भक्ती काय अंधभक्ती?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

असल्या कार्यावळींक वचप काय ना वचप हो जाचो ताचो प्रस्न. एकलो वता म्हूण भिडेक दुसरो वचपाचेय प्रकार घडटात.

प्रत्येक मनशाक दीसपट्टे जिणेंत कितें ना कितें दुख्ख, समस्या ही आसताच. तो अब्जाधीश आसूं वा दिसवड्यार जगपी. मागीर विवीध कारणांनी त्राशिल्लो, पिडिल्लो मनीस कोणाक तरी शरण वता. अध्यात्मीक जाणकारांच्या मतान, स्वताच्या कुळदेवाची, ग्रामदेवतेची भक्ती करची, पूण बरेच लोक साधू, बाबा हांचे भकीक पडटात. ते प्रामाणीक आसल्यार बरें आसा, नाजाल्यार….? आसाराम, गुरमीत राम रहीम अशे जायते बाबा वादग्रस्त थारल्यात. तांकां गंभीर आरोपां खाला बंदखणूय जाल्या. मात, तांच्या भक्तांच्या आंकड्यांत व्हडलोसो उणाव जावंक ना. हाचे वयल्यान आमी भारतीय कितले भोळे, देवभक्त तें कळटा. जिवितांतली दरेक बरी गजाल फक्त भक्तीक लागूनच जाल्या आनी वायट गजाल भक्ती करपाक आपूण खंय तरी चुकलों म्हणूनच घडल्या, हे मानसीकतायेचे खूब लोक आसात. दोन दिसां पयलीं उत्तर प्रदेशाच्या हाथरस जिल्ह्यांत एक भिरांकूळ घडणूक घडली. भोले बाबाच्या सत्संगा वेळार खेटाखेट जावन 122 भक्तांक मरण आयलें. मरप्यां मदीं चडश्यो बायलो आनी भुरगीं आसात.
प्रत्यक्ष पळोवप्यांनी दिल्ले म्हायती प्रमाण, सत्संग सोंपतकच बाबा भायर सरले. तांकां पांयां पडपाक बायलांनी एकूच घिट्टी घाली. तांकां सेवादारांनी (अंगरक्षक) आडायले. तातूंत मंडपांत जावपी गरमेक लागून भक्त बेजारिल्ले. बाबान जंय पांय दवरल्यात, थंयचो धुल्ल कपलाक लावपाक बायलांनी एकूच धांव मारली. त्याच वेळार तांकां धांवडावपाक सेवकांनी उदकाचो फवारो सोडलो. हें उज्यांत तेल ओतिल्ले भशेन जालें. आनीक बोवाळ जालो आनी धांवपी लोक एकमेकांचेर पडून जखमी जाले. भायर एक फोंडकूल आशिल्लें. तातूंत पडून कांय जाण मेले. जागो ल्हान आशिल्ल्यान भायर सरपाच्या दाराचेरूय धक्काबुक्की जाली. अशे तरेन एका सुवाळ्याक खत लागलें. भोले बाबा फरारी आसा. थोड्यांच्या मतान, पुलिसांनी ताका अटक करून अनवळखी जाग्याचेर व्हरून दवरला. ह्या बाबाक विनयभंगाच्या आरोपाक लागून पुलिशेंतली नोकरी सोडची पडिल्ली. ताचेर पांच गुन्यांव नोंद आसात खंय. उपरांत ताणें आपलें नांव आनी वळखूय बदल्ली आनी प्रवचनां करपाक लागलो. सूरजपाल जाटव पळयतां पळयतां बाबा जालो. आपणाक देवानूच साक्षात्कार घडोवन हें काम करपाक सांगलें असो ताचो दावो. ताचो एक सेवेकरी सांगता, ताची सेवा करतना मदींच तो हनुमानाच्या रुपांत दिसता, राम, शंकरुय दिसता खंय. म्हणटकच ताका भोले बाबा हें नांव पडलें. तो प्रवचन करता तेन्ना ताची घरकान्नूय कुशीक बसता. ह्या बाबाचें उदक पवित्र. तें पियेतकच खंय सगल्यो समस्या ना जातात. म्हणून ताच्या आश्रमांतल्या हॅण्डपंपाचेर सदांच रांको लागिल्ल्यो आसतात. प्रत्येकाची श्रद्धा. काल ताच्या एका सेवेकरीन तिडक मारपा सारकी प्रतिक्रिया दिल्या. भोले बाबा परम ब्रह्म है, जिनकी मौत आयी थी, उन्होने ही जान गंवाई। हाका कितें म्हणपाचें. धन्य तो बाबा आनी धन्य ताचे ते सेवेकरी. खुद्द भोले बाबान मात पत्रक काडून जाल्ले घडणुके विशीं दुख्ख उक्तायलां.
असल्या कार्यावळींक वचप काय ना वचप हो जाचो ताचो प्रस्न. एकलो वता म्हूण भिडेक दुसरो वचपाचेय प्रकार घडटात. पूण, आमच्या देशांत लोकशाय आसा. कोण कोणाक खंय वचपा पसून आडावंक शकना. कोणाची श्रद्धा दुखोवपाक शकना. सगल्या धर्माच्या लोकांक पुजा, प्रार्थना करपाचें स्वातंत्र्य संविधानान दिलां. मात, जेन्ना असल्यो कार्यावळी जातात, तेन्ना तो जागो प्रशस्त, हवेशीर आसा काय ना, तें पयलीं जाणून घेवपाक नाका? दोन हजार लोक मावतले थंय 10 हजार लोक आयल्यार कितें जातलें? ताचेर लोक आनी आयोजकांनी पयलींच विचार करपाक जाय. उदक, जेवण, वखदां, अॅम्ब्युलन्स, दोतोर, पुलीस थंय कितले आसतले हेंवूय पळोवपाक जाय. खर गिमाचे दीस आसल्यार लोकांक व्हीआयपी येयसर दोन- चार वरां वतांत बसोवन दवरूंक जायना. पोरूं मुंबय 19 लोकांक मरण आयिल्लें, तें सगल्यांक याद आसतलेंच. हाथरसांत मंडप ल्हान, लोकांचो आंकडो व्हड. लोक गरमेन घामाघूम, सत्संग सोंपतकच चरणधुल कपलाक लावपाक बायलांची गर्दी. उदकाचो मारो आनी मागीर खेटाखेट जावन भक्तांक आयिल्लें मरण…. सगलेंच दुर्दैवी.
दर्शन, प्रवचनाचो लाव आतां टिव्हीचेर, सोशल मिडियाचेर घेवंक मेळटा. डझनभर धर्मीक चॅनल आसात. तांचेर दीसभर प्रवचनां, भजनां, जप, गजर चालूच आसतात. तरीय बाबाच्या प्रवचनाक प्रत्यक्ष हाजीर रावपाचें आसल्यार थंयची वेवस्था कशी आसा, ताची वासपूस करूनच मुखार पावल घालचें.