भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गोंयांत दिसपट्ट्यो मेळपी खबरो चडूच भयानक, धपको दिवपी आनी तकली सुन्न करपी घडटात. सनसनाटी खबरांनी खबरांपत्र गच्च भरता. तातूंत खून, हल्लो, बलात्कार, अत्त्याचार, विनयभंग अशा खबरांक तर सुमारूच ना. अपघात आनी हेर आपत्ती तर सदचीच बातमी जाल्या. हाका जबाबदार कोण ?
हाका जाप दिवप भोव कठीण. बेजबाबदार वागणूक, हिस्पाभायर लोकांक बसोवन दुचाकी चलोवप, बेशिस्तपणां, कायदे खुटयाळाक लावन वागप, घाई-गडबडेंत गाडी चलोवपाचो अतिरेक, सोरो पिवून गाडयो चलोवप, कायद्यान थारायिल्ल्या पिराये परस ल्हान पिरायेर वाहनां चलोवप. हीं आनी जायतीं आनीक कारणां अपघात आनी हेर आपत्तीक कारणीभूत आसात.
तरणाटीं आनी निश्पाप भुरगीं हांचें जिवन आयज चड धोक्यांत आसा. विनयभंग, अत्त्याचार, बलात्कार आनी खुनाच्या वाडट्या घडणूकांक चले तशेंच चलयोय बळी थारतात. अशो घडणुको समाजाच्या सगल्या थराचेर आनी सगळ्या वयाचेर जातात. ही समाजाक लागिल्ली वायटी.
चलयो आनी बायलांचेर जावपी आगळीक हे आमच्या कानांक नवें न्ही. “सांगत्ये ऐका”, ह्या हंसा वाडकरच्या आत्मचरित्राचेर आदारीत नाटक करपी गुणी अभिनेत्री मानसी कुलकर्णी सांगतात, “बायलांच्या जिवितान तांच्या आयुश्याचो ओघ जसो कांय वर्सा पयलीं आशिल्लो तसोच आसा. तातूंत कांयच फरक ना.” पन्नास- साठ वर्सां पयलीं चलयो आनी बायलो घराच आसताल्यो. तरीपूण तांची जीण सुरक्षित नाशिल्ली. तांचे कडेन एक व्यक्ती म्हणून पळोवपाची नदर समाजाच्या दोळ्यांक नाशिल्ली. तिचे भितर जे गूण आसात तांचो विकास जावचो अशें चुकून कोणाक दिसतालें.
ल्हान पिरायेचेर चलयेचे लग्न करताले. न्हंवरो तिच्या पिरायेच्या दोबरान लेगीत आसल्यार चलतालो. खूब फावट बापायच्या वयाच्या दादल्या कडेन 7-8 वर्साच्या चलयेचें लग्न जातालें. वयांत येतकूच, बारा-तेरा वर्साच्या चलयेक घोवागेर धाडटाले.. वयान इतलो फरक आशिल्ल्यान बालविवाह जातकूच वैधव्य येवप चुकनाशिल्लें. अशो ल्हान पिरायेच्यो चलयो बाबड्यो सगलें दुःख गिळून जगताल्यो. घरच्याच दादल्यांच्या वासनेची शिकार जावपाचें तांच्या नशिबांत वाडिल्लें आसतालें. ..हे बरयतना त्या वेळची परिस्थिती येवजून काळीज रडटा, हात थरथरतात.
आयज ते दीस सरले. राजा राममोहन राय, ईश्वरचंद विद्यासागर, स्वामी दयानंद सरस्वती, सरोजीनी नायडू अशा फुडाऱ्यांनी ठामपणान बालविवाहाचेर बंदी हाडपाक यत्न केले. म्हणून आयज आमच्यो चलयो, चलयो म्हूण जगपाक शकतात. शिक्षण घेवपाक शकतात. ल्हान पिरायेचेर व्हंकल जावपाचो भंय आतां ना. ..
पूण, चलयांक आतां भंय आसा तो शिक्षण घेवूनय आपलो फुडार भिरभिराटावन वचपाचो. पालक हालीं चलयांक सुशिक्षित करतात, पूण तांकां स्वावलंबी जावचे पयलींच लग्न करून दितात. मागीर स्वताच्या पांयार उबे रावपाचें पयसावता. थोडे फावट चलयोच घरा रावपाचो निर्णय घेतात. वेवसायिक शिक्षण घेवनूय तें फुकट घालोवपी चलयो पळोवन आमी खंयतरी चुकतात आनी उरफाटे दिकेन प्रवास करतात काय असो प्रस्न पडटा.
चलयांचें उमेदीन घेतिल्लें शिक्षण फुकट वता काय अशें दिसपाक लागता. समाजान घेतिल्लें हे वळण बदलप चलयांच्या हातांतूच आसा. स्वताच्या पांयार उबे रावले बगर लग्नाची तयारी करप चूक थारतली, आपलो फुडार पुरायपणान काळखांत उडोवपी जातलो हाची जाणीव तांणी दवरूंक जाय.
आयच्या काळांत पालकत्व हें एक आव्हान. भुरग्यांक सांबाळप ही एक जोखीम अशें म्हणटालीं.. आयज गरज आसा ती आमच्या भुरग्यांक चड जतनाय घेवन व्हड करपाची. शाळेंत वतना-येतना, कसल्याय क्लासाक वतना-येतना. तांकां एक मनीस म्हणून हाताळपाची खूब गरज आसा. तांका धड सांगूंक येना म्हूण आमी तांकां समजून घेवपाची खूब गरज आसा. तांची सुरक्षा हो खूब म्हत्वाचो विशय जावन आसा. तांका कसलेंय प्रशिक्षण दितना, नाच, पेवपाक आनी हेर शिक्षण दितना जतनाय घेवप गरजेची. आपले भुरग्याक कोणाच्याय सुवादीन करपाचे दीस सोंपले. भुरगें जर अस्वस्थ दिसलें जाल्यार ताका बरेभशेन प्रस्न विचारून ताचें कारण समजून घेवचें. ताका जर कोणूय शारिरिक वा मानसीक त्रास दिता जायत जाल्यार तें रोखडेंच पालकांक कळूंक जाय आनी पालकांनी ताचेर उपाय करूंक जाय. तशेंच, आपल्या भुरग्याक ताची स्वताची सुरक्षा करपाचें प्रशिक्षण पालकांनी दिवपाक जाय. “Say No, Scream and Run” हे भुरग्यांक वेवस्थीत समजावन सांगूंक जाय. भुरग्यां कडेन घरच्यांचे फोन नंबर आसप, घरचो नामो तांकां तोंडपाठ आसप गरजेचें.
तशेंच, खूब फावट पालकां कडल्यानूय चूक जावन ताची शिक्षा भुरग्यांक सोसची पडटा. भुरगीं-संसार-काम सांबाळटना घाईन आनी गडबड करून भुरग्यांक हाताळप न्ही. तांकां खेळयतना कशाय कशें हाता-पांयाक धरप न्ही, तांचें शरीर नाज़ूक आसता, तांचे सांधे घट नासतात. कशेंय ओडल्यार ते दुखतात, सुट्टात. थोड्यांक भुरग्यांक वयर उडोवन जिखपाचो खेळ करपाची संवंय आसता. तांतुतल्यान दुर्घटना जावंक शकता. दुसऱ्यांनीय आपल्या भुरग्याक कशाय कशें हाताळ्ळ्यार तांकां बरे भशेन सांगचें. स्कूटरीचेर भुरग्यांक व्हरतना खूब काळजी घेवंक जाय. दोन- तीन भुरगीं चेपोवन व्हरप न्हीं. शाळेची बस नाजाल्यार भौशीक बस वापरून भुरग्यांक हाडपा- व्हरपाचो प्रस्न सोडोवंक येता. सुरक्षीत आनी हुसक्या मेकळी जीण जगपाची भुरग्यांक संवय लायात. सर्कस करून भुरग्यांक स्कुटरी वेल्यान व्हरून आमी तांकां बेशिस्त आनी बेजबाबदार जीण जगपाचें प्रशिक्षण दितात.
भुरग्यांक दुकाना भायर स्कूटरीचेर बसोवन पालक दुकानां भितर कितेंय घेवपाक वतात. आमी सामान भायर दवरूंक शकनात कोणूय व्हरत म्हूण आमकां हुसको जाता! पूण, भुरग्याचें कितें? ताका कोणूय फट् करून उबारत हाचो आवय-बापायक हुसको ना? इतली सवाय जाल्या आमच्या भुरग्यांची जीण??
स्कुटरीन जावं गाडयेन, जांव भुरग्यांक सोडून पालकांनी हॅाटेल वा दुकानांत वचप न्हीं. ते खंयच्याच वटेन सुरक्षित न्हीं. तांकां बरोबर घेवप वा घराकडेन सुरक्षित हातांत दवरप अशी संवंय लावन घेवप गरजेची. शक्य आसल्यार भुरगीं शाळांनीं आसतात तेन्ना पालकांनीं आपली कांमां करून उडोवची. गाडयेन बसयतना भुरग्यांक सीट्बेल्ट लावप म्हत्वाचो. गाडयेची जनेलां, दारां जतनायेन बंद
करुंक जाय. भुर्गें आपले बरोबर आसा हाची सतत जाणीव दवरून ताची काळजी घेवंक जाय.
भुरग्यांक सांबाळप हे खूब सुखदिणें .. खोशयेचें .. तुमकां पळयत पळयत ती व्हड जातात, तुमचे पासून ती शिकतात. तांका सांबाळप म्हळ्यार जोखीम खरी पूण आनंदान आनी जापसालदारकेन सांबाळल्यार तीच तुमचे कडल्यान बरी देख घेतलीं. तांचे भितर संवेदनशीलताय आनी जापसालदारकी येतली.
स्मिता तिंबले
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
