प्रत्येक घोशणा प्रत्यक्षांत येवची

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

घोशणा जातात, लोक टाळयो मारतात. पूण बरेचदां घोशणा, आस्वासनां प्रत्यक्षांत येनात. मागीर लोकांच्या मनांत फटवल्ल्याची भावना दाटून येता.

फुडले 1 तारखे सावन रस्त्याचेर एक पसून फोंडकूल दिसचें ना, अशी घोशणा पोरूं (काय पयल्या वर्सा?) ह्याच दिसांनी जाल्ली. गोंयांतलो एकान एक रस्तो सामको तुकतुकीत, सुळसुळीत जातलो, अशें ताचे पयलीं एका फुडाऱ्यान सांगिल्लें. दरवर्सा आमचे लोकप्रतिनिधी असल्यो आकाशवाणी करतात. ताका लागून अस्वस्थ जाल्ल्या लोकांच्या मनांत आशेची कोमरी कोमेता. कांय दीस तरी तांचे वयलो ताण उणो जाता…. आतां बांदकाम मंत्री नीलेश काब्राल हांणीय रस्त्याचेर टिका करपी लोकांक उलो मारला, ज्या रस्त्यांचेर फोंड पडल्यात आनी जंय सरकारी उदकाची नासाडी जाता, ताचे फोटो सरकारी वॅबसायटीचेर घालचे. आमी रोखडीच ती समस्या पयस करतले! गजाल एकदम बरी. आनीक तीन वर्सांनी 24 वरां अखंड वीज मेळपाची आसा खंय. तशें उदकूय मेळटलें. रस्तेय सारके जातले. लोकांक आनीक कितें जाय?
रस्त्या वयल्या फोंडकुलांचें फोटो अपलोड करपाक सांगलां खरें. पूण ताचे परस ह्या उपक्रमांत पंच, नगरसेवकांक वांटेकार करून कित्याक घेवचे न्हय? बांदकाम खात्याची वाट पळयनासतना ल्हान- सान कामां ते सोंपेपणी करूंक शकतात. तेन्ना नागरिकांनी फोंडकुलांचे फोटे तांकांच धाडल्यार बरे. ईमेला परस व्हाॅट्सअॅप वापरपी चड आसात. ताचेर सोंपेपणी फोटो धाडूंकय मेळटात. नगरसेवक, पंच हे तोंडा वयले मनीस म्हणटकूच ते सांगिल्लें काम बेगोबेग पुराय करतले. त्या- त्या पंचायत, पालिका वाठारांतले फोटो पळोवन संबंदीतांक दुरुस्तीचें काम हातांत घेवं येता. मात, फोटो धाडटकूच निदान 15 दिसां भितर हालचाल जावंक जाय. प्रत्येक गांवांत समाजसेवी संस्था, मंडळां आसात, तांचे मजतिनूय स्वराज संस्थांक हें काम करूं येता. फोंड पुरोवपाचीं कामां प्राधान्यक्रमान जावंक जाय, कारण ताका लागून मनशाक सासणाचें अपंगत्व येवंक शकता, जिवूय वचूं येता.
लायट गेली काय वीज कामगार पिकअप वा ट्रक घेवन फाॅल्ट सोदपाक भोंवतात. बांदकाम खात्यानूय ही पद्दत आपणावची. प्रत्येक बांदकाम कार्यालयान आपापल्या गांवांतलीं फोंडकुलां सोदलीं जाल्यार लोकांक फोटो पसून काडपाची गरज पडची ना. खरें म्हणल्यार रस्त्याचेर फोंड, आडवे चर कित्याक पडटात, ताचो अभ्यास जावंक जाय. काॅण्ट्रेक्टरांचो हातूंत दोश आसा जाल्यार तांकां काळे वळेरेंत घालून पांच वर्सां काॅण्ट्रेक्ट दिवंक फावना. पूण बांदकाम खातें आपल्या ह्या जांवयांक दुखोवपाक फाटींफुडें जाता. फाटीं पणजी, ताळगांव वाठारांत काम केल्ल्या एका काॅण्ट्रेक्टराक ब्लॅक लिस्ट केल्लो, मात उपरांत तो काळोच उरलो काय धवो जालो, तें कोणाकूच कळूंक ना.
दुसरी गजाल, उदकाची. दरेका गांवांत खंय ना खंय उदकाच्या पायपाक, चेंबराक गळटी लागिल्ली आसताच. प्रकल्पांत शुद्ध केल्लें उदक फुकट वता. 40 टक्के उदक व्हांवून फुकट वता खंय. लोकांनी तें नदरेक हाडून दिल्यार ताचेरूय उपाय काडपाची घोशणा जाल्या. ते काडचेच, पूण गांवांतले थळावे उदका स्रोत दुरुस्त करूंक फावो. कांय गांवांनी बांयो, तळयो, व्हाळ बुरशे अवस्थेंत आसात. सरकारी निधींतल्यान ताची दुरुस्ती जाल्यार लोकांक तें उदक वापरूंक मेळटलें. थंय प्रदुशण मात जावंक फावना. लोकांक दिसांतल्यान उणेंच पांच वरां उदक दिवपाचो यत्न सरकार करता. उदकाची नाशाडी बंद जायत जाल्यार हें सहज शक्य आसा. लोकांनीय घरांत उदक वापरतना जतनाय घेवंक जाय. उण्या मोलांत मेळटा म्हूण उदकाची उधळपट्टी करप योग्य न्हय. प्रत्येकान उदकाची, लायटीची बचत केली जाल्यार ह्या मळा वयल्यो अर्द्या वयर समस्या नाच्च जातल्यो, हातूंत दुबाव ना. उदकाच्यो पायप लायनीय बदलूंक जाय. काल मयां ह्या कामाची सुरवात जाली. उदक, वीज, रस्ते आयज जिणेगरजेच्यो वस्तू जाल्यात. ताचे बगर मनीस स्वताची उदरगत करपाक शकना. तेन्ना सरकारान हाचे कडेन प्राधान्यक्रमान लक्ष दिवप गरजेचें.
घोशणा जातात, लोक टाळयो मारतात. पूण बरेचदां घोशणा, आस्वासनां प्रत्यक्षांत येनात. मागीर लोकांच्या मनांत फटवल्ल्याची भावना दाटून येता. सातत्यान अशें जायत रावलें काय मागीर समाजीक सभाव बदलता. तो आक्रमक, दुबावी जाता वा लाचार तरी. तेन्ना दिल्लें प्रत्येक आस्वासन, घोशणा पुराय करप, ही लोकप्रतिनिधीची लागणूक.