बाप्पा, आमकां माफ करचें!

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

अंदूं चिकणमातयेचीच मूर्त पुजतले अशें आमी थारायिल्लें. तशी मूर्तय आमी हाडिल्ली, पूण मुर्तीचें विसर्जन करपा वेळार ती मूर्त प्लास्टर आॅफ पॅरिसाची आसली म्हणपाचें आमकां कळ्ळें. वाड्या वयल्या रवळून आमकां सांगलें. ती मूर्त तळयेंत बुडपाकूच तयार नासली.

कोणागेर देड दीस, कोणागेर पांच दीस, कोणागेर सात दीस, कोणागेर णव दीस आनी भौशीक गणेशोत्सव मंडळांच्या माटवांत इकरा दीस रावन बाप्पा, तूं आयिल्लो तसो आपल्या घरा गेलो. हो लेख छापून ये म्हणसर घडये तूं कैलासार घरा पावलाय आसतलो. बाप्पा, जण एका गणेशभक्तान आपणाक तांकता ते प्रमाण तुजी यथाशक्ती पुजा केली. आपणाक परवडटा तशीं माटोळेक फळां लायलीं, खर्चाचो ताळमेळ बसोवन तुजी मूर्त फुलांनी सजयली, रंगयाळ्या आनी आकर्शक फोलींनी मखर सजयलें, प्रसादाक लागता तें सगलें आपणाक जमता तशें केलें. आमीय तुजी आमच्यांनी जाता तशी सेवा केली. तुका कितें जाय – कितें नाका तें पळयलें. पूण तुजी सेवा करतना चुकूनमाकून कसलीय त्रुटी उरल्या आसत जाल्यार बाप्पा, आमकां व्हड मनान माफ करचें. 

ह्या वर्सा गोंयांत येतना तुका वाटेर एक्कूय फोंडकूल लागचें ना अशें आमी तुका सांगिल्लें खरें, पूण आमी आमचें उतर पाळूंक शकले नात. चवथी मेरेन गोंयचे सगले रस्ते सुळसुळीत जातले अशें सरकारान जाहीर केल्लें. जो कंत्राटदार चवथी मेरेन फोंडकुलां पुरयना ताका काळे वळेरेंत घालतले असो हावकोय दाखयिल्लो, पूण कंत्राटदारांनी सरकाराचे काळे वळेरेक आनी हावक्याक मातूय भीक घालिना. सरकाराची शिटकावणीय कानामनार घेतली ना. परिणाम – रस्त्या वयलीं फोंडकुलां तशींच उरलीं. देखून वर्सावळी प्रमाण ह्यावूय वर्सा गोंयांत येतना आनी घरा वतना तुका बरीच कसरत करची पडल्याच आसतली. फोंडकुलां चुकयतना नाकापुरो जालां आसतलें. आमी अंदूंय तुका दिल्लें उतर पाळूंक शकले नात. देखून बाप्पा, आमकां माफ करचें. 

बाप्पा, तुज्या जेवणा – खाणांत कसल्योच त्रुटी उरच्यो नात हाची आमी खूब जतनाय घेतिल्ली. तरी आसतना पुरणाचे मोदक सारके तळप जाले नात. कांय कच्चेच उरले. म्हाका खातना लागले, पूण कितें करतलीं? तेल म्हारग जाल्ल्यान आसा त्या तेलांत भागोवचें पडलें. रांदपाचो गॅस हजाराक तेंकिल्ल्यान गॅस सोंपतलो ह्या भंयान मणगण्यांतली दाळूय सारकी शिजयली ना. सरकार रांदपाच्या गॅसाचेर सबसिडी दिता म्हणटालें, तिवूय आमकां अजून मेळूंक ना. देवा, आमी करूं तरी कितें? दिसानदीस सगलेंच वाडटा. पूण आमचो पगार मात तसोच आसता. सरकारी कर्मचाऱ्यांचें बरें आसता, तांकां म्हारगाय भत्तो तरी मेळटा. आमकां तोवूय मेळना. ते कच्चे मोदक खातना तुज्या पोटांत नक्कीच त्रास जाला आसतलो. देखून बाप्पा, आमकां माफ करचें. 

बाप्पा, अंदूं आमच्या आमदारान पयलेच फावटी आमच्या वाड्यार आरती संग्रहांचीं पुस्तकां वांटलीं. त्या आरती संग्रहांतल्यो आरती पळोवन आमी सगल्यो आरती म्हणल्यो. घुमट आनी शामेळ वाजोवन म्हणिल्ल्यो त्यो आरती आयकतना तुका उबगण आयल्या आसतलीच. कारण घुमटाच्या त्या आवाजान आरतींतलीं उतरांच आयकूंक येनासलीं. आरती म्हणपी मदीं – मदीं चुकताले आनी हें तुज्या कपला वयल्यो मिरयो आमकां सांगतालीं. आरती संग्रहांतल्या कांय आरतींतलीं उतरां चुकिल्लीं जाल्यार कांय आरतींतलें एक – एक कडवें छापुंकूच नासलें. हें आमकां वाड्या वयल्या देवाप्पान तुका तळयेर पावयतना ल्हवूच आमच्या कानांत सांगलें. खरेंच सांगतां, आमची कांयच चूक ना. आमी आसा तश्यो आरती म्हणल्यो. तरीय बाप्पा, आमकां माफ करचें.

बाप्पा, अंदूं चिकणमातयेचीच मूर्त पुजतले अशें आमी थारायिल्लें. तशी मूर्तय आमी हाडिल्ली, पूण मुर्तीचें विसर्जन करपा वेळार ती मूर्त प्लास्टर आॅफ पॅरिसाची आसली म्हणपाचें आमकां कळ्ळें. वाड्या वयल्या रवळून आमकां सांगलें. ती मूर्त तळयेंत बुडपाकूच तयार नासली. मुर्तीकारान चिकणमातयेची मूर्त म्हणून आमकां प्लास्टर आॅफ पॅरिसाची मूर्त दिल्ली. प्लास्टर आॅफ पॅरिसाचे मुर्तीचेर मुर्तीकारान चिकणमातयेची ओप काडिल्ली. ताका लागून पळयतल्याक ती मूर्त चिकणमातयेचीच कशी दिसताली. आमीय फटवले. फुडल्या वर्सा आमी मुर्तीकारा कडल्यान ती मूर्त चिकणमातयेचीच आसा, ते मुर्तींत प्लास्टर आॅफ पॅरिसाचो एकूय कण ना अशें प्रतिज्ञापत्र बरोवनूच घेतले. बाप्पा, ह्या वर्सा आमी खरेंच चुकले, आमकां माफ करचें.  

न्हंयेचेर बुडोवपाक व्हरतना, बांयंत सोडटना, तळयेंत विसर्जन करतना वा दर्यांत पावयतना माराणांचो गडगड आनी दादा बाॅम्बाचो ‘ढाम ढूम’ आवाज करचो न्हय अशें तुवें आमकां पोरूं सांगिल्लें. त्या आवाजान आपल्या काळजांत कलकलता अशें तुवें म्हाका म्हज्या सपनांत येवन सांगिल्लें. तशें हांवें कार्यकर्त्यांकूय शिटकायिल्लें. पूण आमच्या आमदारान माराणांच्यो, नारंगांच्यो, दादा  बाॅम्बांच्यो आनी जमीनचक्रांच्यो कितल्योश्योच काशी आमच्या कार्यकर्त्यांक केन्ना दिल्यो त्यो आमकां कळ्ळेंच ना. त्या माराणांचो गडगड सोंसूं नजं जावन तूं मदीं – मदीं दोळे धांपतालो आनी बाॅम्बाच्या आवाजान मदीं – मदीं आंग काडटालो हें पळोवन आमकां वायट दिसलां. आमची चूक जाली. तुका त्रास सोंसचे पडले. बाप्पा, आमकां माफ करचें. 

आनी निमाणें – गणपतीबाप्पा, तुजी पुजा करतना, मंत्रांचो उच्चार करतना, तुका प्रसाद दाखयतना आनी तुजी आराधना करतना कळत – नकळत आमच्या हातांतल्यान कसलीय चूक घडल्या आसत जाल्यार आमकां माफ करचें. आमी दर वर्सा उमेदीन आनी भक्तीभावान तुजी सेवा करतात. तूं घरांत आसतकच आमचें घर अक्षरशा देवूळ जाता. तुजें प्रसन्न मुखामळ पळयतकच आमी तान – भूक विसरतात. तुजी भक्ती करतना आमी तल्लीन जातात. तुजी आरती म्हणटना आमी गुल्ल जातात. तुजीं गितां गायतना आमी मग्न जातात. आमचीं सगलीं संकश्टां तूं पयस करतलोच हो आमकां विस्वास आसा. आमच्या हातांतल्यान कसलीय चूक घडल्या आसत जाल्यार आमकां तुवें माफ करचें आनी फुडल्या वर्सा बेगीन येवचें इतलेंच देवा, तुजे कडेन मागणें. 

– अतुल र. पंडित 

9623269013