भांगरभूंय | प्रतिनिधी
अभिमन्यू चक्रव्युहांत
(पूण अर्जुनाचे दोन- चार बाण ताका लागना फुडें तो आपलो रथ घेवन थंयसावन पळून गेलो. इतले म्हणसर सांज जाली, शंख वाजले आनी त्या दिसाची लडाय सोंपली… आतां मुखार…)
त्या दिसा पांडवाचे वटेंतले द्रुपदाचो भाव आनी विराटाचे दोन पूत सोंपिल्लें. कौरवांचे वटेंतले राजा सुशर्मा आनी भगदत्त हे मेल्ले. दोनूय सैन्या मदीं दुख्ख पातळिल्लें. झुजाच्या बाराव्या दिसा कितें घडलें तें संजयान धृतराष्ट्राक सांगलें. बारा दीस झूज जावन लेगीत एकूय पांडव आतां मेरेन मरुंक ना, हाचें धृतराष्ट्राक चड वायट दिसलें. दुसऱ्या दिसा तरी संजया कडल्यान आपणांक बरी खबर आयकूंक मेळची, अशें ताणें देवा कडेन मागलें.
झुजाच्या तेराव्या दिसा लडायेची सुरवातूच सामकी नेटान जाली. अर्जुन कौरव सैन्याचो नाश करीत बरोच भितर मेरेन पावलो. तें पळोवन द्रोणान आपल्या सैन्याची मांडणी एका चक्रा प्रमाण केली. तो स्वता चक्राच्या तोंडार रथ घेवन रावलो आनी दुर्योधनाक सामको चक्राच्या मदीं दवरलो. आपूण आनी दुर्योधनाचे मदीं ताणें कर्ण, कृप, अश्वत्थामा, शकुनी आनी जयद्रथ हांकां रावपाक सांगलें. झुजांतल्या चक्राची मांडणी मोडून काडपाची कुशळटाय पांडव सैन्या भितर फकत कृष्ण, ताचो चलो प्रद्युन्म आनी अर्जुन हांचे कडेनूच आशिल्ली. अभिमन्यूक चक्रांत भितर कशें रिगप हें खबर आशिल्लें. पूण भायर कशें सरप तें ताका शिकपाची संद मेळूक नाशिल्ली. अर्जुन दुसरे कडेन लडाय करतालो तेन्ना द्रोणान लायिल्लें चक्र तोडपाक कोणाक धाडपाचो असो प्रस्न युधिश्टीराक पडलो. अभिमन्यूक तें कळटकच ताणें आपूण चक्र तोडपाक वता, पूण आपणाक चक्रांतल्यान भायर कशें सरप हें खबर ना अशें सांगलें. तेन्ना हेर पांडव आनी धृश्टद्युम्नान अभिमन्यूक सांगलें, हें पळय, तूं फक्त चक्रांत भितर सर. आमी सगले तुज्या फाटोफाट कौरव सैन्याचो नाश करीत तुजे मेरेन पावतात. ते प्रमाण अभिमन्यू आपलो रथ घेवन कौरव सैन्याच्या चक्रांत रिगलो. वाटेर आशिल्ल्या कौरव सैन्याचो नाश करीत, द्रोणाक आसलो थंयच दवरुन, मदीं आशिल्ल्या कर्ण, कृप, अश्वत्थामा, शकुनी, जयद्रथ हांकां चुकोवन अभिमन्यू सामको दुर्योधना मेरेन पावलो.
ते सरशी सगले भियेले. अभिमन्यू आतां दुर्योधनाक दवरिना अशें सगल्यांक दिसलें. दुर्योधनाक वांचोवपाक पयलीं दुःशासन फुडें आयलो. पूण अभिमन्यू मुखार ताचें कांयच चल्लें ना. ताका आपलो रथ घेवन पळ काडचो पडलो. कर्णाचीय तीच गत जाली. मागीर शल्याचो पूत रुकम रथ लडाय करपाक फुडें सरलो. अभिमन्यून आपल्या बाणांनी ताचोय जीव घेतलो. तें पळोवन शल्याचे हेर पूत लडायेक आयले, पूण अभिमन्यून तांचीय सामकी वाट लायली. अखेरेक तांकां सगळ्यांक झुजा मळावेल्यान उखलून व्हरचे पडले. ते उपरांत दुर्योधनाचो पूत लक्ष्मण फुडें सरलो. पूण अभिमन्यून ताका दुर्योधनाच्या दोळ्यां मुखार मारुन उडयलो. ते सरशी दुर्योधन व्हडल्यान आड्ड्लो. आरे ह्या अभिमन्यूक कोणतरी मारुन उडयात रे. दुर्योधनान तशें म्हणीना फुडें द्रोण, कृप, अश्वत्थामा, कर्ण, कृतवर्मा हे सगळे एकठांय आयले आनी तांणी सगल्यांनी वांगडाच चंवशी वटेतल्यान अभिमन्यूचेर घालो घालो. अभिमन्यून हे वटेन ते वटेन पळयलें, पूण ताच्या फाटल्यान येवपी हेर पांडव आनी धृश्टद्युम्न ताका खंयच दिसले नात. त्या सगल्यांक जयद्रथ आनी शकुनी हांणी आडावन धरिल्ले. ते खातीर तांकां अभिमन्यू मेरेन पावप जमलें ना. अभिमन्यू एकटो सगल्यांच्या चपक्यांत सांपडलो.
मुखार चलता
अनिल नायक
९०४९०७९७८९
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
