भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनीस जिवो आसतना ताका खूब गाळयो घालप आनी मरतकच – ‘काय बरो आशिल्लो, गेलो बाबडो’ अशें म्हणप हें आतां सदांचेंच जालां. आज काल इश्टागत, नातीं कामा पुरतींच उरल्यांत. फुडलो मनीस कसो वागता तसो आपणेंय वागल्यार मागीर ‘तूं आतां बदल्ला’ हें आयकुपाक मेळटा. दोन-तीन म्हयने कोणाकूय मॅसेज करिनासतना रावात, कोणाकूच कोणाचेंच पडून गेल्लें आसना. सोशल मिडियार ‘Talk to me if depressed’ अशें स्टेटस घालपी लोकांकूय कांयच पडिल्लें आसना. मनीस सामको स्वार्थी जाला. पयशांचो घमंड? गाडी-बंगल्याचो? पिवन रस्त्यार चलोवप, स्वताचेंय लुकसाण करून घेवप आनी दुसऱ्यांकूय त्रासांत घालप? आपलें काम, पयशे, आपलें घर, आपली फामील – खूब लोकांक हाचे भायर पडून गेल्लें आसना. वयल्यान हाका ते self-peace म्हणटात. ती गरजेची आसाच पूण दुसऱ्याचें मातूय पडून गेल्लें ना असले मनशाचो समाजांत कितें उपेग? असलेच कांय लोक स्वता समाजसेवक म्हणून बी मिरयतात. कांय लोकांचो सभाव स्वताचें काम सोडून दुसऱ्यान मदत मागल्यार ताचें काम पयलीं करप असो आसता. पूण सदांच अशें करतकच मागीर तुमकां कांय मेळना. वयल्यान चार उतरां आयकुपाक मेळटात – हांवें कर म्हणिल्लें?! भायल्यान खूब दाखोवन दिवप पूण भितर मात कोयरान भरिल्लें मन. भायली सुंदरकाय पळोवन भुल्लुसप नासता म्हणटात तें ह्याच खातीर. जर कोणूय मनान भोळो आनी सॅन्सिटिव्ह आसत जाल्यार तो स्वताची सोडून चड दुसऱ्यांची काळजी करता. पूण कांय लोकांक हो सभाव ‘आमचे लाय्फान इण्टरफियर करता’ असो दिसता. शो ऑफ करतल्यां परस वाटे वयले लोक एक वेळ मदतीक पावतले.
2007तली गजाल. गांवच्या एका घरांत हळडीकुकमाक सांग म्हणून मम्मान म्हाका धाडिल्लो. दार उगडटकच म्हाका ते बायलेन पयलो प्रस्न विचारलो – कित्याक आयला? हांवें म्हणलें – “पयलीं यो, बस तरी म्हण न्ही! कित्याक आयला म्हणल्यार?” खंयीय मेळिल्ले कडेन जर कोणाकूय विचारलें, कसो आसा? – “बरो आसा म्हणून आयला न्ही?” असलीय जाप मेळटा. फकांडांनी म्हणप वेगळें पूण आवाजा वेल्यान कळटा. मोट्या मनशांगेर गेल्यार तीं मुद्दम भितर घेतात आनी आपूण खंय गेल्लीं, किदें हाडलें हें सांगतात. समाजांत आजूय गरीब लोक आसात जांचे कडेन दोन वेळाच्या जेवणा खातीर पयशे ना पूण कांय मोटे मनीस केन्नाय म्हयन्याक व्हडल्या क्लबांनी आनी रिजॉर्टांनी रावपाक पयशे वगडायतात. काळे पयशे आनीक खंय घालतले तर? म्हणून हो सगळ्यांत सोंपो उपाय! तेच पयशे खंयीय दान केल्यार कशे? जायत्या जाणांक आपलीं भुरगीं शिकून भायर कामाक आसात हाचो घमंड आसता. सुरवातेक तें बरें दिसता. बऱ्या-वायट प्रसंगांत जेन्ना स्वताचीं भुरगींच तांकां पावनात तेन्ना मागीर समजता. हिंदीची लेखिका ममता कालिया हिची ‘दौड’ कादंबरी वाचल्यार असले मनशांचे दोळे उगडे जातले.
इश्टागतीन कसलेंच बंधन आसचें न्हय. वय, लिंग, जात कसलेंच न्हय. अशीय अपेक्षा आसची न्हय की ताणें आपूण सांगता तशेंच वागचें. प्रत्येकाच्या विचारांक जर रेस्पेद दिलो जाल्यार दोन भिन्न वागपी, भिन्न विचारांचेय मनीस इश्ट जावपाक शकतात. पूण आज काल लोक free advice चड दितात. तूं असोच वाग, लोक तुजे बद्दल अशे उलयतात. मुख्य म्हणल्यार कशेय वागल्यार लोक उलोवपाचें उतयतलेच. चडशे लोक फाटल्यान उलयतात, तोंडार थोडेंच. फाटल्यान न उलोवपी एक्कूय मनीस संवसारांत सांपडचो ना. घोव-बायल, भाव-भयणी वा शेजारी सुद्दां किदें न किदें दुसऱ्या कडेन फाटल्यान उलयताच. दुसऱ्या कडेन उलयलेना जाल्यार मनांत तरी विचार करतातूच ते मनशा बद्दल! फाटल्यान सगळेच उलयतात, पूण कोण सांगिनात – हय, हांव फाटल्यान उलयल्लों म्हणून!! तोंडार खरें-सरळ उलोवपी मनीस निमाणो मात एकटोच पडटा.
इश्टागत दोन मनशां भितरूच आसता काय ताचे फामिलींत भितर बी पावता? दोन घट इश्ट पूण तांच्या घरा कांयच खबर ना, अशेय इश्ट आसतात. ते इश्टाक ताच्या घरच्यांची काळजी आसना? म्हणल्यार एक इश्टाचो बापूय वा आवय भायर पडली जाल्यार ताचें मागीर कशें जातलें, घरचीं कशीं आसात? हें कांय पडून गेल्लें आसना? जर ना, जाल्यार ही इश्टागत कसली? लोक इश्टागतींत अशेय रंग दाखोवन दितात की फुडल्या मनशाचो इश्टागती वयलो विस्वासूच वता. मागीर तो नवे इश्ट जोडपाक भिता. खंयच्याच मनशा कडेन संबंद-संवाद तोडप आसना कारण प्रत्येका कडल्यान कितेंय तरी शिकपाक मेळटा. संवाद तोडप म्हणल्यार जिवो आसतनाच मरण कशें. कोणूय मरतकच मागीर अशेंय दिसता – उलयतालीं जाल्यार आनीक कितेंय ताचे कडल्यान शिकपाक मेळटलें आशिल्लें. कोणा कडेनूय संवाद तोडून दुसऱ्याक पनिशमॅण्ट दितात अशें कोणाकूय दिसता आसत, पूण ताचो कितें परिणाम जायत हें सांगूं नजं. वायट जातलोच अशें ना, पूण मनशाचो मनशा वयलो विस्वास उडून वता.
पोरूं एक अती विद्वान मनीस म्हाका सांगतालो – मनीस मरतकच ताचे फामिलीक फकत पयशांचो आदार आसता, जीणेंत पयसोच सगळें आसता. हें जरी कांय वेळा खरें आसलें तरी मनशाचो मोल पयशांनी मेजूं येता? कोणाकूय मारप आनी ताचे फामिलीक पयशे दिवप, इतलेंच उरलां संवसारांत? सध्या चल्लां तें पळयल्यार बरे मनीस त्रास भोगतात. चोर-फटींग भायर भोंवतात. कोणाचेरूय अन्याय जावप हें आतां नवें न्ही, कारण सगळी वेवस्थाच फटींगपणाचेर चल्ल्या. न्याय वेवस्थेंत लागतात ते निकाल खरे आसतलेच अशे ना. न्याय वेवस्थेचेर सुद्दां लोकांचो आतां विस्वास उरूंक ना. अशे वेळार खरो कोण आनी फट कोण हें थारावप जण एकल्याचें काम आनी ‘Let Karma do it’s work’ अशे म्हणून ओगी बसप.
लोक पयशां खातीर किदेंय करतात ताचें आनी एक उदाहरण – एक मनीस जो म्हणटालो, आपूण खंयच्याच पक्षाचो समर्थक न्ही. जो कोण बरें काम करता ताका समर्थन आनी जर खंयचोय पक्ष चुकीचें काम करता जाल्यार ताका विरोध करता! आतां होच मनीस एक पक्षाचो अंधभक्त जाला. कारण किदें?!
मनीसपण शेणलां ताचीं दोन उदाहरणां पळयात. रातचो बापायक एडमीट करतगेर एक भुरगो आपले इश्टिणेक फोन करता. कांय दीस पयलीं तांचीं झगडीं जाल्लीं आसतात. तें फोन घेवपाचें सोडून त्या भुरग्याक ब्लॉक करता. ताका एकटो सोडटा, ताच्या आदाराक येना हें खबर आसून की ताचे आदाराक आनीक कोण ना. आनी एका मनशाचें डायलॉग – “तूं ताचे कडेन उलयनाका. ताचे इश्टिणींच्या संपर्कान राव. बापूय वतकच तांचे बरोबर तूं चल.” ही मस्ती पयशांची काय आपूण धडधाकट आसा ताची? असले सभावाच्या मनशांचें बोल्स सदांच पयशांनी भरिल्लेंच उरतलें काय किदें? तो केन्ना हॉस्पिटलांत बी वच्चोच ना? असलींच कांय मनशां प्रेम संबंद, इश्टागत, नातीं सारख्या विशयांचेर लेख, कविता बरयतात आनी लोक तांकां ताळयो आनी मारतात. स्वता मनान घाण आनी बरयतात मात अशें जशें की आपल्या परस भांगर मनीस संवसारांत आनीक कोण ना! बरोवप एक आनी करप भलतेंच? असल्या मनशां कडेन इश्टागत करचे परस कुत्रीं-माजरां पोशिल्लीं बरीं. विचार करात, मनीसपण शेणलां? उरलां? काय हांव अमको, तूं तमको करीत हातूंतच खंय तरी मन घुस्पलां!
आदित्य सिनाय भांगी
09673585953
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
