भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आ मचें गोंय म्हळ्यार सैमिक शांती, हांगचे लोकांलें सादेंपण, पर्यटकांची सरबराय, दर्या, गांव, देवळां चर्च हिंदु क्रिस्ती मुसलमान धर्मिय लोकांचो एकचार आनी तांगेली कितलींशीच वर्सा संस्कृताय आत्मसम्मान. गोंय राज्यान पर्यटनांतल्यान भारताच्या न्हय तर संवसारिक नकाशांत मनीसपणाच्या माध्यमांतल्यान मानाची सुवात मेळयल्या.गोंयकार हो व्यापक विचारांचो,आनी उंचेले संस्काराचो.धर्म, जात, भास वा प्रदेश हांचेर आदारून हांगा दुस्मानकाय ना.गोंयचे शांत भुंयेर सदांच भायल्यान येवपी लोकांक आलाशिरो, काम आनी मान मेळटा.
पूण ह्या आदर आनी शिश्टाचाराचो भायल्या राज्यातल्यान गोंयांक येवन स्थायिक जाल्ले लोक फायदो घेवंक
लागिल्यान गोंय राज्याचेर आपली खरी अस्मिताय वोगडावपाचो वेळ लागीं पावला.फाटल्या दोन दशका सावन अनियंत्रीत स्थलांतराक लागून गोंयांत लोकसंख्येचो समतोल इबाडूंक लागला.
कायदेशीर रितीन लोक येवपाक गोंयाक हरकत ना; पूण गोंय फकत पयशे जोडपाची सुवात मानून, संस्कृताय आनी कायद्याक मान दिनासतना येवन हांगां राबितो करपी लोकांचो हांगाच्या शांत समाजां मुखार एक मोठें आडमेळें जालां कारण अशा लोकांनी रोजगार वाठारांत अन्यायी सर्त वाडयल्या.
थळावे तरणाटे उच्च शिक्षण घेवन काम करपाक तयार आसतना उण्या पगाराचेर काम करपी भायले लोक नोकऱ्यो बळकायतात.उद्देजकांक सवाय मजुरांचो फायदो जाता, पूण ताचें मोल गोंयच्या बेकार तरणाट्यांक फारीक करचें पडटा.
गोंयच्या फुडारा खातीर हें एक गंभीर संकश्ट. आमच्या मायभूंयेंत नोकरी मेळप हो एक हक्क; आनी हो हक्क भायले ल्हवू ल्हवू काडून घेतात.गोंयचें दुसरें दुख्ख म्हळ्यार जमीन. हांगा येवपी जायते जाण घरां विकतीं घेवपाक, रिसॉर्ट्स बांदपाक, गैर मार्गान कितलेय दुडू दिवंन प्लॉट घेवपाक धडपडटात.
कायदेशीर वेव्हार बरो, पूण फाटल्या कांय वर्सांत बनावट कागदपत्रां, बेकायदेशीर भूखंड , बेकायदेशीर बांदकाम, भ्रश्टाचार जाल्ल्या वेव्हाराक लागून जायत्या गांवांचें मुखामळ बदलपाक लागलां.शेतजमनी, भाटां , दोंगर, गांवांतलीं न्हंयो भायल्यानी आपल्या हातांत घेतल्यात. दर इतले वाडल्यात की सरासरी गोंयकाराक तांच्या राज्यांत घर घेवप जवळजवळ अशक्य जाल्यान.स्वताच्या भूयेंत परकी अशें जाणवपाक लागलां हाचे परस दुसरो व्हडलो अपमान आसा काय कितें?आनीक एक कडू सत्य म्हणल्यार गुन्यांवांचे प्रमाण वाडत आसा. गोंय राज्याची एका तेंपार शांती, सुरक्षीत राज्य म्हूण संवसारात नामना आशिल्ली.
दुसरी सामकी हुस्को करपाची गजाल म्हणल्यार सुटयेत मजा करपा येवपी भोंवंडे कारांचे प्रवाहा सयत ड्रग्स विक्री, बेकायदेशीर हॉटेलाचो वेवसाय, सेक्स रॅकेट, मारबडय, चोरी, खून पर्यटन फटवणूक अशे गुन्यावांचे टक्केवारींत दिसान दिस वाड जायत आसा.ही काळी बाजू गोंयच्या लोकांक अस्वस्थ करता. गुन्यांवांक जात, धर्म वा प्रदेश आसना; पूण जायत्या प्रकरणांनी गोंयांत स्थायिक जाल्ले लोकांचो वा पंगडांचो आस्पाव परत परत दिसून आयला.
निज गोंयकारानी आयज खर पावलां उबारली ना जाल्यार फाल्यां गोंयची पर्यटन थळ म्हणून वळख उरची ना, उलट गुन्यांवकारि लोकांचें आलाशिरो घेवपाचें केंद्रस्थान जातलें ही धोक्याची शिटकावणी.सांस्कृतीक प्रस्न हो एकदम वेगळो विशय. गोंय म्हणल्यार फकत दर्या आनी पर्यटन न्हय- गोंय म्हळ्यार कोंकणी, मराठी इंग्लिश पूर्तगिज भास, संगीत, उत्सव, परंपरा आनी आदर.
पूण कांय कडेन गोंयांतले दुकानदार, हॉटेलकार, वा वेवसायीक लोक थळावी भास उलयनात अशी परिस्थिती निर्माण जाल्या.गिरायक कोंकणींत उलयता तेन्ना ताका उणाव दाखयतात.आमचे भाशेचो आनी परंपरेचो अपमान करप म्हणल्यार फकत असुविधा न्हय, तो अस्मितायेचेर केल्लो हल्लो. आवाजा वरवीं न्हय, तर मौन, दुर्लक्ष आनी अपमानांतल्यान संस्कृताय इबाडटा.गोंय सगळ्यांक सामान्य पणान येवकारता, पूण एकेच अटीचेर गोंयचो मान. हांगाचे कायदे पाळचे, भास आनी संस्कृतायेचो आदर करचो, सैमाक हानी करची न्हय, गुन्यांवांक सुवात दिवची न्हय.निज गोंयकारांचो भायल्यान येवपी दर एका मनशा कडेन दुस्मानकाय ना; हांगा येवन गोंयचो आदर करिनाशिल्ल्या लोकां कडेन संघर्श आसा.आतां निशेध, शोक वा कागाळी करपाचो वेळ न्हय, कारवाय करपाचो वेळ आयला. सरकारान जमनीच्या वेव्हाराचेर खर नियंत्रण हाडचें.बेकायदेशीर बांदकाम मोडून उडोवपाक जाय. गुन्यांवांक शून्य सहिश्णुताय आसपाक जाय. रोजगारांत थळाव्या तरणाट्यांक प्राधान्य दिवचें. कोंकणी आनी मराठी भासांक कायदेशीर संरक्षणाची तलवार दिवपाक जाय.गोंयच्या साधनसंपत्तीची राखण करप हो आतां भावनीक विशय न्हय, तर अस्तित्वाचो विशय.गोंय सगळ्यांचें म्हणप सोंपें; पूण खरें म्हणल्यार गोंय पयलीं गोंयकारांचें. भायल्या लोकांक हांगा घर करपाक मेळटा, पूण घर करपी लोकांनी घराची संस्कृताय तिगोवन दवरची पडटा.गोंयची दर्याक लागुन नामना लामेळ्ळी ना, तर निज गोंयकारांच्या स्वभावाक लागून. गोंयची सत्ता सैमांत न्हय, तर संस्कृतायेंत आसा. आनी आयज ही संस्कृतायेचें दायज तिगोवन दवरपाची जापसालदारकी दरेका गोंयकाराचेर आसा.गोंय ल्हान, पूण ताचो आत्मसम्मान व्हड. तो शांत आसता, पूण उदासीन न्हय. तो आदर दिता, पूण अपमान सोंसना. तडजोड करता, पूण अस्तित्वा कडेन न्हय.गोंय बदलूंक दिवचें, पूण इबाडूंक दिवचें न्हय. ताची वळख तिगून उरली जाल्यारूच गोंय गोंय उरतलें.
सुदिन वि. कुर्डीकार.
8275425404
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
