भांगरभूंय | प्रतिनिधी
काणी त्या हळडुव्याच बेब्याची आनीक त्या मस्त्या किराची. दोगूय त्या काळख्या रानांत रावताले. ह्या रानांत झाडां खूब. सुर्याचें किरण लेगीत भितर सरनाशिल्लें. देखून ताका काळखी रान म्हणटाले. हांगाच्या ह्या काळखाक लागून लोक थंय भिवूनच वचनाशिल्ले. ते खातीर हांगाचे प्राणी बिंधास्त आसताले. फकत तांकां सतायतालो तो तो मस्तो कीर. पाचवोच. सगळ्यांचीं फकांडां करपाक ताचो पयलो नंबर
लागतालो. सगळ्यांक बेठोच तिडायतालो. त्या बेब्याचे आनी ताचे सदांच उतरांचे वाद जाताले. मागीर बेबोच नमतें घेतालो…
एका दिसा तर ह्या किरान मज्जाच केली. बेबो उदकांतल्यान भायर मात सरिल्लो, ताका चोंच मारून उडलो. बेव्याक खूब दुखलें. पूण ताणें ताका कांयच म्हणलें ना.
ताच्या सभावांतच नाशिल्लें दुसऱ्यांक त्रास दिवपाचें. देखून तो ओग्गी रावलो आनी परत उदकांत गेलो. कीर मात वयर झाडाचेर रावून तो परत येता काय म्हण वाट पळयतालो. बेबो थोड्या वेळान परत वयर आयलो तेन्ना ताणें परत येवन ताका चोंच मारून झाडाचेर वचून बसलो. आतां तर बेब्याक सामकीच तडक मारिल्ली. ताणें ताचे कडेन उतरांचो वाद केलो. किराक वचून धरूं आनी बरोच बडोवं कशें ताका जालें. पूण ताका खंय उडपाक येता ? उडपाक आयिल्लें जाल्यार आपूण ताका धरपाचो अशें बेब्यान मनांतल्यान मनांत म्हणलें. मात ताका तें शक्य नाशिल्लें. किरान ताका झाडार रावून ‘कूय कूय कूय कूय’ करून चाळोवपाक सुरवात केल्ली. बेब्याच्यान सोंसूंक जालेंना आनी तो परत उदकांत गेलो. किराक ताचीं आनीकय फकांडां करपाचीं आसलीं, तो थंयच बसून राविल्लो. मात बेबो भायर आयलो ना. सांजवेळार रातकिडे रडपाक लागिल्ले तेन्ना किरान आपल्या घराची वाट धरिल्ली.
बेब्यान ताका सारको धडो शिकोवपाचें थारायिल्लें. रातीं रातभर तो हेंच चिंत्तालो. ताणें ताका धडो शिकोवपाक युक्ती काडिल्ली आनी सकाळ उदेली तेन्ना तो तयार राविल्लो. किराकय ताची आयज आनीकय फकांडां मारपाचीं आशिल्लीं म्हण तो परत ताच्या फुड्यांत आयलो. कीर वयल्यान भोंवतडे मारतालो. आनीक बेबो उदकांत एकेच गतीन मुखार सरतालो. मानगें बीं पेंवता तशें. कीर ताका चोंच मारपाक आयलो आनी तो येता तो पळोवन बेब्यान बुडूक्क करून उदकांत उडी मारली. किराची चोंच बरीच दुखली. ताका कशी दुखली ती कळ्ळी ना. परत तो वयर उडलो आनी बेव्याक पळोवन परत सकयल आयलो. बेब्यान परतूय उदकांत उडी मारून ताची चोंच चुकयली. किराची चोंच परत फातराक आपटल्लेवरी आपटली. खुबूच दुखली ताका. सोंसपाक जालिना इतली. किराक कांयच कळ्ळेंना कशें कितें जालें तें. आपली चोंच उदकाक आपटल्यार दुखता कशी ? अशें चिंतून तो अजापूच जालो. उदकाक भिवून कीर दोन दीस उदक पियेनासतना रावलो. ताका आतां उदकाचो भंय दिसतालो. कोणाक भिना तो कीर बेब्याक आनी उदकाक भिवपाक लागिल्लो.
आतां बेबो हड्डें फुडें काडून भोंवतालो. कीर ताचे वाटेक येनाशिल्लो. कीर ताका थर्र भितालो. बेब्यानय ताका निमाणे मेरेन दाखोवन दिलेंना, आपूण मानग्याचेर बसून भोंवतालो म्हण… आनी तो जेन्ना ताका चोंच मारपाक येतालो तेन्ना ताची चोंच मानग्याच्या कट्ट्या सारक्या आंगाक लागताली आनी ती दुखताली.
कीर आपूणच शाणो समजतालो. मात बेब्याचे हुशारकाये मुखार तो
खंयच तिगलो ना. बेबो हुशारकायेन जिखिल्लो.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
