बुके परस सुको मेवो दिवचो 

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

म्हजें मत

पयरूच म्हज्या सामक्या लागींच्या इश्टाक गोंय सरकाराचो राज्य सांस्कृतीक पुरस्कार मेळिल्ल्याचें वाचलें. ताच्या घरा कडेन वचून ताका परबीं दिवुया अशें थारायलें. फुलांचो बरोसो बुके घेवपाक आमी बाजारांत गेलीं. म्हजी घरकान्नूय वांगडा आसली. 

एका फ्लोरिस्टाच्या दुकानांत आमी पावलीं. एक बरोसो बुके घेवचो अशें मनांत येवजितनाच घरकान्नीन म्हाका कुशीन व्हेलो आनी सांगलें, ” सट् करून सुचलें म्हणून सांगतां. ह्या बुकेचो आनी ह्या फुलांचो तुमच्या त्या इश्टांक कांयच फायदो ना. ताका ताच्या इश्टां कडल्यान आनी बरे मागत्यां कडल्यान खूब बुके आयल्यात आसतले. ह्या फुलांची दोन दीस अपुरबाय. तुमच्या 60 व्या वाडदिसा लोकां कडल्यान आयिल्ल्या बुकेंचो आमी कसो विलो लायलो हें तुमकां याद ना? म्हणून म्हणटां, ताका बुके दिवचे परस सुक्या मेव्याचो डबो दिवुया. तो, ताचीं भुरगीं वा ताचीं नातरां तरी उमेदीन खातलीं.” घरकान्नीचें म्हणणें म्हाका पटलें. आमी ड्राय फूट स्टोरांत गेलीं आनी सुक्या मेव्याचो बरोसो डबो घेतलो. 

त्या इश्टागेर गेलीं. ताचें अभिनंदन करून ताका तो डबो दिलो. तो खूश जालो. “हें हाडून तुमी खूब बरें केलें. येयात, भितर येयात.” तो डबो घेवन ताणें आमकां भितरले कुडींत व्हेलीं. थंय खाटभर वेगळेवेगळे तरेचे बुके अशेच पडिल्ले आसले.

“हीं फुलां दिसतात बरीं, पूण ताचो कांयच फायदो ना. दोन दिसांनी तीं बावतात आनी मागीर भायर उडोवचीं पडटात. लोकांच्या पयशांचो असो इबाड जाता तें पळोवन वायट दिसता. पूण तुमी मात हो डबो हाडून बरें केलें. हीं फुलां दिवचे परस लोकांनी असलें कितेंय दिवंक जाय. आंगाक तरी लागता.” ताणें म्हणलें. च्या – पाणी करून आमी घरा परतलीं. 

खऱ्यांनीच! लोकांनी परबीं दितना फुलांचे बुके दिवचे परस सुको मेवो वा तसलेंच कितें तरी दिवंक जाय. पयशांचें सार्थक जातलें आनी व्हेल्लें कोणाच्याय आंगाक तरी लागतलें. 

– श्रीपाद कृ. नाडकर्णी 

फोंडें