भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मन वाऱ्याच्या वेगान वता म्हणटात. म्हळ्यार, वारो जसो हांगा जाणवता, म्हणसर तो खूब पयस पावता. पऽऽयसुल्ले
न्हंयचेर ल्हारां उठयता, म्हणसर दोंगरा वेलीं झाडां हालयत, सुगंध घेवन खिणांत परत म्हऱ्यांत पावता. तशें मन.
खरें तर मन वाऱ्या परस चड गतीन धांवता. सुर्याचें किरण धर्तरेर पावचें पयलीं मन सुर्यार पावूंक शकता. म्हणजे मनाचो वेग मनाची गती कितली आनी अफाट आसत हाची कल्पनाच केल्ली बरी. बरें ह्या मनाक भोंवडी करपाक खबर आशिल्लोच जागो जाय म्हूण नासता. त्या जाग्याची म्हायती नासतना तें त्या जाग्यार भोंवडी मारून येवंक शकता, आनी मजा म्हळ्यार थंयची भोंवडी करून आनंद लुटूंक ताका डोळस मनीस आसूंकच जाय अशेंय ना. अंध मनिसूय मनाच्या अदृश्य नदरेंतल्यान तो अणभव घेवंक शकता. तें उडून वता मानल्यार ताका पांखा नासतात. खंयचेच येरादारीचें साधन ताका नाका आसता. मागीर तें वता तरी कशें?
अत्यंत वेगवान अशा चमत्कारीक काल्पनीक घोड्यार सवार जावन खिणा भितर तें, जाय थंय वचून परत आसा त्याच जाग्यार पावता.
आत्तां अथांग दर्याच्या ल्हारार नाचता; म्हणसर भितर तळाक पावन थाव हाडूंक शकता. देखलो ना तो स्वर्ग वा नर्क वा त्या वेळच्या त्या मनाच्या इत्से नुसार जाऽऽयतें अणभवून तें येता.
निद्रिस्त मन तर खूब व्हड व्हड स्थित्यंतरा घडोवंक शकता. जगाची उलथा पालथ करून, ह्या कलियुगांतल्यान सत्य युगांत, द्वापार युगांत आनी त्रेतायुगांतय वचून आपले पुर्वज, अवतारी पुरूश सगल्यांक पळोवंक शकता. जांकां ताणें पयलीं केन्नाच पळयिल्लें नासतात. तरी हें मन आपल्या शक्तीचेर त्या ताकदीचेर, दुस्मानाचेर जैत मेळोवपाक शकता. तशेंच भिजूड मन आत्मघात करुंकय उद्युक्त जाता.
मनाची इत्साच मनाचें आत्मबल. तें मनच त्या बलाची ताकत वाडोवंक शकता. तशेंच हें मन आपल्याच मनाक हतबल करूंक शकता. निर्शेल्लें मन पापणीय हालोवपाक शकना. जेन्ना ‘एखाद्या कठीण प्रसंगार तो मनीस जगपाची आस ताचे हेर लागींचे सोयरे सोडटात, तेन्ना आपल्या व्हील पावराचेर म्हळ्यारच आत्मबलाचेर तो दुयेंत मनीस, खणखणींत बरो जाता. हो व्हील पॉवर म्हळ्यारच ताचे मनोबल. आत्मबल. केदें व्हडलें सामर्थ्य ह्या मनाच्या शक्तींत आसता ताची ताकत कितली आसता हें सांगप कठीणच.
आत्मघातकी कारवायो करूंक लावन आतंक निर्माण करपी आतंकवादी मनशाची ताकत, शक्त आपल्या कह्यांत जबरदस्तीन ओडून दवरिल्ली आसता. अर्थांत तांच्या मनांत तें बीं रोवून तांकां उद्युक्त करपी दुस्मान तांच्या मनांतलें मरणाचें भंय, ना नपयत करून तांचेर पुरायपणान कब्जो करतात, आनी आपलें ‘साध्य कार्य’ सादून घेतात.
ह्या मनाक सतत मरणाचें भंय फाटीक लागिल्लें आसता. ह्या भंयान तें कन्ना केन्ना इतलें उचांबळ जाता की ताका जाग्यार हाडपाक दोतोराचो आधार लागता. तो मेळूंक ना तर अकाली अकारण मरण ओडून घेता. ही एंग्झायटी मनशाक पिशी करता. गिळपाक भंय. स्वास घुस्पता, न्हिदपाक भंय दिसता. कितें घडटा तेंच कळना.
पूण जांच्या मनांतल्यान मरणाचें भंयच ना केलां, आनी जांकां एक मोहक हांयस दाखोवन भुलयतात ते कितेंय करूंक शकतात. आपल्या कुटुंबांच्या संगोपनाची जबाबदारी, हें जशें भरंवशाचे कारण आसता, तशेंच तांच्या जिविताची हानी करपाची भिरांत, भंय हेंवूय तितलेंच कारणिभूत थारता. जबाबदारी वा धाक, ह्या दोन मुद्यांनी हे आतंकवादी आपल्या फुडाऱ्याच्या (दादा लोकांच्या) पूर्णपणान कह्यांत वतात.
ह्या मनाचें चित्र रंगोवप अशक्यच. पूण मन वेवस्थीत मार्गान चलूंक जाय तर ताका एकच उपाय. जाण्टे ज्ञानी सांगतात की,
रोगांत म्हळ्यार सगल्या दुंयेंसांत दुयेंस भयंकर खंयचें? तर मनांतली चिंता आनी ताचेर उपाय खंय, जेवण आनी न्हीद हीं योग्य प्रमाणांत आसूंक जाय. आयज काल मनीस निशाचर चड जाल्यात, आनी दिसाचे न्हिदो काडटना दिसतात.
थोडक्यांत सांगपाचें जाल्यार रातीं जागयतात आनी दिसाचे न्हिदो काडटात. अवाजवी जेवण खावप-पियेवप रातचेंच चड जाता. जाका लागून भलायकेचें जाका लागून मनाचें संतुलन इबाडटा. हें तर शारिरीक आनी मानसीकभलायकेच्या दुयेंसाक निमंत्रण थारता. नेमान सत्त्वयुक्त आहार आनी सात-आठ वरां निर्धास्त न्हीद. हीच निरोगी शरीर मनाची गुरूकिल्ली आसा. अशें म्हणप हेंच योग्य.
तेजश्री गोपाळ प्रभुगांवकार
9822139309
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
