भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भाशणां आनी नाटकां खूब पळेलीं. आयकलीं. वाऽऽ , म्हणून दाद दिवपा सारकीं आनी यादीक उरपा सारकीं सामकीं थोडीं. बरो सणसणीत वाचीक अभिनय हालींसराक नाटकांत वखदाक मेळना. शब्द शब्द खणखणीत आयकूंक येत अशें आशयसंपन्न सखोल उलोवप आकयल्यार खूब तेंप जालो. बेस बरो वाचीक अभिनय आशिल्लें प्रभावी नाटक, आनी प्रभावी भाशण म्हणजे कितें? जें आमच्या कांट्यार बसता तें. सांसणाचें यादीक उरता तें. ह्यो कलाकृती आनंद दितात.
कांय उलोवप्यांचीं भाशणां हांवें आयकल्यांत आनी दोन दोन दीस तातुंतूच उफेवन उरलां. महात्मा संपूर्णानंद हांचीं व्याख्यानां हांवें कला अकादमीत आयकल्लीं. तीं आयकल्लीं त्या दिसा न्हिदतना म्हज्या कानसुलां कडेन ते सत्याचे उज्याचे शब्द भोंवर कशे घुंवताले. न्हीद लेगीत विचलीत जाल्ली. फक्त उर्जा. पोटतिडकीन भितरल्यान उलोवपी वक्ते हे. पुस्तकांतल्या ज्ञाना परस आपल्या अणभवाचेर सांगपी. कळकळीन. तळमळीन.
पांचशें लोकांच्या जमावा मुखार उलयतात तेन्ना शंबर लोकांच्या भाशणा परस अदीक उर्जावंत शब्दफेक आसची पडटा. सम्पूर्णानंद हांची उर्जा ट्रान्सफॉर्मरा सारकी अती तांकीची आशिल्ली. भूल घालून गुंगी लायिल्लेवरी जातालें. तकली बी भेरेल्ले वरी जावचें. तांचें व्यक्तीमत्वूच तशें आशिल्लें. टवटवीत, प्रसन्न. हो मनीस नाटकांत भुमिका करीत जाल्यार सबंद नाटक, प्रेक्षकांचें सभाघर करंगळेन उखलतलो आनी पाळणें कशें हालयतलो अशें म्हाका सदांच दिसचें. भाशणांत वा नाटकांत संवादका कडल्यान इतली आकांताची ओतिल्ली उर्जा हांवें केन्नाच पळोवंक ना. ह्या वक्त्या कडेन उंचा पांवड्याचे वक्तृत्व कलेचे गूण आशिल्लेच पूण अभिनयाचे गूण आसात हें ठांय ठांय जाणवतालें.
सद्या आनीक एकलो प्रवचनकार यू ट्युब आनी हेर सोशल मिडियांचेर फामाद जाला. खास करून तरणाट्यां मदीं, गौर गोपाल दास. होवूय उर्जावंत. साभिनय उलयता. हांसत हांसत. जबरदस्त मांडणी. दोळे, मुखामळ उलयता, हातवारे नाट्याभिनया भशेन. इंग्लीश, हिंदी, मराठी सफाईदार. आनीक भाशा येतात जाल्यार हांव नकळों. ताचें प्रवचन, तातूंतले मुद्दे प्रभावी जाताच. पूण चैतन्य रसरशीत आसतकच असो वक्तो आयुकप्यांचें काळीज चपको मारून धपक्याक हाताच्या तळव्यार घेता. हालींच गौर गोपाळ दासान पणजेंत कोसंबे विचार महोत्सवांत व्याख्यान दिल्लें. ताच्या मुलाखतींत आनी व्याख्यानांत सहजताय आनी विशेश करून तोंडा वेलो दिलखुलास फुलिल्लो हांसो तुज्या तोंडार हांसो हाडटा. गौर गोपाळ दास हालींसराक कॉलर मायक वापरून माचयेर पासयो मारीत व्याख्यान वा सादरीकरणा वेळार उलयता. ताका पयलीं सुद्दां पळेतना म्हाका तो स्टेज एक्टर म्हूण माची गाजयतलो अशें दिसता. गौर गोपाळ दासाचो अभिनय ताच्या वाचीक अभिनया परस सरस आसा.
हालींच हांवें एक जबरदस्त वाचीक आनी सर्वांगसुंदर सहज अभिनय पळेलो. चाणक्य ह्या हिंदी नाटकांतलो चाणक्याची भुमिका करपी मनोज जोशीचो. खूब जाणांचो वाचीक अभिनय वेगळ्या वेगळ्या भाशांनी पळेला. संपूर्णानंदाच्या हिंदी प्रवचना भशेन शब्दाचे कण कण गायकाच्या स्वरकणां भशेन अती सहजतेन मनोज जोशीन पावयले. अशा वाचीक अभिनयाची म्हाका भूक आशिल्ली. ती भागली. पोट तृप्त जालें. काळीज न्हिवलें. भरलें. मनोज जोशीची आवयभास गुजराती. तो मराठी, हिंदी फिल्म आनी टीव्ही सिरीयलींनी दिसपी ज्येश्ठ नट. दरेक शब्द शब्द ह्या चाणक्यान सगल्यांत फाटल्या रांकेंतल्या प्रेक्षकां मेरेन पावयलो. शब्दांच्या कणांकणांनी थेटर खणखणावन सोडलें. (अभिनय फ्राक आसतकच कांय जाण तकली कणकणावन सोडटात). आवाजांतले चड उतार, मोड्युलेशन्स आनी विशेश करून विराम (पॉज) इतले सुंदर आनी पावरफूल दिले की तरणाट्यांनी नाटकांतलो अभिनय आनी वाचीक फेक शिकची.
हिंदी संहिता बरोवपी नाटककाराची महेश भुता हांची साहित्यीक मुल्यांनी लकलकपी भाशा तेजान चकचकताली. तलवारीच्या पात्या भशेन चमकताली. मनोज जोशीन ते साहित्यीक ओलसाणीचे शब्द आशिल्ले संवाद टुम्म टुम्म करून गरज थंय बॉम्ब बी फुटचे तशे देंवयले. भरीक आंगीक अभिनय, मुद्राभिनय आनी तांचें धारदार नाकाचें सोबीत गोरें मुखामळ आशिल्लेंच. आवयभास हिंदी नासतना ती इतली सफाईदारपणान भाववहन करून काळजांत देंवोवप म्हळ्यार पोरखेळ न्हय. हांवें पळयल्लो चाणक्य प्रयोग क्रमांक 1719 आशिल्लो.
चड प्रयोग जातकच नटांक शब्द, संवाद पाठ जावन म्हळ्यार परत परत, करून करून चोथो जाल्ल्यान भाव शेणपाची शक्यता आसता. पूण ह्या नटान आनी बाकिच्यांनी भाववहनांतली ओलसाण राखली. चड प्रयोग जातकच फायदो जाता तो म्हळ्यार नाट्याविश्काराचेर एके तरेची हुकुमत पकड येता. आत्मविश्वास पटींनी वाडटा. ती घट्ट सहज पकड मनोज जोशीन दाखयली. टीव्हीचेर ह्या नटाची आंगांतली optimum तांक दिसपाक खंय तरी मर्यादा पडल्या अशें दिसलें. निमाणें नाटक तें नाटक. जितो जिवो आविश्कार. हुनार हून, थंयचे थंयच.
वाचीक अभिनय हो नाटकाचो प्राण. मनोज जोशीचो वाचीक अभिनय म्हळ्यार उदेंत्या नटांक एक वस्तुपाठ. अक्षर बुरशें आसतकच वाचूं नजो जाता. तशेंच उच्चार चिड्डिल्ले भशेन, चाबिल्ले भशेन, गुळगुळायिल्ले भशेन, चाबडायिल्ले भशेन करतकच कांय शब्द वा क्रियापदां कळनात. कथानक समजना. मागीर रसीक प्रेक्षक चुळबुळपाक लागता. पार्श्वसंगीत बी जायूच. पूण ते इफेक्ट कमी जाल्यार एक वेळ परवडटा. ते चुकीचे कर्कश मोट्ट्यान घाल्यार डिफेक्ट जावं येता. पूण वाचीक अभिनय हो नाटकाचो आत्मो. तो, खऱ्या सौंदर्य उपासकांचो (aesthete) आत्मो थंड करता.
मनोज जोशीन सत्तरां परस अदीक फिल्मांनी काम केलां. टीव्ही सिरियलांनी काम केलां. तातूंत जायत्यो भुमिका विनोदी स्वरुपाच्यो आसात. खऱ्या नटाची पूर्ण ताकद आनी कला रंगमाचयेर कळटा. हो आनंद, चाणक्य नाटकांतल्यान आमी घेतलो.
वाचीक अभिनया संदर्भात शरद पोंक्षेक आमी नथुराम गोडसे नाटकांत पळेला. ताचीय वाणी नितळ. अतुल कुलकर्णीक गांधी नाटकांत आनी हेर भुमिकांनी पळेला. ताचीय वाचा स्वच्छ स्पश्ट. मुक्ता बर्वे आनी हेर जायत्या अभिनेत्रींची संवादफेक हो तांच्या एकंदर अभिनयाचो मुकुट म्हळ्यार जाता. तो सहज जाता. ओडून ताणून न्हय.
संपूर्णानंदांचे प्रवचन आयकतच ते शब्दांचे उंचा तांकीचे उर्जामय गुळे कानसुलां कडेन वांटकुळे घुंवत रावतलें. वाचेचें बळ तें हें. मनोज जोशीचो चाणक्य पळेतकच, वाचीक अभिनय पळेतकच दोन दीस तेच धुंदींत, तंद्रेंत, घुंवळेंत उरलों.
मुकेश थळी
फोंडें
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
