भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आदल्या तेंपा वेलीं लांब-रुंद, अयस-पयस घरां. घरांत सायल्याच्या लांकडाचे कोरीव काम केल्लें फर्नीचर. वेगळींवेगळीं कोर आशिल्लीं आनी नक्षिकाम केल्लीं जनेलां आनी दारां. सोबीत-सुंदर अशे झुंबर, इस्कादीचेर लांकडी झोपाळे. घरांत भितर सरतनाच लांबच्या लांब चौक, चौकांतल्यान भितर वतकूच सोबीत असो उठ-बस करपाचो हॉल. न्हिदपाच्यो 4 ते 5 कुडी. रांदपाची कूड. ताकाच तेंकून न्हावपाची कूड आनी आनी वर्सयभर नितळ आनी सुवादीक उदकान भरिल्ली बांय. बांयंत आशिल्लो कांसव आनी ताची पिलावळ….. घराचे भायर, बांयचें उदक पिवून पाचवींचार जाल्लीं झाडां-पेडां….. दोळे दिपकावपी धर्तरे वेलो सर्ग कसो हीं आदल्या तेंपा वेलीं घरां….
माडाचे वाशे आनी कामी हांणी शिंविल्लीं नळ्याचीं घरां. पयलीं हीं घरां सारकी करपाक, शिंवपाक गांवांत मनीस मेळटाले. जेवणाक तांकां चडणेचें नुस्तें, पणसाची शाक (भाजी) कासादोरान मारिल्ल्या रानदुकराची सागवाद लागताली. घराची कुयदाद घेवपाक घरभर मनशां आसतालीं. खंयचीय परब आसल्यार गांवांतले लोक ह्या घरांनी कामाक हात लावपाक आपयनासतना येताले. तो तेंपूच वेगळो आशिल्लो.
आमच्याय मूळ घरा, भायर बसपाक एक बल्कांव आसा. परबांच्या दिसांनी घरा वचत आनी बल्कांवार बसत जाल्यार आमच्या ल्हानपणांतल्यो भांगराळ्यो यादी एकठांय जावन म्हाका भुतकाळांत घेवन वतात.
म्हज्या आज्याक, रानांतलीं झाडां-पेडां, पाळा-मुळां हांचो अभ्यास आशिल्लो. गांवांतले अडिल्ले नडिल्ले, दुखणी जाल्ले ताचे कडेन यताले. तिन्हसांजचे वेळार तो बल्कांवार बसून तांकां झाडपाल्याचें वखद दितालो आनी दुयेंती बरे जातकूच आमगेर गांवठी फोव, खरवस, माडयो, काटे-कणगां मायेमोगान दवरून वताले. ज्योतिषाचोय तो जाणकार आशिल्लो. कोणाक पिडा-बाधा जाल्यार तो तांकां उपाय सांगतालो. कितलिंशींच लग्नकार्यां ताणें ह्याच बल्कांवार बसून थारायिल्लीं. पूण एका उमाशेच्या रातीं….
पावसा दिसांनी व्हाळ उफाट भरिल्लो आनी पेत्रोमास घेवन कुल्ल्यो दिपकावपाक म्हजो आजो एकलोच व्हाळार गेल्लो. रातचीं 12 जालीं, एक जालें तरीय तो घरा पावूंक ना. चड रात जाली म्हणून बोवाळ जातकूच, ताका सोदपाक शेजारी, सोयरे-दायरे व्हाळार गेले, आनी तोंडांतल्यान रगत आनी फेस हे अावतिकायेंत तो व्हाळांत पडिल्लो. ताका घरा हाड मेरेन, तो फुडले भोंवडेर वचपाक भायर सरिल्लो.
झाडपाल्याचीं वखदां दिवन ताणें खूब जाणांक वाटायिल्ले, पूण ताका कोणूच वाटावंक शकलो ना. कुसक्या मांयडोळान ताचो डाव धरून, घात घेतलो अशे लोक अजुनूय उलयतात. आनी तशें उलोवपाक कारणूय आशिल्लें. नुस्तें गरोवपाक ना जाल्यार कुल्ल्यो दिपकावपाक गेल्ले कडेन आज्याक सोरोप, जिवाणें दिसलें जाल्यार तांच्या बिळांत हात घालून तो तांकां भायर काडटालो आनी खेळोवन खेळोवन तांकां मारतालो.
आजो गेले उपरांत म्हज्या बापाय कडेन तो बल्कांव आयलो. आज्यान त्या तेंपार रानाचीं रानां, भाट-बेस वसोवपाक घेतलीं. जमता तशें तो करीत गेलो. पूण ताचे उपरांत बापायन दीस रात एकठांय करून बांयो मारल्यो, व्हाळ उसपून उदका पुरवण वाडयली आनी गांवच्या कामेऱ्यांक मानायांक घेवन कुळागरां, भाटां पाचवीचार केलीं. त्या बल्कांवार बसून कितल्याशाच लोकांचीं घरां दारां चलोवपाक हात दिलो. ह्याच बल्कांवार बसून आपल्या तशेंच कामांक येवपी लोकांच्या बऱ्या-वायट खिणांचो जापसालदार जालो.
बरी पिकावळ येत जाल्यार, गांवच्या भाटकारांनी ह्याच बल्कांवाचेर बसून, नाचण्याची भाकरी, दुकराचे शागोती वांगडा खोर्नार गाळिल्ली फेणी, दोंगुल्ले वेल्यान येवपी थंड वाऱ्याच्या सांगातान ताळ्यांक रिचयली.
चवथीक, दिवाळेक जेन्ना हांव मूळ घरा वता, तेन्ना संद मेळत जाल्यार बल्कांवार बसताच बसता. एकदम आवंताद बसता. आदल्यो भांगराळ्यो यादी, मेळपाक येतात. घराचो कोनशान कोनसो जित्यो करून वतात. फाटल्या दारा आशिल्ले बांयचे थंड उदक आपोवणें धाडटा. आंगार नितळ उदकाचो शिंवर उडयता, आनी आतां तो बल्कांव म्हजे Inspiration थारला. ह्या बल्कांवार बसतकूच, एक तरेची उर्बा येता, स्फूर्त येता. देवी सरस्वतीचो अखंड असो आशिर्वाद म्हजेर आसा, असो म्हाका भास जाता. चारूय वेद अखंडपणान म्हज्या तोंडातल्यान वेदघोश करतात अशें म्हाका दिसूंक लागता. कळत नकळत बरयिल्ले चार शब्द म्हाका मानसीक समाधान दिवन वतात. खोशयेच्या एका तेंगशेर घेवन वतात.
लाखा-कोटींची सॉर्त लागून लेगीत जी खोशी मेळची ना, ती खोशी म्हाका ह्या बल्कांवार बसून केल्ल्या बरोवपाक (writeups ) येता. बरे मागत्यांनी, वाचप्यांनी केल्ल्या तोखणायेन आंगार मुठभर मास चडिल्ले वरी दिसता.
तांबसो जाल्लो सूर्य अस्तंतेक वतना, फाटल्या दारा आशिल्ले बांयचे थंड उदक न्हावन ह्या बल्कांवाचेर पांय सोडून बसतकूच जी खोस मेळटा, ती उतरांनी सांगूंक येना. आदल्यो भांगराळ्यो यादी सांजवेळार म्हाका आमच्या बल्कांवार मेळपाक येतात.
सांजवेळार पंकज उधास हांचे मलमली, तरळ स्वर म्हजे काळीज चिरून उडयतात.
दिवारोंसे मिलकर रोना, अच्छा लगता हैं,
हम भी पागल, हो जायेंगे एसा लगता हैं ।
दुनिया भर की यादे हमसे, मिलने आती है,
शाम ढले, इस सुने घर मे मेला लगता है ।
हम भी पागल हो जायेंगे, ऐसा लगता हैं।
एकनाथ सामंत
9226219723
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
