भांगरभूंय | प्रतिनिधी
(अशे तरेन हांव एक सादो दोतोर जसो सर्जन जालों, तसोच ऑर्थोपेडिक सर्जन, डेंटिस्ट, गायनॅकॉलॉजिस्ट अशें सगळेंच जालों. … आतां मुखार….)
एकाच फाट्याच्या स्पेशलायझेशनान आपुणच आपणाचेर मर्यादा घालता. पूण एकदां वैज जालो की सगळ्याच दुयेंसांचेर उपचार करपाक येतात असो म्हजो स्वताचो अणभव. हे उपचार खूब प्रगत नासत, पूण पेशंटाच्यो वेदना ना जातात, तो चलपा- भोंवपाक लागता, हें कितें थोडें जालें ? हांव ज्या भागांत काम करतां थंय तर हेंच म्हत्वाचें. आमचे कडेन जे पेशंट येताले तांचो मुखेल आदार विस्वास आनी बरो अणभव इतलोच आसतालो. तांकां स्पेशलिस्ट बी खबर नासतालो. सांगलें तरी समजनाशिल्लें. कितेंय जाता तेन्ना दोतोर तें दुखणें ना करतलो, इतलेंच तांकां कळटालें. दळडीरपण आनी अज्ञानान चिड्डल्ल्या भोळ्या- बाबड्या लोकांच्या ह्या विस्वासानच हांवूय नवेनवे प्रयोग करीत गेलों. आमी तांच्या खातीर हांगां आयल्यात आनी आमच्या खेरीज तांचे कडेन दुसरो पर्याय ना ; ताका लागून शक्य तें सगळें करूंकच जाय, ही भावना म्हज्या मनांत आसली. ते खातीर ज्यो गजाली त्या वेळार योग्य दिसल्यो त्यो करीत गेलों, यश मेळत गेलें, आनी हांगाच्या लोकांचो विस्वासय मेळत गेलो.
ह्या सगळ्या प्रवासांत कांय मजेदार प्रसंगय घडले. 1980 च्या पयलीं आमचें तपासणेंघर एके खोपींतच आसलें. विलास मनोहर म्हाका मजत करतालो. विंचू चाबप ही हांगची सदचीच घडणूक. विंचू चाबिल्ले आयले की आमी तांकां वखदां, गरज दिसली तर इंजेक्शन दिताले. हे सगळे उपचार पयशे घेनासतना केल्ल्यान केन्ना केन्नाय वखदां काबार जातालीं. एक फावट असोच एक विंचू चाबिल्लो पेशंट आयलो. दुखता म्हुणून तो सामको रडटालो. ताचो नंबर येय मेरेन थंय आशिल्ल्या दुसऱ्या एका पेशंटान ताचेर कितेंतरी मंत्र मारलो आनी तो आमचे मेरेन येनासतनाच हांसत भायलेभायर घरा गेलो. हो प्रसंग खुद्द विलासान आपल्या दोळ्यांनी पळयलो. मंत्रान वीख देंवता, असो लोकांचो विस्वास आशिल्ल्यान हे श्रद्देचो उपेग करून घेवपाची कल्पना ताका सुचली. ताणें तो मंत्र एका मंत्रिका कडेन शिकून घेतलो….. “ आरेरे ! विंचवा, तूं खंय आसा?”….असो कितेंतरी तो मंत्र आसलो. तो मंत्र म्हणटकच, म्हणटल्या कडेन तें वीख येता आनी ताणें तें थुकून उडोवप, अशें त्या मंत्रिकान विलासाक सांगिल्लें.
तेन्ना विलासान एका पेशंटाचेर हो प्रयोग केलो आनी तो यशस्वीय जालो. मागीर मदींमदीं आमी हो प्रयोग करपाक लागले. मंत्राचो उपेग जालोना तर वखद दिताले. अंधश्रद्देक विरोध करपी लोकांच्या कानार ही खबर वतकच तांणी हाका आक्षेप घेतलो. आमी तांकां सांगलें, की आमकांय मंत्रान वीख देंवता हें मान्य ना. पूण बरेचदां कितें जाता की विंचवान नांगी माल्ली तरी वीख आंगांत देंवना. फकत तितल्याच वेळार वेदना जातात. सगळ्यांकच वीख चडना, पूण विंचू चाबला हें चिंतूनच तो मनीस चड भीता. हें अशें चडशें मानसीक. जांकां तो खरेंच चाबला तांकां आमी वखद दितात, हेर उपचार करतातच, पूण ह्या मार्गान आमचीं वखदां वांटवतात जाल्यार कसली हरकत आसा? त्या भायर सगळेंच विंचू खूब विखारी नासतात. एकदां अशीच एक मजा जाली. एका विंचवान म्हाका आनी विलासाकय ताचो प्रसाद दिलो. आमी ताचेर मंत्र बी कांय माल्लोना आनी कांय उपचारय केलेनात, तरी आमकां कांयच त्रास जालोना. हांवें फकांडांनी विलासाक म्हणलें, ’मंत्र मारनासतनाय विंचवान आमकां सोडले.’ हाचेर ताणें म्हणलें,’ तशें न्ही. म्हाका मंत्र येता म्हुणून आनी हांव तो म्हणतना तूं आयकता म्हुणून विंचवान आमकां कांयच केलेंना !’
अशीच आनीक एक मजेदार घडणूक जाली. दांत, दोळो, फ्रॅक्चर वा वळख नाशिल्ल्या कांय दुयेंसांचेर हांव पुस्तक वाचून उपचार करतालों तेन्ना हेमलकसाक भेट दिवपाक लोक येवपाक लागिल्ले. तातूंतल्या कांय जाणांक दिसलें की हो पुस्तक वाचून वखद दिता, म्हणल्यार हाका खरेंच कितेंय कळटा काय ना ?…. म्हाका नक्की खबर ना, पूण हातूंतल्याच कोणेतरी कागाळ केली जातली. कांय दिसांनी म्हाका सरकारा कडल्यान एक पत्र आयलें ,’ तुमी बोगस दोतोर न्ही म्हुणून सिद्ध करात, नातर तुमचेर कारवाय करची पडटली.’ हांवें थंडपणान तें पत्र वाचून कुशीक दवल्लें. पूण इतलीं वर्सां काम करतकच अशें पत्र येता, हाची मजाय दिसली. मंदाक मात अशें कांय पत्र येवंक ना. म्हणटकच म्हाका तिडावपाक ताका एक मुद्दो मेळ्ळो. उपचार करतना आमी जेन्ना चर्चा करतालीं तेन्ना तें फकांडांनी म्हणटालें, “ तुका म्हजें आयकुपाक जाय. कारण सरकाराक तूं बोगस दोतोर दिसता, हांव दिसना !”
अशा मस्करेच्या प्रसंगांनी आमची जीण चंवरपाक लागिल्ली. पूण त्याच बरोबर आमच्या सामकार आयिल्लीं आव्हानां जेन्ना पेलपाक जालींनात तेन्ना आमी भितल्ल्यान भायल्यान असहायतेन थरथरून गेलीं.
(मुखार चलता)
प्रकाशवाटा (मूळ लेखक : डॉ. प्रकाश आमटे)
देविदास गजानन नायक
98505 35051
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
