मनीसपण
भांगरभूंय | प्रतिनिधी
हे धर्तरेर मनशाचो जल्म घेवपाचें भाग्य आमकां मेळिल्ल्यान कितें तरी परोपकाराचें काम आमी करूंक जाय. दरेका मनशाच्या मनांत भावना, संवेदना आसतात. मनीसजात ही संवेदनशील आसता. आपल्या मनांतले उमाळे तो भाशे वरवीं तशेंच आपले कृतींतल्यान व्यक्त करता. मनशां भितर मनीसपण आसता. देखून कोणाचें वायट जाल्लें आमी पळोवंक शकनात. मनशाचें अस्तित्व हें पुरायपणान मनीसपणाचेर निंबून आसता. कितलोय व्हडलो मनीस आसूं वा ताचे भितर कितलेय बरे गूण आसूं, पूण त्या मनशा भितर मनीसपण ना जाल्यार ताचे जिणेक कांय अर्थ उरना.
मनीसपण म्हणल्यार वेगळें कांय नासून दुसऱ्यांची काळजी घेवप आनी निसुवार्थीपणान दुसऱ्यांक गरजे वेळार मजत करप. आपलो सुवार्थ विसरून, वेळाकाळार आपल्यांक तशेंच परक्यांक पावप म्हणल्यारच मनीसपण. मनीसपणाचो अर्थ फक्त मनशांची काळजी घेवपा पुरतो मर्यादीत ना जाल्यार जनावरां, झाडां-पेडां, सैम हांचीय जतनाय घेवप असो जाता.
आदल्या काळार चड करून आमच्या जाण्ट्यां मदीं मनीसपण दिसून येतालें. कारण ते फाटलो-फुडलो विचार करिनासतना कोणाच्याय उल्याक धांवताले. फुडल्या मनशा लागीं आपलें कसलेंच नातें नासून लेगीत आपलेंपण दाखोवप हें मनीसपणाचें खाशेलपण.
समाजांत दीसपट्टे घडपी घडणुकांक लागून मनीस आपलें मनीसपण व्हगडावन बसला म्हणपाचें समजता. अश्यो कांय घडणुको म्हणल्यार…
- रस्त्यार जर अपघात जाल्लो आसत जाल्यार त्या जखमी, घायाळ मनशाक उपचारा खातीर हॉस्पिटलांत व्हरचे परस लोक थंय ‘फोटो’ आनी ‘व्हिडियो’ काडपाक जमतात.
- कांय लोक गरिबांक खाणां-जेवणां, कपडे दान करतात. पूण हें सगलें करपा फाटलो तांचो सुवार्थ लिपिल्लो आसता. अशे तरेचे दान करतना मुद्दम फोटो काडप आनी ते सोशल मिडियाचेर घालून फामाद जावप, नामना मेळोवप होच तांचो हेतू आसता. असल्या लोकांक आपलेंपण न्हय तर मोठेपण दाखोवपाचें आसता.
- आयचो मनीस फक्त मनीसजातीचो न्हय तर मोनजातीचो लेगीत विचार करिना. फाटल्या तेंपार एका सुण्याचेर खतखतीत उदक ओतपाची घडणूक घडली जातूंत तो सुणो खूब जखमी जाल्लो. हाचे वयल्यान मनीस कितलो क्रूर जायत हाचो अदमास आमच्यांनी लावं नजो.
जेन्ना असल्यो घडणुको घडटात वा आयकूंक येतात तेन्ना काळीज चुरचुरिल्ले वरीं जाता, मनीसपण शेणून ना जाल्ल्याची जाणविकाय त्या वेळार जाता. आयच्या काळार धर्माच्या नांवार झुजां जातात. लोक एकामेकांचो जीव घेवपाक लेगीत फाटीं सरनात. अशा वेळार मनीसपण होच आमचो पयलो धर्म हें आमी मतींत दवरूंक जाय, जाल्यारच आमी शांततायेन ह्या समाजांत जगूंक पावतलीं.
हे धर्तरेर कितलेशेच म्हान व्यक्ती जावन गेले जांणी आपली जीण आपल्या देशा खातीर, लोकांची सेवा करूंक घालयली. तातूंत ‘मदर तेरेझा’, ‘बाबा आमटे’, ‘महात्मा गांधी’ सारकिल्ल्या व्यक्तींचीं नांवां घेवं येतात. ‘मदर तेरेझा’ हिणें समाजसेविका म्हूण वावुरतना जायत्या गरीब लोकांक आदार दिलो. ‘बाबा आमटे’ हांणी आपली पुराय जीण कुश्टरोग जाल्ल्या लोकांची सेवा करूंक ओंपली. जाल्यार ‘महात्मा गांधी’ हांणी आपलो देश, आपल्या लोकांक स्वतंत्र्य मेळोवन दिवपाक मोलादीक वावर केलो. निसुवार्थी जावन मनीसपणाचे नदरेन केल्लो तांचो हो वावर देखदिणो आसा. तांच्या वावरांतल्यान स्फूर्त घेवन आमी आमचे भितरलें मनीसपण जितें दवरूंक जाय.
बसींत जाणट्यांक वा गुरवार बायलांक बसपाक आपली सुवात दिवप, कोणाकूय जर रस्तो हुपपाक जमना जाल्यार ताका मजत करप, ज्या लोकांक एका वेळाचें जेवण लेगीत मेळना तांकां जेवण-खाण दिवप, हॉटेलांत काम करप्यां लागीं नमळायेन वागपा सारक्या ल्हान-ल्हान गजालींतल्यान मनीसपण दिसून येता आनी अशें तरेचें कार्य करतकच मनाक खोस भोगता.
आयज जरी उद्देगीकरण जालां आसत, जरी आमी आधुनीक युगांत पावल घातलां आसत तरी आमी मनीसपण सोडूंक जायना. देखून ‘महात्मा गांधी’ म्हण्टात, “You must not lose faith in humanity. Humanity is an ocean; if a few drops of the ocean are dirty, the ocean does not become dirty.’’ हाचो अर्थ कसलेय परिस्थितींत आमचो मनीसपणाचेर आशिल्लो विस्वास उणो जावंक जायना. मनीसपण हें दर्या वरीं आसता. दर्यांतले कांय थेंबे बुरशे जाल्ले आसले तरी पुराय दर्यो बुरसो जायना. म्हणल्यार समाजांत कांय वायट वृत्तीचे लोक आसले म्हूण पुराय समाज वायट जायना.
- मेथाली महेश पाटील
- दादा वैद्य म्हाविद्यालय, फोंडें
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
