भुरग्यांक पयशांचें म्हत्व सांगचें

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

म्हजें मत

हें शिक्षण खरें म्हणल्यार घरांतल्यानूच दिवपाक जाय. आवय- बापायचें वागप पळोवन भुरगीं शिकतात, हें सगल्यांनी घट मतींत दवरचें.

पालक जय नाका जाल्लो खर्च करतात जाल्यार तांचीं भुरगींय तशेंच करपाची चड शक्यताय आसता. आयज आवय- बापूय भुरग्यांची इतली जतनाय घेतात, की ताचेर उलोवपाचें ना. आतां तर दरेका घरांत एक वा चडांत चड दोन भुरगीं आसतात. ताका लागून सगलेच आवय- बापूय आपल्या भुरग्यांचे खूबच लाड करतात. जें आपणाक ल्हानपणार मेळूंक ना, तें सगलें भुरग्यांक मेळचें म्हूण अट्टहास करतात. म्हणटकच बाजारांत मेळपी दरेक वस्तू घरांत येता. 

भुरग्यांक हातूंतल्यान कितें समजता हाचो विचार आमी करतात? देखून भुरग्यांक पयशांचें म्हत्व, घरची अर्थिक परिस्थिती ल्हानपणारूच पटोवन दिवपाक जाय. हें खूब म्हत्वाचें. सदांच जाय जाय तें फुड्यांत हाडून दवरलें काय भुरग्यांक दिसता की तांकां कितें जाय तें हाडून दिवप आवय- बापायचें कर्तव्य. अशा वेळार भुरग्यांक पयशांचें म्हत्व पटोवन दिलें तेय ताचो योग्य पद्दतीन वापर करपाक शिकतले. उधळपट्टी करचे नात. सध्या ते इतल्या स्मार्ट युगांत आसात की फुडाराक त्या पयशांचो उपेगूय स्मार्टपणान करतले. 

बजेट आनी खर्च हातूंतल्यान बचत कशी करपाची. पयशे कशे सांठोवपाचे, गरजो कश्यो कमी करपाच्यो हें तांकां शिकोवप म्हत्वाचें. गरज नासतना म्हारग वस्तू घेवन पयसो सोंपोवपाचो का गरजेपुरतो वापरून उरिल्लो पयसो सांठोवपाचो हांतलो फरक भुरग्यांक शिकयात. हो सांठयिल्लो पयसो कालांतरान एखाद्या संकश्टा वेळार वा शिक्षणा खातीर वा अतिम्हत्वाच्या खरेदी खातीर कसो उपेगी पडटा हें उदाहरणां दिवन तांकां सांगात. हो धडो गुरुजनांनीय दिवपाक जाय. तांणी भुरग्यां कडेन फक्त विद्यार्थी इतलेच नदरेन पळोवपाक जायना. 

भुरग्यांक ल्हान- ल्हान तडजोडी करपाक शिकयात. स्वताच्या पाॅकेटमनींतल्यान कांय पयशे वाटावपाक उर्बा दियात. वर्सभरांत चडांत चड पयशे साठयल्यार तांकां एकादें इनाम दियात. हातूंतल्यान ते पयशे कशे सांठोवचे, खर्च करचे हें ते शिकतले. हें शिक्षण खरें म्हणल्यार घरांतल्यानूच दिवपाक जाय. आवय- बापायचें वागप पळोवन भुरगीं शिकतात, हें सगल्यांनी घट मतींत दवरचें. पालकांनूय पयशांचो सन्मान करपाक शिकपाक जाय. तरुच भुरगीं नश्टो खर्च करतना धा फांवटी विचार केले बगर रावचीं नात. 

– गजानन बा. नायक भाटकार

शिवकृपा आल्त पर्वरी