प्लॅटफॉर्माचे खीण

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

ह्या प्लॅटफॉर्माची एक गजाल सदांच म्हज्या मनांत चिकटून उरता ती म्हणल्यार गाडयेची वरांचीं वरां व्हडा धिरान वाट पळोवपी प्रवाशांची….

सगले कडेन लोकांची गर्दी आशिल्ली. रेल्वे स्टेशना भायर रिक्षा आनी टॅक्सी हांची गर्दी आशिल्ली. जाल्यार कांय जाण आपली गाडी धरपाक धांवताले… रेल्वे प्लॅटफॉर्माचेर प्रवाशांचे खातीर जायत्यो सुविधा आसतात. तातूंत जेवण-खाण… वेगळींवेगळीं दुकानां, वेटींग रूम, रेस्ट रूम, सामान उखलपाक पोर्टेज सुविधा बी हें सगलें आसता. हें सगलें तुमकां वेगळ्याच संवसारांत आशिल्ल्याचें दिसता.
“प्लॅटफॉर्म” ही सुवात सुरवाती सावन म्हाका मोहीत जाल्या. आमच्या गोंयांत, तशेंच मुंबय आनी पुण्यांत खंयच्याय शारांत जायते रस्ते आनी प्लॅटफॉर्म आसात, ह्या दोन सुवातींनी उदकांत बुडपी गर्दी आनी ह्या धुंवराचे गर्देंत अनवळखीपणान भरसून वचपी आमकां आमच्या पावलांची नेटान गती आनी आमचें जिवीत ह्या वेगान व्हांवपी जिणेक गती जाय जाल्यार हें इतलें वेगान आनी इतलें वेगळें अशें म्हाका सदांच दिसता.
खिणा खिणाक मुखार वचपाची इत्सा आनी ह्या मुखार वचपांत जायत्या भावनांचो मेळ. खरेंच ह्या मंचाचेर मनाचे कितले रंग दिसतात. खंय तरी हांसप, खंय तरी दुख्ख, खंय तरी निरोप दिवपाचो आदान-प्रदान, खंय तरी मेळावो… गांवांत वचपी आपल्या जोडिदाराक पळोवपाक आयिल्लीं तीं… दोगांय गाडयेच्या जनेला कडेन उबीं, एकामेकांक हात धरून आनी एकामेकांच्या दोळ्यांत टक लावन पळोवप. उतरां नासतना लेगीत तांच्या दोळ्यांतल्यान उलयता तो मोग, आनी तेन्नाच, गाडी ल्हवू ल्हवू पयस वचपाक लागता. अशेंच, तिच्या दोळ्यांतल्यान दुकां व्हांवतात आनी ताच्या काळजांतय उमेद… हालपी गाडयेन मुखार वचपी ताचे कडेन तो नदरेक पडना मेरेन मुखार वता तें पळोवप…!
नव्यान लग्न जाल्ली व्हंकल कुळारा येवपाच्या प्रवासाक भायर सरता तेन्ना तिकाय तशें दिसता. ह्या मोगाळ कुळाराक केन्नाच सोडची ना अशें तिका दिसता, पूण त्याच वेळार नव्या नात्याचीं नवीं सपनां निर्माण जातात आनी तिचीं पावलां हे नवे दिशेन वळटात. हांसून आपले चलयेक निरोप दिवपी आवय-बापायच्या तोंडार कितलोय खोस दिसलो तरी काळजा भितर चलपी विचारांच्या अस्थिरतायेचो हो मंच साक्षिदार आसता.
पयसुल्ल्या गांवांत शिक्षण घेवपा खातीर गेल्लो तो भुरगो कितल्याशाच म्हयन्यां उपरांत परतून येता तेन्ना ताच्या कुटुंबाच्या दोळ्यांत भरिल्ली खोस गर्देच्या अशांत प्रवाहांत लेगीत सतत उदयाक येता, सतत तरंगतात.
‘चाय गरम… कॉफी.. कॉफी..’ म्हणपी च्या-कॉफी विक्रेतो आसूं वा “प्लॅटफॉर्म नंबर तीन वयल्यान येताली ती जनशताब्दी एक्सप्रेस आतां प्लॅटफॉर्म नंबर दोन वयल्यान येता” अशें जाहीर करपी कर्मचारी आसूं, दोगांयचे आवाज ते एकामेकांच्या सुरांत भरसून गेल्ले दिसतात.. आमच्या कानांच्या कांठार पावतात आनी आमीय हातांत त्या च्याचो पेलो घेवन भोंवतणच्या वातावरणाचो आस्वाद घेतात… तो वडा पाव कागदाचे पुरचुंडीन गुठलायिल्लो. आनी ताचे वांगडा कांद्याची भाजी. म्हाका अशें दिसता, आहा…! गुठलायिल्लें कागद उगडटना भायर सरपी रुचीक वास कितलो मनभुलोवपी!
पुस्तक मेळाव्यांक वा दुकानांनी चड करून वचनाशिल्ल्या कांय जाणांक मात प्लॅटफॉर्माचेर आशिल्ल्या पुस्तकांच्या स्टॉलांनी वचून नेमाळीं वाचतलेच. हें आमी सदांच प्लॅटफॉर्माचेर पळयतात. फक्त ह्याच प्लॅटफॉर्माचेर वाचपाची खोस तांकां अणभवता अशें दिसता. आनी समाज त्या नेमाळ्यांनी व्हड उमेदीन रमता.
ह्या प्लॅटफॉर्माची एक गजाल सदांच म्हज्या मनांत चिकटून उरता ती म्हणल्यार गाडयेची वरांचीं वरां व्हडा धिरान वाट पळोवपी प्रवाशांची… खरेंच, आनीक दोन मिणटां लेगीत पेट्रोल लायनींत उबे रावचे पडले तरी आमकां कितलें अस्वस्थ जावपाक जाता… पूण मागीर ह्या प्रवाशांच्या अथांग धिराची तोखणाय करपाची इत्सा जाता.
रेल्वे स्टेशनाचेर लोकांची लांब रांक दिसली. रेल्वेची तिकीट घेवपाची ती रांक आशिल्ली. कांय जाण मशिनांतल्यान तिकीट घेताले. प्लॅटफॉर्माचेर “रेल गाडी येता, प्लॅटफॉर्मा पसून पयस उबे रावात” अशी घोशणा जाली आनी रेल गाडी बेगीन पावली. रेल गाडी अजून थांबना आसतना कांय जाण रेल्वेंतल्यान देंवले आनी कांय जाण चलपी गाडयेंत बसले. रेल गाडयेंत फक्त बोवाळ जालो… कांय जाण आपल्या जाग्या खातीर झगडटाले, कांय जाण गाडयेच्या दारांत उबे रावपाची सुवात मेळोवपा खातीर झगडटाले… कोण तरी धोल वाजतना आनी ताल वाजतना भजन गायतालो. एक टीसी लोकांची तिकेट तपासतालो, प्लॅटफॉर्माचेर आशिल्ल्या दुकानांतय खूब गर्दी आशिल्ली.
खरेंच ह्या प्लॅटफॉर्माचेर बरोवपाक कितलेशेंच आसा.. इतल्यो घडणुको… इतल्यो काणयो…. ह्या प्लॅटफॉर्माक फक्त जिणेच्या पुस्तकांतल्यान एक-दोन पानां… …त्या गर्देंत परत एक फावट भरसुपाक…. त्या गाडयेचो तो “झूक झूक” आवाज परतून एक फावट आयकुपाक….

गौरी भालचंद्र
9422373926