भांगरभूंय | प्रतिनिधी
हा लींच सांकोड्ड्यां एके शाळेंतल्या पालक शिक्षक
संघान आयोजीत केल्ले बसकेक वचपाची संद मेळ्ळी.
थंय एका पालकान एक प्रस्न विचारलो जो सगल्यांचो प्रश्न जाता, आनी तो म्हळ्यार भुरग्यांक मोबायलाक
चिकटून रावपाची संवय लागल्या ती कशी पयस करूंक शकतले ? हो प्रस्न न्हय तर समस्या जावपाक लागल्या. त्या पालकाचो
हुस्को आमी समजून घेवपाक जाय. ही समस्या पयस करपाक आमी लेगीत बदलपाक जाय. ही तंत्रज्ञानाची देण आमी बंद करूंक शकनात.
एका गांवांत खंय सिग्नलां येवपाक बंदी हाडल्या. हाका लागून सगल्यांक मोबायल वापरूंक मेळना. बंदी हाडून वा दंड करून ही समस्या सुटावी जावची ना, तर हातूंत भितर पालकांकूच फुडाकार घेवचो पडटलो. तुमी जर तेंको दिलो ना जाल्यार घडये भुरगो आत्महत्या लेगीत करूंक शकतलो, नाजाल्यार ताच्या इश्टा कडेन वचून आपली हौस भागयतलो. तुमी ताचेर 24 वरां लक्ष दिवपाक शकतले?
ह्या वेळार एक गजाल सांगची कशी दिसता. एकलो गिरेस्त मनीस नाल्ल विकतो घेवपाक गेलो. ताका नाल्ल विकपी मनशान सांगिल्लो दर म्हारग दिसलो. ताणें ताका म्हणलें, जर तुका हाचे परस सवाय नाल्ल जाय जाल्यार तुका गांवांत वचचें पडटलें. तो मनीस ताका राजी जाता. गांवांत तो पावता खरो पूण नाल्ल विकपी सांगता तो दर लेगीत ताका चड दिसता. त्या विकणाऱ्यान ताका सांगलें, तुका जर फुकटूच जाय चाल्यार माडार चडून तुका नाल्ल काडचे पडटले. खोशयेन तो मनीस तयार जाता आनी माडार चडटा. पूण ताका संवय नाशिल्ल्या कारणान तो सकयल पडटा आनी तो हॉस्पिटलांत पावता.
ताचो जरी जीव वाटावलो तरी ताका स्वताच्या उपचाराचेर
खर्च करचो पडटा. पयशे वाटावपाक गेल्ल्याचें ताका पिकासांव जाता. पूण मागीर आमी लेगीत भुरग्याचे बाबतींत अशी
बेपरवाय केली जाल्यार आमकां पश्चाताप जावपाची चड शक्यताय आसता.
आमी भुरग्याच्या शिक्षणा भितर फक्त तांच्यो गरजो पुरयतात तातूंत हाची लेगीत गरज आसा. फक्त कपडे बूट पयशे दिले म्हूण कामां जायनात. हें ना दिल्यार लेगीत चलता. पूण तुमचो प्रत्यक्ष सहभाग आसप खूब गरजेचो.
मोबायल वा हेर तंत्रज्ञानाचो लाव कितलोसोच आसा. जशी आमी सुरी भाजी, फळां कातरपाक तशेंच दोतोर शस्त्रक्रिया करपाक वापरता. पूण वायट विचाराचो मनीस तीच सुरी एखाद्याक मारपाकूय उपेगाक हाडटा. हें जावपाक नाका म्हूण ताचेर बरे संस्कार जावपाक जाय. ताका लागून आवय आनी बापूय ह्या दोगांकूय मेळून हें काम करपाचें आसा. बरे आनी वायट हें कळूंक लागलें की तुमचें अर्दें काम जालें अशें म्हणूं येता. कांय गजाली शाळेंत शिकयतले, पूण तांका बंधना आसतात.
तुमी घरा मात खूबशो गजाली शिकोवंक शकतात. हाचे
खातीर तुमी चड शिकिल्ले आसपाक जाय अशे ना. फक्त मार्क चड घे बरो शीक असो सल्लो दिवन जावचें ना, जाल्यार आमी त्या पाल्याक आपलो वेळ दिवपाक जाय. गरजेची वस्त दिली म्हूण जायना. ती जाता जाल्यार जरूर दियात, पूण वेळ दिवपाक विसरूं नाकात.
प्रा रामदास केळकार
9822583275
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
