महाभारत : म्हजे कल्पनेंतल्यान

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

विराट पर्व 4

अभिमन्यूचें लग्न

कौरव सैन्याक धांवडावन घाल्या उपरांत अर्जुनान उत्तराक रथ शिमे वयले मसंडे वटेन घेवपाक लायलो. ताणें आपलें गांडीव धोणू परत त्या बोचक्यांत दवरलें आनी बोचकें आसलें तशें परत शमीच्या झाडाच्या धोलींत दवरलें. मागीर सारथ्याचे सुवातेर बशिल्ल्या उत्तराक उठयलो आनी आपूण थंय बसलो. उपरांत सैन्याक घेवन उत्तर विराट नगरांत वटपाक सुटलो. वाटेत अर्जुनान उत्तराक आपूण कोण तें विराटाक येन्ना कळूंक दिवं नाका अशें सांगलें.

ते वटेन सुशर्माच्या सैन्याक धांवडावन विराट परत आपल्या नगरांत आयलो. थंय पावना फुडें कौरव सैन्या आड लडपाक उत्तर, ब्रृहन्नडा आनी नगरांत उरिल्ल्या सैन्याक घेवन गेला ही खबर ताका कळ्ळी. ताका हुस्को जालो. येद्या व्हडल्या कौरव सैन्या आड लडायेचो कांयच अणभव नाशिल्लो उत्तर कसो लडटलो हो प्रस्न ताका पडलो. ताणें रोखडीच उत्तराक मजत करपाक सैन्य घेवन वचपाची तयारी केली. इतल्यांत विराटाची गोरवां राखपी राखणे थंय पावले आनी तांणी राजकुंवर उत्तरान कौरव सैन्याक धांवडावन चोरुन व्हेल्ल्यो गायो परत्यो हाडल्यो अशें विराटाक सांगलें. राजकुंवर उत्तर नगरांत येवपाक भायर सरला हेंय ताणीं राजाक सांगलें. खबर आयकून विराटाक खूब खोस जाली. तो स्वता सगल्या घरच्यां सयत नगराच्या शिमेर उत्तराचें स्वागत करपाक उबो रावलो. उत्तर रथांतल्यान सकयल देंवना फुडें विराटान ताका घट्ट वेंग मारली आनी कौरव सैन्याचेर तांणे जैत मेळयले हे खातीर ताची खूब तोखणाय केली. मागीर ते सगले व्हडा दबाज्यात राजवाड्यांत गेले.

दुसऱ्या दिसा सकाळीं उत्तरान स्वता मसंडेंत वचून पांडवाचे शस्त्रांचे बोचकें हाडले आनी तें घेवन तो युधिश्टीर रावतालो थंय गेलो. तो ताच्या पायां पडलो आनी तें बोचकें युधिश्टीराचे सुवादीन केलें. अर्जुना कडल्यान ताका पांडवां विशीं सगलें कळ्ळां हें उत्तरान युधिश्टीराक सांगलें. ताणें मागीर हेर पांडवांक आनी द्रौपदीक थंय आपोवन घेतली. पांचूय पांडव एकठांय येतकच ताणें तांची क्षमा मागली आनी तांकां घेवन तो राजवाड्यांत आयलो. पांडवांक आनी द्रौपदीक नवीन वस्त्रां आनी अलंकार दिवन उत्तरान तांकां ते घालूंक लायले. मागीर तो सगल्यांक घेवन विराट राजाक मेळपाक दरबारात आयलो.

उत्तरा वांगडा आयिल्या त्या स जाणांक पळोवन विराटाक अजाप जालें. ताणें उत्तराक विचारलें, “उत्तर, आरे, आमच्या ह्या पांच सेवकांक आनी सुदेष्णेचे दासीक अशी हीं उंचीं वस्त्रां घालून तुवें दरबारांत कित्याक हाडल्यात?” उत्तरान मागीर ताका म्हणलें, “पिताश्री, तुवें हे कोण ते वळखूंक ना. तुका हांव तांची वळख करून दिता. तुजे वांगडा फांसे खेळूंक बसपी तुजो सल्लागार कंक, हो इंद्रप्रस्थाचो सम्राट युधिश्टीर, तुका सुशर्माच्या चपक्यांतल्यान सोडोवन हाडपी बल्लव हो भीम, आनी काल हांवें कौरवांक धांवडावना, तें काम केलां ब्रृहन्नडेन म्हणल्यार अर्जुनान. ग्रांथीक हो नकुल आनी तंतिपाल हो सहदेव. हे दोगूय आमच्या घोड्यांची आनी गोरवांची जतनाय करताले. आनी ही, आमचे कडेन दासी म्हणून काम करपी सैरंध्री, ह्या पांचूय पांडवांची बायल, द्रुपद राजाची धूव द्रौपदी. पिताश्री, ही सगलीं तांच्या अज्ञातवासाच्या काळांत फाटले वर्सभर आमचे कडेन काम करतालीं. येद्या व्हडल्या मनशां कडल्यान आमी आमचीं कामां करून घेतल्यांत ही आमचे खातीर सामकी लजेची गजाल.” 

(मुखार चलता)

अनील नायक

9049079789