भलायकेची जतनाय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

न्हिदूंक वच्चे पयलीं पाऊण वर मोबायल बंद करून दवरचो. शक्यतो इकरा मेरेन न्हिदचें.

आयज धांवपळीचे जिणेंत स्वता कडेन पळोवपाक पसून जायत्या जाणांक वेळ नासता. एकेकदां घरांत च्या, नाश्तो तयार आसल्यार नोकरी करपी मनीस उब्या उब्याच च्यावेचो घोंट मारता आनी भायर सरता. स्वताचें वाहन आशिल्ले लोक पसून ट्रॅफिक जाम जाल्ल्यान वेळार आॅफिसांत पावनात. ताका लागून भलायकेच्यो जायत्यो समस्या तकली वयर काडटात.

आमच्या सदच्या जेवणांत स्निग्ध, खनिज, कॅल्शियम, प्रोटिन्स हे घटक आसल्यार भलायकी ठणठणीत उरता. चड करून कोंब काडिल्लीं कड्डणां, पाचव्योचार भाजयो, सालाद, रसरशीत फळां, शीत, दाळ, वरण, मुगा डाळ, नासण्याचें सत्व, पातळ रवो आसप गरजेचें. म्हणटकच गर्मे पसून कांय त्रास जायना. योग्य प्रमाणांत पातळ पदार्थ, सोलकडी, गोड ताक, लिंबू सरबत, कैरीचें पन्हे, आडसराचें उदक पियेल्यार बरें. 

घरांत आनी घरा भायर नितळसाण राखप गरजेचें. नितळ रावल्यार दुयेंसां पसून पयस उरतात. गर्मेच्या दिसांनी मलेरिया, मोडशी बी दुयेंसां जातात. त्या वेळार नितळ उदक परत परत पियेवप गरजेचें. काळीं पासां दिसांतल्यान चार – पांच अशीं चाबून खावपाक जाय. अति तेलकट, शिळे, मांसाहारी जीनस सामके घातक. रातीं धा वरां उपरांत मसाल्याचें, तेलकट खावप सामकें घातक. उठसूठ थंड पेयां पियेवपूय मारक थारूं येता. पिरायेची चाळीशी हुपतकच एक- एक दुयेंसां मागीर तकली वयर काडटात. सदांच साबू लावन न्हांवपाक जाय. कोडूलिंबाचीं पानां न्हांवपाच्या उदकांत घालचीं. अशें केल्यार कातीचीं दुयेंसां, पुरळ, घामोळें, खाज, जळजळ थांबता. जिवाक बरें दिसता.

सदांच चुकनासतना व्यायाम करपाक जाय. धांवप, दोरये वयल्यान उडक्यो मारप, सपणां वयल्यान वयर चडप, देंवप, योगासनां करप, नेटान चलप खरेंच बरें. व्यायामाक लागून कूड बरी उरता. रोगप्रतिकार शक्त वाडटा.  सगल्यांत म्हत्वाचें सुशेग. तो आनी भलायकेचें अतुट अशें नातें. सुशेग घेतकच मनीस उत्साही उरता. न्हीदूय बरी लागता. रातचो बेगीन हलको आहार घेवचो. आंगणांत वा सालांत शतपावली मारची. तशें केल्यार रोखडीच न्हीद पडटा. न्हिदूंक वच्चे पयलीं पाऊण वर मोबायल बंद करून दवरचो. शक्यतो इकरा मेरेन न्हिदचें. सकाळीं बेगीन जाग येता. जिवाक फ्रेश दिसता. नाश्तोय बरो पोटांत वता. काम करपाची इत्सा जाता. सबंद दिसूय बरो वता.

– सिद्धी तिळवे