भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कोणूय पर्यटना खातीर परकी गांवांत वता तेन्ना ताणें जापसालदारकेन वागूंक जाय. दरेका गांवांत वेगळे नेम आसतात, थंयचें वातावरण, मनशांची मानसीकताय वेगळी आसता. ह्या सगल्यांचो विचार करून पर्यटकांनी पावलां उबारपाक जाय. आपूण गांवांत, राज्यांत, मायदेशांत ना, हें विसरूंक फावना. मात सगलेच तशे वागतातूच अशें ना. तातूंत तो तरणाट्यांचो चोंबो आसल्यार विचारूं नाकात. कानांत वारें भरिल्ल्या वासरा भशेन, कितें करूं आनी कितें नाका अशें तांकां जाता. खास करून, दर्या पळयलो काय थोडे अक्षरशा पिशे जातात. तातूंत इल्ले कुट्ट केल्लें आसल्यार सगल्या संवसाराचो तो धनी. पयर फांतोडेर केरळांतल्या पांच पर्यटकांनी जिवरक्षकांक घाम काडलो. तांकां वाटावपांत यश मेळ्ळें ही बरी गजाल. ह्या पर्यटकांचेर पुलिसांनी कितें कारवाय केल्या, तें अजून कळूंक ना. पूण, हाचे मुखार असले प्रकार खरपणान हाताळचे.
जिवाचो गोवा म्हणटात तो करपाचे घुंवळेंत केरळांतले पांच इश्ट गोंयांत आयिल्ले. फांतोडेर ते दर्यावेळेर आयले आनी ल्हारां पळोवन सरळ दर्याभेटेक गेले. पांचूय जाण टायट. घडये रातभर पिवपाक बशिल्ले आसतले. खरें म्हणल्यार फांतोडेर न्हिदून दनपरां उठपाक जाय. पूण मजा करपाचे उमळशिकेन झेम पडूंक नासतली. दर्यावेळ मेजीत येवपी ह्या पंचविशीच्या तरणाट्यांक दृश्टी लायफसेव्हराच्या जिवरक्षकान आडावपाचो बरोच यत्न केलो. तांकां बरयिल्ले नेम, तक्टे दाखयले. मात कांय उपेग जालो ना. कारण ते आयकुपाचे मनस्थितींत नाशिल्ले. मागीर ताणें आपल्या वांगड्यांक सज्ज रावपाक सांगलें. तो मेरेन पर्यटक तीस मिटर भितर पाविल्ले. कांय वेळान ते उदकांत आडकले. मागीर सगल्या जिवरक्षकांनी धडाधड उदकांत उडक्यो मारून तांकां रेस्क्यू ट्यूब आनी हेर साधनांच्या साह्यान देगेर हाडले. जिवरक्षक नाशिल्ले जाल्यार आयज पांच कुटुंबांचेर दुख्खाचो दोंगर कोसळपाचो. कारण सकाळच्या वेळार दर्यावेळांचेर कोण नासतात. कितें जालां तें कळटकच सगल्यां पर्यटांकाचो सोरो देंवला आसतलो आनी तांकां आवय- बापायची यादूय जाल्या आसतली.
गोंयांत येवपी पर्यटकांक गोंयचो सोरो चड पियेल्यार चडटलो हें कळना. आयच्या म्हायती, तंत्रज्ञानाच्या युगांत सुशिक्षीत तरणाटेय कशे अज्ञानी उरतात, तें कळना. काय हे बाबतींतूय बेफिकिरी? उमेदिच्या नेटार बेबद्या इश्टां वांगडा सर्त करतात आनी एकलो पसून टायट जालो काय सगल्यांचोच टूर शेळेता. मागीर, सगल्यांक हाॅटेलांत बसचें पडटा. गोंयच्या दर्यांनी सांजवेळा स ते सकाळीं सात मेरेन पेंवपाक मनाय आसा. वारें व्हांवता तेन्ना ल्हारां येतात तेन्ना, माॅन्सुनाच्या दिसांनी दर्यांत देंवचें न्हय, अशी जिवरक्षक घोशणा करतात. मात तरीय पर्यटक तांचें कानां- मनार घेनात. जिवरक्षकांच्या आंगार वचून, तांकां गाळी संवून, धक्काबुक्की करून पसून आपणाक जाय तेंच केल्ले पर्यटक आसात. मागीर बुडपी मनशाक वाटावंक ना, म्हूण जिवरक्षकाक दोश दिवप. आतां दसऱ्या निमतान कर्नाटकांत सुटी पडल्या. दिवाळी लागीं पावता म्हणसर देशभरांतल्यो शाळा शिंयाळे सुटयेर वतल्यो. म्हणटकच पर्यटकांची भिरींच येतलीं गोंयांत. विदेशी पर्यटकूय आसतले. म्हणटकच जिवरक्षकूच न्हय, तर सगल्यांकूच सादूर रावचें पडटलें. पुलीस, येरादारी, हाॅटेलांचेर वजें पडटलें. तातूंत सोरो, ड्रग्साचे नशेंत वावुरप्यांचेर पुलिसांक बारीक नदर दवरची पडटली. दर्यावेळेर कोणूय नशेंत दिसलो जाल्यार ताका उदकांत देंवपाकूच दिवंक जायना. तसो नेमूच करपाक जाय. उण्या कपड्यांत आशिल्ल्या पर्यटकांक देवळांत पावल दवरपाक दिनात, तसो. नशेंतलो मनीस कोणाकूय सोंपेपणी वळखुपाक येता. म्हणटकच ताचेर पुलीस, जिवरक्षकांनी पाळत दवरची. कोणाचेंच आयकनासतना दादागिरी करता जाल्यार त्या पर्यटकाक वा तरणाट्यांच्या चोंब्याक सरळ पुलीस स्टेशन दाखोवपाक व्हरचें!! सगल्यांत पयलीं तांच्या घरच्यांक कळोवचें.
दुसरी गजाल दर्यावेळांचेर रातचे भोंवपी पर्यटक आनी गोंयकार. कलाकार संवेदनशील, कवी मनाचो आसता ही गजाल खरी. थोडे खंय रातचे दर्या पळोवपाक वतात. एकटेच बसून कविता, पदां बी म्हणटात. गिटार वाजयतात… हे देखाव फक्त सिनेमांत दिसताले. मात आतां दर्यावेळांचेरूय पावल्यात. तातूंत कांय चले, चलयो मध्यानरातीं वाडदीस मनोवपाक, ट्रीट दिवपाक इश्टाक, इश्टिणीक आपयतात. कोण ना ती संद पळोवन मागीर गुन्यांवकार तांचो गैरफायदो घेतात. न्हय घेतला.
विनयभंग, बलात्कार पसून जाल्यात. मनांत आयलें तें फाटलें फुडलें चिंती नासतना करपी लोकांनी विचार करूंक फावो. दीस आदले उरूंक नात. गोंयांत जळीमळीं तरातरांचे लोक फाफडून पडल्यात. कोणा भितरलो राकेस केन्ना जागो जायत तें कोण सांगूंक शकना.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
