भांगरभूंय | प्रतिनिधी
चडशें फावटी खाशेल्या तथ्यांचो आस्पाव आशिल्लीं वेगवेगळी प्रकरणां जिणेचा धडो शिकयता. जीं मनशांक बुदवंत करतात. पयशे आनी हेर गजालींक लागून लोक कितले मेरेन सकयल देंवू येता, ताचो विचार करपाक लायतात. मोगाच्या नांवा खाला स्वताचीं भुरगीं वा भावंडां पात्रताय नाशिल्लें काम करतात वा फकत दुश्टपणांत रमताले. सुरवेक बापायच्या उत्पन्नाचेर आनी आतां लग्न जाल्या भयणींच्या उत्पन्नार जगताले. अभागी जांवय जावन चडशें मुळाक निराश जातात आनी भाव आनी बायलेचे आवय -बापूय तांकां त्रास दितात, हें जाणून लेगीत बायलेचेर आशिल्लो मोग तांकां त्रास सोंसपाक लायता. ते असहाय्य आसतात. अर्थीक आनी भावनीक नदरेन एक प्रसंग म्हाका याद जाता. जेन्ना माय (सासू) रातच्या वेळार हाॅस्पिटलांत दाखल जाली आनी बायलेचो भाव म्हळ्यार लाडको बाबू रडून भयणीक फोन करपाक लागलो. कांय अपरिहार्य परिस्थितीक लागून लग्न जाल्ली भयण हॉस्पिटलांत येवपाचे स्थितीत नासली, हें लाडक्या बाबूक कळना बरोबर, ताणें आपल्या बापायक एकटोच हॉस्पिटलांत सोडलो आवय कडेन आनी आपूण घरा गेलो. बाबूचो हेतू आशिल्लो, लग्न जाल्ले भयणीक आवय कडेन दवरून आपूण घर वतलों तशेंच बापायकूय घरा व्हरतलों. ताका बापूय चलयतल्या ल्हान दुकानांचेर वचपाची गरज नासली. हॉस्पिटलांत कॅन्टीन आसून लेगीत जांवयाक मध्यान रातचें जेवण फकत कॅन्टिनांतल्यान दिवचें पडलें. स्वताय जेवचें पडलें.
लाडक्या बाबून बापायचें दुकान उगडले आनी सदचे भशेन गांवातल्या सगळ्या रस्त्याच्या जंक्शनाचेर बसून इश्टां वांगडा खावन, पिवन मजा केली. चड निराश करपी गजाल म्हळ्यार ह्या जावयाची आवय कांय म्हयन्यां उपरांत हॉस्पिटलांत दाखल जाली. तेन्ना मांय वा हो लाडको बाबूय हाॅस्पिटलांत आयलो ना. चवकशी केली ना. सुमार 15 दीस हॉस्पिटलांत आशिल्ली ती. तें लाडक्या बाबूच्या घरा सावन फक्त 10 किलोमीटर अंतराचेर आशिल्ले. जांवय आनी ताचे आवयक स्वताची जतनाय घेवची पडली आनी हॉस्पिटलाच्या कॅन्टीनांतल्यान जेवण जेवचें पडलें. जाचो तांकां कसलोच पश्चाताप ना पूण स्वताचे मावोडचे कितले कृतघ्न जावंक शकतात तें दिसता. लग्न जाल्ल्या चलयां कडल्यान आनी तिच्या घोवा कडल्यान मेळपी पयशें आनी सेवे फाटल्यान आशिल्या अशा लोभी लोकांचो सुवार्थ कळटा. जांवय दुयेंत पडलो. ताचेय भलायके विशीं एकल्यानूय चवकशी केली ना. मागीर आपणाक कळोवंक ना म्हूण धुवे कडेन वाद घालो. जांवय हॉस्पिटलांत आसा हें कळूंक ना हें मानप कठीण.
फोनाचेर स्वताचे मामेभयणीन जावयांची चवकशी केली आनी जांवय हॉस्पिटलांत दाखल आसा अशी म्हायती मांयक स्वता दिल्ली ही खबर बायलेक नाशिल्ली. लग्न जाल्ल्यो धुवोय आपल्या आवय – बापायच्या आनी भावाच्या अनैतिक कर्तुबांक कितले मेरेन सांबाळपाक शकता हें दाखयता. तिची अर्थीक स्थिती उणी जाल्ल्यान तोच लाडको बाबू आपल्या लग्न जाल्ले भयणीक संयुक्त वेवसायीक खाते उगडपाचो निर्देश दिता आनी तेन्ना सावन बायलेक तिच्या घोवाच्या (जांवयाच्या) वेवसायांतल्या उत्पन्नांत अर्दो वाटो आसता. बापूय पयशे दिना म्हणून भावाची काळजी घेवप तिचें कर्तव्य हे 28 वर्सा पिरायेचो लाडको बाबू तिका सांगता. लग्न जाल्ले भयणीक भावनीक ब्लॅकमेल करून खंडणी घेवपाचो हो प्रकार. लग्न जाल्ले भयणीन आपल्या लाडक्या भावाची अर्थीक गरज एफडी प्रमाणपत्र काडून रक्कम दिवपाचें थारायलां. कारण फकत तोंडी अभिमान बाळगूपी बापूय आपले बायलेच्यो सगळ्यो गरजो भागोवपा खातीर दुकानाचेर येणावळ ना. बाबून आवय- बापायची जापसालदारकी घेवंक जाय आशिल्ली. जोडपाक असमर्थ आशिल्ल्या ह्या मोगाच्या बाबूक लग्न जाल्ले भयणी कडल्यान पयशें घेवपाची संवय जाल्या. तो काम करपाक सोदना आनी गरज पडल्यार लग्न जाल्या भयणीक आदार करिना. बाबूचो बापूय केन्नाच आपलें दुकान बंद दवरिना आनी आपल्या लग्न जाल्ल्या धुवांक कसलीच मजत करीना, पूण जांवयान आपलें सगळें काम सोडून दिवचें आनी आपल्याक अर्थीक आनी शारिरीक मजत करची अशी अपेक्षा दवरता. मावांच्या कामाक लागून तांकां दिसपट्टें उत्पन्न मेळटा जें बरें आसा.
एक भोव निराश करपी गजाल म्हळ्यार अशा मोगाच्या बाबूच्या बापायची. भयण एक असाध्य रोगाची पिडा आशिल्ली आनी तिका उपचारा खातीर मुंबय वचचे पडलें म्हूण तिचे लाखांनी मोलाचे भांगराचे अलंकार तिणें तिच्या भावाक म्हळ्यार बाबूच्या बापायच्या हातांत दिले. मोगाचो बाबूक हें एक उतर दिवन जर ती मेली जाल्यार तिचो भाव भांगराच्या अलंकारांचो वापर करून तिच्या पुताचें आनी चलयेंचे लग्न करतालो. कारण तिका तिच्या घोवाचेर विस्वास नाशिल्लो. दुर्दैवान भयण जिवी परत येवंक शकली ना आनी तिच्या मरणां उपरांत ते भांगराचे अलंकार परतून दिले नात. ताच्या बापायन आपलेच मेल्ले भयणीक फटयल्या आनी हो मोगाचो बाबू आतां लग्न जाल्ल्या भयणीचेर दबाव हाडटा पयशां खातीर. आता ह्या मोगाच्या बाबूक कश्ट करपी आनी प्रामाणीक भुरगो म्हूण चित्रीत केला. संवसार कुड्डो ना आनी सगळें जाणटा. मांजर दोळे धांपून दूद पियेता तेन्ना ताका काळोख दिसता. आपणाक कोणूच पळयना अशें दिसता.
आवयच्या भावाक एक धूव आसा जी ह्या मोगाच्या बाबू कडेन लग्न जावपाक योग्य पिरायेची, पूण मामाकूय आपल्या भाच्याचें दुश्टपण कळटा आनी देखून लग्न जावपाचो अधिकार आसलो तरी मामा आपले चलयेक ह्या मोगाच्या बाबू पसून पयस दवरता. मोगाच्या बाबूच्या स्वभावाक आनी मागण्यांक लागून जावयांच्या लग्न जिणेचेर वायट परिणाम जावपाक लागला. ह्यो लग्न जाल्यो धुवो आवय- बापायक आनी भावाक भावनीक रितीन जोडिल्लीं आशिल्ल्यान तांचे लग्न जिणेंत अडचणी निर्माण जावपाक लागल्यात. जाचो ह्या परजीवी बाबूक त्रास जायना. ताच्या लोभी आवय- बापायकूय त्रास जायना. मामाक गरज पडटा तेन्ना अशें मोगाच्या बाबूक कसलोच आदार जायना नाय जाल्यार अशा मोगाच्या बाबूचो बापूय ताचो वेवसाय बंद दवरुक मदत करतलो आनी देखून असले बाबू भयणींक, आवयक फटयतात.
(ह्या लेखांतलो आशय साबार गुन्यांवकारी आनी वैवाहिक प्रकरणां हाताळून मेळिल्ल्या अणभवाचेर हांवें बरयला. हें म्हजें वैयक्तिक मत. खंयच्याय विशिश्ट प्रकरणाक, कुटुंबाक, जिव्या वा मेल्ल्या प्रत्यक्ष व्यक्ति कडेन कांयच सारकेंपण ना. आसल्यार तो शुद्ध योगायोग समजुचो.)
अॅड. विनायक डी पोरोब (प्रभु पुनाळेकार)
म्हापशें
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
