्माण सुवाळ्याक हाजीर आशिल्ले. हे मंदिर नव्या भारताच्या जागृतायेचें प्रतीक आशिल्लें. अयोध्येच्या राम मंदिराच्या प्राण प्रतिष्ठेक प्रधानमंत्र्यांची उपस्थिती ही तीच परंपरा फुडें व्हरता, हाचो कांय लोकांक त्रास कित्याक जाता?
‘भगवी कफनी धारी महंत सत्तालोलुप जाल्यात,’ असो आरोप ते करतात, मात ज्या राज्यान भगवी कफनीधारी महंत सत्तेंत आसात तें राज्य आयज शिलकी अर्थसंकल्प दिता आनी देशांतली सर्वोत्तम कायदो, सुव्यवस्था साध्य करून दाखयता, हें लेखक सांगिनात. लेखक लेखांत आस्थे कडेन खेळटात. उदाहरणार्थ एकी कडेन ते म्हणटात, की औरंजेबान फोडली ताच्या परस चड देवळां काशीच्या पुनर्विकासान नश्ट जाल्यांत, जाल्यार दुसरी कडेन ते म्हणटात की ‘परमभक्त कण्णन (कणप्पा) शिकाऱ्यान आपणे मारिल्ल्या सवणीं- जनावरांच्या मांसाचो भगवान शंकराक दिल्लो निवेद्य महादेवाक वर्ज्य नासता तर तेलंग स्वामीन स्वमूत्रान केल्लो लिंगाभिशेक शिवाक मान्य आसता.’ हातूंत शंकराक पवित्र भावनेन मास सुद्धा अर्पण केल्यार तें मान्य आसता हें वाचकांनी मान्य करचें, पूण शिवाच्या पुरातन मंदिरांत भक्तांक वचपाक सोंपें जावचें. काशी विश्वनाथाचो मंदिर परिसर नितळ आनी सुंदर जावचो म्हूण अत्यंत आस्थेन काशीचे खासदार नरेंद्र मोदी हांणी कांय मंदिरां पयस केलीं, हें वाचकांनी मान्य करप ना, हो कसलो आग्रो?
दुसरो तेलंग स्वामीचो मुद्दो. तेलंग स्वामी हे खूप व्हडली अध्यात्मिक योग्यता आशिल्ले महात्मा. तांचें प्रत्येक कार्य हें भगवान शंकरान लोकांची आस्था वाडची म्हूण केल्लें काम. खरे आस्थेन आपल्या कडे जाता तशी शिवाची आराधना करप हो संदेश दिवपी परमभक्त कण्णन आनी तेलंग स्वामींची कथा. ह्या कथांचो भावना दुखावपाक मुद्दाम वापर केला काय कितें असो प्रश्न पडटा.
लेखक अशेंय म्हणटात की भगवान शंकर हो मसुंडींत रावता. ताका मंदिरातली वर्सुकी जत्रा, रथ हें सगळें जायच अशें ना. हे फक्त पुरोहितांचे खेळ. हांगा हिंदू धर्मातल्या वेगवेगळ्या परंपरां विशीचें लेखकाचें अज्ञान दिसता. हिंदू धर्मान दोन व्हडल्यो आराधना, परंपरा आसात. त्यो म्हणल्यार तांत्रिक आनी वैदिक. हातूंत तांत्रिक परंपरेन अघोरी ही परंपरा आसा. जातूंत स्मशानांत रावपी शंकराची आराधना करतात. ह्या मार्गानं वचपाची मानसीक आनी शारीरिक शक्ती ज्या भक्तांनी आसता तेच हो मार्ग अनुसरतात. हो सामान्य लोकांचो मार्ग न्ही.
दुसरो मार्ग हो वैदिक परंपरेचो, जो बहुसंख्य हिंदू अनुसरतात. पूजा, अर्चना, आरती, कीर्तन ही हे परंपरेतली आराधना. जत्रा, रथ हे समाजाच्या लोकपरंपरेन निर्माण जाल्ले कांय उत्सव. ताका लागून समाजाची देवाचेर, भक्ती वाडटा, समाज सद्गुणी जाता. पंडितांचे खेळ म्हणून ताचो अपमान करचो न्हय. भजन, कीर्तन हे लेगीत ह्या उत्सवांचो भाग आसता. तातूंतल्यान समाजान जागृती निर्माण जाता, हें लेखक आमकां सांगीनात.
लेखाच्या सुरुवातीक “शिवरात्र साजरी करून समाजान सद्गुण रुजोवपाक जाय’, अशे लेखक म्हणटात तर दुसरे कडेन शिवाची आराधना करपाच्यो समाजमान्य सुंदर परंपरा हे पंडितांचें खेळ अशें म्हणटात. म्हणल्यार हिंदूंनी शिवरात्र कशी साजरी करपाची?
सेन बांदोडकार
8554902999
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
