भांगरभूंय | प्रतिनिधी
अयोध्येंतलो रामलल्ला प्राण प्रतिश्ठा सुवाळो आयज दनपरां जाता. रामाक मानपी संवसारांतल्या भक्तांच्या मनांत आयज भक्तीभाव दाटून आयला. सरभोंवतण राममय जाल्या. जनसामान्यांक रामाची खरी वळख जाली, ती रामानंद सागर हांच्या ‘रामायण’ माळे वरवीं. 25 जानेवारी 1987 ते 31 जुलय 1988 मेरेन 78 भागांनी ती दर आयतारा दाखयताले. 65 कोटी परस चड लोकांनी ती पळयली. 2020 च्या कोरोना काळांतूय तिका 8 कोटी प्रेक्षक मेळ्ळे. भारतीयांनी आपल्या काळजांत स्थान दिल्ल्या रामलल्लाच्या भव्य देवूळ अयोध्येत दीर्घ काळा उपरांत उबें जालां. तें येवपी काळांत सगल्यांचेंच आकर्शणाचें केंद्र थारतलें. मात्तूय दुबाव ना.
रामाचीं चरित्रां खूब. पूण चडशे वाल्मिकी आनी संत तुलसीदास हांचें रामायण प्रमाण मानतात. अयोध्येचे सुर्यवंशी राजा दशरथ आनी तांची ज्येश्ठ महाराणी कौसल्या हांचे राम हें पूत. चैत्र शुद्ध नमीक तांचो जल्म जालो. मूळ नांव दशरथ राघव. तांकां विष्णूचे सातवे अवतार मानतात. कांय ग्रंथांनी तांचो काळ त्रेतायुग, द्वापार युग म्हणला. येशु क्रिस्ता पयलीं सादारण पांच हजार वर्सां. तर कांय संशोधकांच्या मतान ते येशू पयलीं 1250 वर्सांच्या काळांतले. सावत्र आवय कैकयीन रामाक 14 वर्सां वनवासाक धाडपाचो घोवा कडेन आग्रो धरलो…. आनी बापूय दशरथ राजाच्या उतराक लागून रामान वनवास स्विकारलो. रामाचे घरकान्नीक सीतेक वनवासांत आसतना श्रीलंकेचो राजा रावणान उबारून व्हेली आनी तिका सोडोवपाक रामान रानांनी रावप्यांचे मजतीन झूज केलें. रावणाचो वध केलो. उपरांत सीते सयत सगले अयोध्येक आयले. वाल्मिकी रामायणा प्रमाण, राम पिरायेच्या 27 व्या वर्सा वनवासाक गेले. 40 व्या रावणा वांगडा झूज केलें. परतून अयोध्येक पावले तेन्ना 41 वर्सांचे आसले.
प्रत्येक नागरिकान प्रभू रामचंद्राचो आदर्श घेवपाचो यत्न करपाक जाय. खूब कठीण, लागीं – लागीं अशक्य अशी ही गजाल. पूण, थोडे तरी गुण घेवं येतात. राम हे (तांचे भाव आनी घरकान्नूय) धीट, सोंशीक आशिल्ले. फुडारपण आनी संघटन करपाची तांक जबरदस्त. घरा कडल्यान भाव, सोयऱ्यांक, सैनिकांक आपय नासतना तांणी रानांत रावप्यांक एकठांय करून सैन्य घडयलें आनी बळिश्ट रावणाचेर जैत जोडलें. सभावान दयाळू, उतराक मानपी, पावपी. रामायण वाचतना पावला पावलार हाची प्रचिती येता. वानरसेना, वांशेलांचे आनी हेरांचे सेने मदीं विस्वास निर्माण करप, तांकां झुजाक लागपी कुशळटायेचें प्रशिक्षण दिवप. तांचे गुण पारखून तांकां तीं- तीं कामां दिवप…… हे सगले तांचे खातीर जीव दिवपाक तयार आशिल्ले, अशें म्हणल्यार अतिताय थारची ना. शबरीन उश्टायिल्लीं बोरां खावपी रामां मदीं मोटेपण, अहंकार, दुस्वास नाशिल्लो. आदर्श भाव, सत्यवचनी इश्ट. मारुती, जांबुवंत, अंगद हांकां तांणी सैन्याचें फुडारपण करपाक दिलें. आपूण वा भाव लक्ष्मण आसतना हो निर्णय घेवप हें निसुवार्थी आसले बगर शक्यूच ना. लायक आशिल्ल्या सगल्यांक तांणी संद दिली! तांकां मर्यादा पुरुषोत्तम म्हणटात ते ह्याच सगल्या गुणांक लागून.
आपूण वनवासाक वच्चो ना, अशें राम म्हणपाक शकताले. पूण तांणी सावत्र आवयचें उतर पाळ्ळें. संन्यासी कशे वागले. आपलो हक्क आसतना राज्य भरताक दिलें. (ताणेंय तें रामाच्यो पादुका शिंवासनाचेर दवरून चलयलें.) श्रीराम एकपत्नी, एकवचनी आसले. प्रजेन दुबाव घेतलो म्हूण तांणी राजधर्म मानून सीतेचो त्याग केलो. रावणाचे निमणे संस्कार करपाक बिभीषणान न्हयकार दिलो, तेन्ना तांणी सांगलें, ‘मनीस मेलो काय दुस्मानकाय सोंपली. तूं दिना जाल्यार हांव अग्नी दितां. तो म्हजोय भावूच!’ आयज हें शक्य आसा? श्रीलंका त्या काळार गिरेस्त आशिल्ली. थंयचो राजा जावपाची वा संपत्त आपल्या नांवार करपाची संद चलून आयिल्ली. पूण, रामान जननी (आवय) आनी जल्मभूंयेचें स्थान सर्गा परसूच श्रेश्ठ आनी म्हान आसा, अशीं उतरां काडलीं
आनी बिभीषणाक राजा केलो. आतां हें कोण करपाक शकता??
आयच्या दिसा आमी रामाचे कांय गुण आपणावपाचो
यत्न करूया. ‘सियावर रामचंद्र की जय’ म्हणीत सगलीं इंद्रियां, सुवार्थ, लाचारी, अहंकार, दुस्वास, तिडक, भेदभाव… हांचेर जैत जोडुया. रामराज्य म्हणटात, तें हेंच भावा- भयणींनो!!
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
