भांगरभूंय | प्रतिनिधी
रांदचे कुडीत रोबो पळयत पसून माकोडमाम बरोच भियेल्लो. पूण ताका धिटाय दिली बागेचे काम करपी धर्मुन.
“आरे! मामा तें भियेवपा सारकें न्हय, तें मशिन.”
“हांव खंय भिता?बेठोच म्हाका भिता म्हणटा.”!
“तुमकां केन्ना भंय दिसता?” बावलेन विचारलें.
“हय, म्हाका दिसता पप्पाचो” नेहान म्हणलें.
“पप्पाचो भंय? कित्याक?”
“अभ्यासाक लागून तो तापयता,मोट्यान आड्डता.”
“म्हाका कडकडो येता”.
“तुवें अभ्यास बरो करचो म्हूण तो तापयता. उलोवपच तशें आसतलें”.
“भियेवप न्हय” बायुलेन सांगलें.
“म्हाका आमच्या सराचो भंय दिसता.” रेशमान सांगलें.
“अशें पूण वर्गात ताका तुजे इश्ट भिनात न्हय? “.
“ना”.
“मागीर तुकाय भियेवपाची गरज ना”.
“भंय खंयच आसना ” बावलेन सांगलें.
“आमी भियेवपाकच फावना.” बावली सांगत रावली.
तुमी जाणांत, “सुनिता विलीयम्स” कितले दीस मळबांत वयर रावन आयली!”
“हय,” आयकला आमी. रायन, रमेश, रेवा, रश्मी, प्रणव सगल्यनी म्हणलें.
“भक्त प्रल्हाद, चंद्रगुप्त, वल्लभभाय पटेल केन्नाच भिनाशिल्ले”. तुमकां खबर आसा? काळखाकूय भियेवपाक फावना” बावली उलयताली.
“पप्पा,मम्माकुय विचारुंया” भुरग्यांनी म्हणलें.
“भुताच्यो खबरी आयकून म्हाका भंय दिसता” प्रणवान म्हणलें.
“कांय जाणांक भंय दिसता, पूण तशें भिवप न्हय”..
“मनीस मनांत हाडटा तशें ताका दिसता. खरें भिवपाक जाय ते एकादो सोरोप बी काळखांत चाबत म्हूण “…. तुमी रावतात फ्लॅटांत. मागीर ?!!!”
हय, हय म्हूण सगले खोशयेन हांसले.
“म्हाका परिक्षेचो भंय दिसता” वनितान म्हणलें.
“परिक्षा येता आनी वता भिवन कितें करपाचे? ” रायनान म्हणलें.
“खरेंच परिक्षा भिवपाक न्हय. आपली बुद्ध वाडोवपाक. शिकता परिक्षा दिता, तितलें शाणेंपण येता”……
“तशें जाल्यार हांव भिवचो ना”.
“आमकां भंय दिसता.तूं कित्याक भिता? रेवा आनी रमान विचारलें.
“परिक्षेक मार्क कमी पडटात म्हूण “.
“पडल्यार पडुं दुसरे खेप चड बरें शिकप . पूण भियेवप हो उपाय न्हय “. सगळ्यांनी एकामेकांक धिटाय दिली. सगळी खोशी जालीं, पूण बावलेन माकडाचो हुस्को पयस करपाक मांडणी सांगली. धर्मुन माकोड मामाक सांगलें” तूं जेन्ना बंगल्यार येता तेन्ना सरळ यो”….
पूण म्हाका भितर कोण घेतलो?
“आरे पयली बागेत यो. थंयची फुलां, झाडां, फाटलेवटेच्यान रुखाचेर भोंव ल्हवु ल्हवु सवंय जातली. फळांची वाट लाव नाका. कळ्ळे?” धर्मुचे शिटकावणेन तो समजलो. फट उलयतात म्हूण आमी भितात, ना तर भंय नासता.
“खरें”, म्हणलें सगल्या भुरग्यांनी.
“अभ्यास करीनात …..बेठोच केला म्हणटात”.
फ्रिजांतलें थंड खातात , खालें ना म्हूण सांगतात. पूण जोर येवन ताळो दुखतकच फ्रिजांतलें चोरुन खाल्लें हें सगळ्यांक कळटलें म्हूण भितात.”
फट उलोवप ना खरें सरळ सांगप , मागीर भंय ना जातलो.
“भंय आमीच तयार करतात. मनांतच भंय हाडप ना. बरें वागप , खरें उलोवप, …..आनंदान जगप”….. बावलेन धर्मुचें शाणेपण भुरग्यां मेरेन पावयलें. सगली भुरगीं आयतकतच उरलीं
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
