फुकटे प्रवासी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मुफत प्रवास म्हणल्यार देशाचें लुकसाण, हें प्रवाशांच्या मनांचेर कोंरांतपाचो वेळ आयला.

कोंकण रेल्वे मार्गाचेर तिकेट घेनासतना प्रवास करपी फुकट्यांचेर रेल्वे प्रशासनान कारवाय करून 15 कोटी 21 लाख रुपया जमयले, ही खबर वाचून कोणाक धपको बसचो ना. कारण आमची ही चिरंतन समस्या. बिहाराक वचपी रेल्वेंनी तर आरक्षण केल्ल्या प्रवाशांक दादागिरी करून उठयतात. अर्थांत आतां सगलेच त्या कामांत फिशाल जाल्यात. एप्रील ते आॅक्टोबर मेरेन फक्त सात म्हयन्यांत फुकट्यां कडली ही येणावळ जमल्या. एप्रील सावन अर्थीक वर्स धरलें जाल्यार अजून साडेचार म्हयने उरल्यात, म्हणटकच हो आंकडो 20 कोटींक तेंकू येता. एका आॅक्टोबरांतूच अडेज कोटी जमले. वैध तिकेट घेनासतना प्रवास करप हो गुन्यांव. तसो प्रवासी सांपडल्यार ताका अर्थीक दंड दिवं येता. बंदखणूय जावं येता. मात आमचे प्रवासी कोणाकूच भियेनात. देशांत गरिबी आशिल्ल्यान अशें घडटा, हो थोड्यांचो युक्तिवाद. मात, गुन्यांवाक शिक्षण लागना. सुशिक्षितूय तो करतात. हालींच्या कांय वर्सांनी तर तांचोय आंकडो वाडला.
फुकट प्रवास, मुफत मेळोवपाची संवय फक्त रेल्वे पुरते उरूंक ना. सगल्याच मळांचेर तें पावलां. ही आतां मानसीक विकृती जाल्या. पासपोर्ट, व्हिसा घेनासतना हजारांनी लोक अमेरिकेक वतात. आतां ताचेर बंधनां घाल्यांत. मुफत मेळोवपाचे नदर दवरप, ते खातीर यत्न करप, ऐपत आसतना मुफत मेळोवप… पयलीं सावन हें चलत आयलां. खास करून राजकी मळाचेर. येवजण्यो, सवलती मेळोवपाक खंयच्याय थराचेर वचपाची लोकांची तयारी आसता. फुकट ही मानसीक विकृती जाल्या, अशें म्हणल्यार अतिताय थारची ना. रेल्वेंत तिकेट तपासपी सारकें काम करिनात, म्हणून फुकटे वाडल्यात आसुये. गांवगिऱ्या वाठारांतल्या वा ल्हान रेल्वे स्टेशनाचेर तिकेट तपासणी जाताच अशें ना. चोंब्यांनी प्रवास करपी प्रवासी दादागिरीय करता. सगलेच करतात, आमी एक फावट केलें म्हूण कितें फरक पडटा? ही मानसीकताय सगल्यां मदीं किलल्या. समाजीक संस्कृतायूच जाल्या ती! लागींच वचपाचें आसल्यार गरीब प्रवासी तिकेट काडिनात, दंडाची रक्कमूय चड व्हड नासता, कांय फावटी तो वसुलय जायना. हें सगलें मतींत दवरिल्ले प्रवासी मागीर फुकटे जातात.
रेल्वेन डिजिटल तपासणी वाडोवपाक जाय. तिकेट स्कॅनींग, सीसीटीव्ही दरेका डब्यांत आसचे. प्रवाशांची अचकीत तपासणी जावची. ते खातीर टिसींचो आंकडो वाडोवचो पडटलो. परत – परत सांपडल्यार प्रवाशाक प्रवासबंदी करची वा चड दंड दिवचो. तिकेटींतली सवलत आसूं वा हेर कडेन, ती फक्त गरजू लोकांकूच मेळपाक जाय. हेरां खातीर कडक उपाय चालीक लावपाक जाय. मुफत प्रवास म्हणल्यार देशाचें लुकसाण, हें प्रवाशांच्या मनांचेर कोंरांतपाचो वेळ आयला. देशांत आयज करोडांनी राष्ट्रमोगी आसात. म्हणटकच मायभुंयेचें लुकसाण जावपाक ते दिवचे नात. हजारांनी लोकांनी गॅस सिलिंडराचेर मेळपी सवलत सोडल्या. चुकीच्या गजालीं पसून सगल्याच भारतीयांनी आपूण जावन पयस रावपाक जाय. म्हणटकच हांगा शांती नंदपाक वेळ लागचो ना. आशिकुशीक बशिल्ल्या कांय प्रवाशांक कोण फुकटो तें खबर आसता. देखून फुकट्यांची म्हायती दिवपाक हेल्पलायन सुरू करची. हे क्रमांक सगल्यांक दिसता तशे लावचे.
फुकट मेळ्ळें काय थोड्यांक आमी जिखले हें मानसीक समाधान मेळटा. राजकी लाव, येवजण्यो (ताका कांय जाण रेवड्यो म्हणटात.) अशा साबार कारणांक लागून मुफत हो आमचो हक्क, अशी संवय समाजांत रिगल्या. पूण लोक दीर्घकाळाचें लुकसाण विचारांत घेनात. मुफत कितेंय घेवप, मेळोवप म्हणल्यार दुसऱ्यांच्या बोल्सांतल्यान काडून घेवप. ही बचत न्हय. मुफतीचें प्रमाण वाडल्यार देशाचे उदरगती खातीर पयसो उरचो ना, लोकांकूय आळसाय करपाची संवय लागतली, हें आमी केन्ना समजून घेतले?