मनशाक भंय विरयत करपी विचार

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हेच खातीर खिणयाळ्या विशयांनी घुसपून उरचे परस ध्यान साधना करून शास्वत अशा आत्म्या कडेन लक्ष केंद्रीत करप अदीक लाभदिणे आसा.

अनिच्छीततायेक लागून लोक भयाभीत जाल्यात. सैमीक तेचपरी मनीस निर्मीत संकश्टां भायर आनीक एक सासणीक भंय आसा. तो म्हणचे मरणाचो भंय. जण एक मनीस आपूण मरतलों म्हूण जाणा. पूण ती गजाल केन्ना आनी कशी घडटली हें मात ताका खबर नासता. ब्रह्मकुमारी आध्यात्मीक अभियानाचो एक उपासक ब्रिजमोहन म्हण्टा की ताका खंय जायतेदां लोक विचारतात की ब्रह्मकुमारी तांकां मरणा पासून वांटावक शकता काय म्हूण. एका साधकान जाल्यार खंय वाद घालो. म्हणूक लागलो की आध्यात्म जर मनशाक मरणा पसून वांटावक शकना जाल्यार कितें उपेग ताचो?
आमचे भितर एक गजाल शास्वत आसा. ती म्हळ्यार आत्मो. तो अक्षय. तो केन्नाच नश्ट जायना. गिता सांगता तुंवें जरीं सगळेच व्हगडायलें तरीय आसतना तुजी म्हूण एक कुरू उरताच आनी ती सासणीक आसता. जेन्ना तुका ह्या सत्याची जाणविकाय जातली तेन्ना मागीर, तूं मरणाक केन्नाच भिवचोना. गितेंत श्रीकृष्ण सांगता कीं जेन्ना तुजी कूड मरता तेना तुजो आत्मो दुसऱ्या एका नव्या जिवांत भितर सरता. एखादो भुयंकाप सगळें नश्ट करता. पूण तो तुजो आत्मो नश्ट करूंक शकना. आचार्य ब्रिजमोहनान त्या साधकाक जाप दितना सांगलें की ब्रह्मकुमारी समेस्तांक अशे तरेचें गिन्यान दिता की तांकां आत्म्याच्या अस्तित्वाची जाणविकाय जाता. हाका लागून मागीर ते कुडीच्या मरणाक भियेनात. तांची शिकवण साधकांक मरणाच्या भंया पासून मुक्त करता आनी ताचें चित्त त्या सासणीक आत्म्या वशीन थिरायता. हो आत्मो एका जिवांतल्यान दुसऱ्या जिवांत, दुसऱ्या जिवांतल्यान तिसऱ्या जिवांत असो लाखांनी जिवांतल्यान भोंवत आसता आनी तरीयपूण अज्रंरवर उरता!
अशें म्हण्टात कीं आमी चवद्यायशीं लाख तरेकवार जिवांच्या गर्भांतल्यान भायर सरले उपरांतच मागीर मनीस जातींत जल्माक येतात. देखून आमी जाणां जावंक जाय की मनीस जल्म हो भोवच मोलादीक आसता म्हूण. कारण फक्त ह्याच जल्मांत आमकां ह्या भौतीक संवसाराची मर्यादा कळपाची क्षमताय लाभता आनी मोक्ष प्राप्त करपाचो मार्ग दिश्टी पडटा. सगळ्या जिवां मदीं वेग-वेगळ्या प्रमाणात आत्मे आसतात. पूण मनशांचे आत्मे पुराय तरेन उदरगतीक पाविल्ले आसतात. जेन्ना मनशाक गिन्यान प्राप्त जाता कीं तो आत्मो म्हूण, कूड न्हय म्हूण, तेन्ना मागीर तो भंयविरयत- Fearless जाता.
आमचे मदले कांयजाण जरी बरे मनीस आसात तरीकय सद्याक आमी कलियुगांत रावपी कलियुगी जावन आसात. कलियुग म्हणल्यार न्हयकारात्मक काळखंड. हांगा आत्मे अस्वस्थ उरतात. देखून आमी सकारात्मक नदरेन चिंतूक जाय. एखादें बरें कर्म लेगीत वायट वानशेन केलें आसत जाल्यार तें वायट कर्म जाता. गिता सांगता की अविद्या, कामवासना, तिडक, वसवस आनी हांवपण हीं दुख्खां आनी पिडा हांचीं मूळ कारणां आसात म्हूण. तिडकेक लागुन सर्वनाश करपी आनी लाखांनी लोकांक पिडा भोगोवपी अणुबाँबाची निर्मणी घडली आनी ताचो वापर जावंक लागलो. दलाय लामा म्हण्टा, जेन्ना तुका कसलेय समस्येक फुडो करचो पडटा आनी तिचो सुटावो जायना तेन्ना मागीर तुका तिडक मारता. पूण तिडकेक लागुन समस्या अदीक घुस्पा गोंदळाची आनी कठीण जाता. ती आदले परस चड गंभीर जाता. देखून तुंवें खंयचीय बीन समस्या जापसालदारकेन, शांत चित्तान, जतनायेन आनी परोपकारी भावनेन सोडोवंक जाय.
तूं एखादी पोरणी भंगलेली इमारत नवीं करुक शकना. ते पासत तुवें ती आदी मोडूक जाय आनी ते सुवातेर नवी बांदावळ उबारुंक जाय. तेच प्रमाण जेन्ना कूड जड्डी जाता आनी ती बरी जावचीना अशी जाता तेन्ना मागीर ती मरता आनी उपरांत नवो जीव नवे कुडींत जल्माक येता. पूण जर आमकां आमच्या तरेकवार सोंसण्यांचेर मात करुंक जाय जाल्यार वयर उल्लेख केले पांच क्लेश भायर मारूंक जाय. कुडीच्या तरेकवार अवयवांचे विशेषज्ञ दोतोर आसात. पूण, आत्म्याचेर इलाज करपी एकलोय विशेषज्ञ ना. आचार्य ब्रिजमोहन विचारता, एक परोपकारी परमात्मो सोडल्यार आमच्या आत्म्याचेर उपचार करून ताका दुशीत करपी त्या पांच रोगजंतूक नश्ट करपी दुसरो कोण आसतलो? हेच खातीर खिणयाळ्या विशयांनी घुसपून उरचे परस ध्यान साधना करून शास्वत अशा आत्म्या कडेन लक्ष केंद्रीत करप अदीक लाभदिणे आसा.
(मूळ लेखिका : नारायणी गणेश)

प्रदीप लवंदे
9923292022