भांगरभूंय | प्रतिनिधी
क्रतुण्ड महाकाय सूर्यकोटि समप्रभ । निर्विघ्नं कुरु मे देव सर्वकार्येषु सर्वदा ॥
समेस्तांचें आराध्यदैवत आशिल्ल्या श्रीगजानना कडेन मागिल्लें हें मागणें. लवचीक अशी सोंड आशिल्ल्या हे महाकाय देवा, करोडांनी सुर्या प्रमाण तूं तेजस्वी. हे परमेश्वरा, म्हजीं सगलीं कार्यां एकूय विघ्न, आडमेळें हाडिनासतना सदांच पूर्ण कर.
आयज सावन चवथीचे देड, पांच, इकरा, एकवीस दीस सुरू जाताता. सामान्य लोक आयज तुज्या पांयांचेर तकली दवरून तुजो आशिर्वाद मागतलो. तांकां रातदीस एका तरी संकश्टा कडेन दोन हात करचे पडटात. कितलोय गुणेस्त आसल्यार पसून ताका दुर्गुणां मुखार, पाड्या नरकासूरा मुखार बागोवचो पडटाच. कोणाच्या तरी दाराचे हुंबरे झरोवचे पडटात. अन्याय, म्हारगाय, गैरप्रकारांक विटला तो. सूख, कल्याणाचें मागणें करतलो तो तुजे मुखार आयज. ताच्या मनांतल्यो इत्सा पुराय कर, म्हाराजा.
आमच्या गोंयांत अपघात वाडल्यात. सदचेंच तें म्हणून ही गजाल सोडून दिवंक मेळना. जायतीं कारणां आसात, अपघातां फाटल्यान. दरदिसा कोणाक तरी जीव व्हगडावचो पडटा. गोंयकारांचे जिणेंतलीं हीं दीसपट्टीं विघ्नां पयस कर देवा. तुजें नांव लंबकर्ण, म्हणटकच तुका वेगळें सांगपाक नाका. संवसाराच्या खांची- कोनशांतल्यो गजाली तुज्या कानार पडटातूच. तुज्या भक्ताचेर कोसळपी अरिश्टां पयस मोखून मार. हे लंबोदरा, चुकिल्ल्यांचे अपराध पोटांत घाल. मात परत परत चुको करप्यांक माफ करूं नाका. तांकां अद्दल घडय. देव, केन्ना रागार जायना. तिडकतात ते मनीस. पूण, देवा विनायका, समाजविद्वाट्यांक बुद्द शिकोवपाक तुका तिडकुचेंच पडटलें. सुवार्थाच्या रेब्याकोंडांत लोळपी, फक्त स्वता पुरतेंच पळोवपी, फटीचे बुन्यादीचेर दिखावू इमारती उबारपी, प्रतिश्ठेचीं म्होंवाळीं घालून वावुरपी, लोकां मदीं दुस्वास पातळावपी, तांची दिशाभूल करपी, आपल्या विचारां कडेन विचार जुळनाशिल्ल्यांक खेपपी….. ह्या सगल्यांक तूं बरी मती दी. तूं बुद्धीनाथ, बुद्धीदाता. तुका कोणें हें सांगपाक नाका.
हे विश्वमुखा, आमचो देश संवसारांत तिसऱ्या क्रमांकाचेर पावला खंय. तो महासत्ता जातलो हातूंत दुबावूच ना. पूण ते खातीर प्रत्येकाक बरी भलायकी, उंचेलें शिक्षण मेळपाक जाय. घर घर नोकरी मेळपाक जाय. हिंदू, मुस्लीम, शीख, इसाई, हम सब है भाई भाई, अशें वडिलांनी बरोवन दवरलां. तशें आमी वागल्यार आमचो एकवट कोणूच तोडपाक शकचो ना. भारतांत रावप्यांनी एक मूठ जावन देश वयर काडपाक वावरूंक जाय. पूण हें करतना तांणी एकमेकांचो दुस्वास करपाक फावना, हें गिन्यान वाट चुकिल्ल्यांच्या कट्टुलांत घाल.
हे पार्वतीनंदना, बायलांचेर अत्याचार जावचे नात, हाचे कडेन लक्ष दी. संवसार 21 व्या शेंकड्यांत पावन 23 वर्सां जालीं तरी आमच्या देशांत अजून बायलांक दुय्यम वागणूक मेळटा. गांवांतल्या बायलांक समाजाच्या मुखेल प्रवाहांत हाडपाक मजतीचो हात दी, गणेशा. आमचे मदीं साबार अंधश्रद्धा आसात, त्यो पयस कर. मनशाचें शारिरीक, मानसीक, अर्थीक लुकसाण जावं येता, अश्यो त्यो रिती, परंपरां सासणाच्यो काळाच्या पड्ड्या आड वचूं दी.
तकली घाणाक दवरप्यांचो आंकडो उणो ना. तारतम्य बाळगून सारासार विचार करपाची कुवत दरेकल्यांत येवं दी. शक्य आसल्यार आमकां भारतीयांक वायट, काळ्या इतिहासाचो विसर पडटलो, अशी मोहिनी घाल. इतिहासा पसून धडो शिकपाक जाय, ही गजाल खरी. पूण भावपणाक वेर वतली असो इतिहास सोदून काडून ताचें भूत तळागाळांत नाचोवप धोक्याचें थारूं येता. हे मदासूर, समाजाचे गोड खिरींत मीठ रकयत रावले जाल्यार जीण अळणी जातली, देवा हेरंबा.
हे गजवदना, बरें काम करपी खंयचोय मनीस देवपदाक पावता. जिवो आसतना वा मरणा उपरांत पाचशें, हजार, दोन हजार वर्सांनी! आमचे मदल्या कांय जाणाक देव जावपाची भांगराळी संद आसा. मोगाळ काळीज, परोपकार, नितळ मन, पारदर्शक वृत्ती, उच्च विचार आंगांत केळोवन आमीय सगले देव, संत जावंया. गणेशा, वर्सुकी उत्सवा निमतान तूं धर्तरेर आयला. आमचे ऐपती, तांकी प्रमाण केल्ली तुजी सेवा गोड मानून घे. सगल्यांक सद्बुद्धी दी आनी कल्याण कर.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
