भुरग्यांचो नितीचो पांवडो वयर काडूंक वावरुया

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

राज्याचो आनीक देशाचो फुडार हे तरणे पिळगे भुजार आशिल्ल्या कारणान तांचे भितरबरे गूण रिगोवपाची लागणूक आमचीं थारता.

मनशाक दिका दाखोवचे खातीरकोणाचो तरी आधार लागता. आवय, बापूय आनीक घरच्यांचो सांगात हो जल्मा सावन
आसताचहातूंत दुबाव ना. कांय आडवाद सोडले जाल्यार दरेका मनशाक हो अधिकार प्राप्त जाला. जस जसो जिविताचो प्रवास मुखार वचत रावता नव्या नव्या मनशांच्यो वळखी वाडत वतात.तांचे कडल्यान वेगळ्योवेगळ्यो गजाली शिकपाक मेळटात. तेय आमचे कडल्यान बरे वायट गूणआपणावंक लागतात. विचारांचें दिवप घेवप जाता तेन्ना आमची वागणूक लेगीत सुदरता हीबरी गजाल. आयज वेगळ्यावेगळ्या क्षेत्रांत क्रांती जाल्ल्या कारणान म्हणुया वा उदरगतीकलागून दरेकाक प्रगटीकरण करूंक साबार मळां विस्तारीत जाल्लीं मेळटात. जो तो आपलेविचार मांडपाक शकता समाजांत बरें वायट जें कितें चल्लां ताचेर भासाभास करूंक सहजसंद मेळटा. अडी अडचणींत सांपडिल्ल्यांचीं म्हायती सोशियल मिडियाचेर घातिल्ली पळोवनआमचे पयकी कितलेशेच जाण तांचे मजतीक धांवून गेल्ले आमी पळयल्यात.
ह्यामाध्यमांतल्यान खूबश्यो समाज हितकारक गजाली करपाक फुडाकार घेवं येता पूण म्हणटातन्हय मनीस खंय वायट संवयो पयली आपणावंक लागता. एक गजाल मात आमी विसरूंक फावना, वायटसंवयो हळू हळू करून पयसावंक जाता. मनशान फक्त इत्सा शक्त बाळगूंक जाय “हांव ह्या मर्गा वेल्यान मुखार वच्चो ना ह्या मार्गार चलत वचपची म्हजी मोखन्हय” असो निर्धार करीत तर मनशाच्या हातांतल्यानकितें घडना ? आमी समाज माध्यमांचो वापर सकारात्मक बदल घडोवनहाडूंक करीत जाल्यार पुराय मनीस जातीक ताचो लाव जाले बगर रावचो ना. बर्या कामाककळाव करप ही आमची संवय जाल्ली आशिल्ल्यान कांय जाण ह्या माध्यमांचो गैरफायदोघेवंक कशेच फाटी रावनात. अशे फाटीक काळीज आशिल्ले दुस्वासी समाजांत वीख कालोवचोप्रयत्न सातत्यान करीत आशिल्ले दिसतात. आमी असल्या प्रवृत्तीक आलाशिरो दिवंकफावना.
भारतीय समाजाक घातक आशिल्ले विचार जाता तितले बेगीन पयसावप खूब गरजेचे.सरभोंवतणी नदर मारीत जाल्यार अशें दिसून येतलें जे मनीस समाजाक बरी वाट दाखोवंकसक्षम आसतात तेच अशे विचित्र वागपाक लागतात. तांच्या अशा वागण्यान समाजांततिरस्काराचें वारें व्हांवंक लागता ताचे कितें ? एकवट नश्ठ जावन एकामेकांक दुबावान पळोवंक लागतात ही गजाल मागीर सगल्यांकमारक थारता. समाज जांचे कडल्यान देख घेता अशा मनशांनी तकलेचें सोडून भेंडाक बांदलेंजाल्यार सादारण मनशान कोणा कडेन पळोवप ? ही गजाल उज्याचे किटी वरीम्हणल्यार म्हजी चूक जावची न्हय. उज्याची कीट जशी दोंगर दोंगुल्ल्यो पेटोवन उडोवंकशकता तश्यो श्यो ह्यो बारीक सारीक गजाली लेगीत मनीस जातीचें मोठें लुकसाण करूंकशकता. चुको म्हणटात त्यो मनशां कडल्यानूच जातात पूण जो मनीस आपली चूक सुदरपाचोप्रामाणीक यत्न करता ताकाच सुंस्कृत म्हणचो पडलो न्हय.
वर्तमान पिळगी जशी वागता तीपळयत जाल्यार येतले पिळगे बद्दल मनांत ध्यास्ती निर्माण जावप सभावीक. ती पिळगी कशीआसतली हेंवूय सांगपाक कठीण म्हणटकूच पालकांची आनी आमच्या सारकिल्ल्याचीं जापसालदारकीवाडटा. ह्या तरणाट्यांचो नितिचो पांवडो वयर काडटले जाल्यार पयले सुवातेर आमचीवागणूक देख दिणी आसची पडली. आमचें उलोवप आनी कृती करप हांचे मदीं ताळमेळ आसप गरजेचें.आवय बापायन भुरग्यांचे लाड करचे, तांकां जाय जाय ते दिवचें कांय हरकत ना पूण चुकताते सुवातेर तांकां समजणीय दिवची. म्हजे अयस पयस आशिल्ल्यांक जेन्ना हांव पळयतांभुरगीं आवय बापायक कशीं शिंगा लायतात तीं. पालकानी जर त्याच वेळार तांकां समजणीदिवपाचो यत्न करीत जाल्यार भुरगीं समजिकायेन वागूंक लागतलीं. भुरग्यांचेर कसलीच सक्तीकरूंक फावना हेंच तत्व आपणावंचें तेच बराबर तांचे मन दुखयनासतना तांची चूक दाखोवनदीत जाल्यार ते फुडल्यो चुको करूंक पावचे नात. पूण तोंड बंद करून तीं जशीं वागताततशीं तांकां वागूंक दिवंक फावना. तांकां सरळ वागणुकेचे धडे दिवपाकूच जाय ह्या मताचोहांव.
नवी पिळगी सुसंस्कृत जावची अशी पालकांचीच न्हय तर पुराय मनीस जातीची इत्साआसता. राज्याचो आनीक देशाचो फुडार हे तरणे पिळगे भुजार आशिल्ल्या कारणान तांचे भितरबरे गूण रिगोवपाची लागणूक आमचीं थारता. आनी म्हूण तांकां सामके धील सोडूंक उपकारनाजी चूक ते करतात वा जे चुकीचे पद्दतीन ते वागतात ते वागणुकीर बडी मारून तांकांसुदरावपाचो यत्न जावपाकूच जाय. तेन्नाच अशा भुरग्यांचो निती पांवडो वयर सरूंक तांकां आधारजातलो. आमचे भुरगेपणार मार बडय करप होच एक उपाय आशिल्लो. पालक तर बडयतालेच शाळेंतलोमास्तरय आमकां बरोच शेपलायतालो आतां तो काळ फाटीं पडला.कितेंय बरें वायट जायत तर कायद्याचेर बोट दाखोवप्यांचो आंकडो सुमारा भायर आसतलो म्हणल्यारजाता. कायद्यांचे फास्केंत रावनच विद्यार्थ्यांक जिणें मुल्यां समजावंक शकलेजाल्यार फुडली पिळगी राज्य आनी मुखार देश सांबाळपाक शकतली. ना जाल्यार सामाजीक मळारजो सावळो गोंदळ चल्ला ताची रे ओडूंक ही पिळगी एका पांयार तयार रावतली. अशीपरिस्थिती येवचीच न्हय म्हूण भुरग्यांचो नितीचो पांवडो वयर काडूंक आमी वावरुयागोंय आनी गोंयकारपण सांबाळुया.
हें सपन पुराय करूंक आमकांपयली नियमांचें पालन करचें पडटले. दरेकल्याची आपली जापसालकी आसता ती सांबाळचीपडटली. तें म्हजें काम न्हय अशें म्हूण आमी फाट दाखोवंक शकनात कारण जिणे चक्रघुंवत आसता आयज वयर आशिल्लो फाल्यां सकयल येतलो आनी सकयल आशिल्लो केन्ना तरी वयरसरतलोच. ‘आयज तुका जाल्यार फाल्यां म्हाका’ हो नेम सगल्यांक लागू जाता. चुकता त्या मनशाक समज दिवप हेंवूय आमचेच काम जावनआसा. आमच्या आज्या पणज्याचे मुस्तीतले लोक भावार्थी आशिल्ले म्हणल्यार जाता.तांकां विचारवंता कडल्यान शिकवण मेळटाली, आजवेर स्वामी विवेकानंद, गौतम बुद्ध,विनोबा भावे सारकिल्ल्यांनी समाजाक दिका दाखोवपाचो यत्न केल्लो आसा. जाच्या म्हालवजारसमाजाचो नितीचो पांवडो वयल्या थरार आशिल्लो अशेंय सिध्द जाल्लें आसा. तो नितिचोपांवडो वयल्या थरारुच दवरतले जाल्यार सगल्यांक आजच वावराक लागचें पडटलें.

एच. मनोज
9822441417