भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमी पास्कांचे परबेच्या हुमऱ्यार आसात. ही क्रिस्ती धर्माची व्हडांतली व्हड परब संवसारभर मनयतात. जेजूचो तेरावो शीस भाग्यवंत पावलू कितें सांगता तें पळयात, जेजूच्या पुर्नजल्माचो पास्कांचो आयतार जावन आसा क्रिस्तांवांच्या भावार्थाचो कोणश्या-फातर, कित्याक जेजून मरणाचेर जैत मेळयिल्ल्याची तो खात्री दिता आनी क्रिस्तांव भावार्थाची बुन्याद स्थापन करता. जर जेजू मरणांतल्यान जिवंत जावंक नाशिल्लो जाल्यार क्रिस्ती धर्म फिको आसतलो आशिल्लो अशें पवित्र सभाय मानता. म्हणून हो दीस क्रिस्ती प्रजेक व्हड म्हत्वाचो दीस आसा.
पास्कांची सुरवात
कॉरेझ्माचो काळ गोबरा बुधवारा सावन सुरू जाता. तो चाळीस दीस चलता. कॉरेझ्माच्या निमाण्या आयताराक पवित्र सातोळें सुरू जाता. त्या दिसा जेजू व्हड दबाज्यान कोणूच बसूंक नाशिल्ल्या गाढवाच्या शिंगराचेर बसून जेरुजाल्यांत प्रवेश करता. लोक ताका ताळे आनी चुडट्यो घेवन येवकार दिता. म्हण त्या आयताराक ताळ्यांचो आयतार म्हणटात. त्या सुमानांतलो त्रिदूम म्हळ्यार बिरेस्तार, शुक्रार आनी शेनवार, ह्या दिसांनी खूब अर्थ आसा. बिरेस्तारा जेजू शिसां वांगडा आपलें निमाणें जेवण करता आनी शिसांचे पांय धुवून तांकां प्रितीमोगाचो पाठ घालून दिता. थंयच जुदास आपणाक धरून दितलो हाची खात्रीय जाता.
रातीं कडेन जेजू आपल्या शिसांक घेवन गेत्सेमानी मळ्यांत मागणें करुंक वता. आपल्यो निमाण्यो घडयो ताका खबर आसतात. मागणें करतना तो बापाक म्हणटा, “आब्बा! बापा म्हज्या, तुज्यान कितेंय करुंक जाता. हें पात्र म्हजे थावन पयस काड. तरिपूण म्हाका जाय अशें न्हय, तुका जाय तशें जावंदी.” ह्या मागण्यांत एक गुपीत लिपिल्लें आसा. जेजू बापाक सांगता आपली खुशी न्हय तर तुजी खुशी जावं. ताच्यान आपणाक सुटका दी म्हण देवाचेर दबाव घालूं येतालो पूण तो देवाचो पूत जावनूय तशें करिना बगर देवाची खुशी मानून घेता.
संवसारी मनशाक इतलें बळगें वा गिन्यान खंयच्यान आनी केन्ना येता? जेन्ना मनीस निस्वार्थीपणान जियेता, आपलें अशें कांयच बाळगिना आनी आपले खाली हात वळखता. देवाची खुशी मानून घेवन जेजू मरण स्विकारता आनी पवित्र शुक्राराक तो खुरसार प्राण सोडटा. तेदो वेळ पसून खुरीस म्हळ्यार लजेची खुणा आशिल्ली, ती तो काडून उडयता आनी खुरसाक म्हयमा हाडटा. तो तिसऱ्या दिसा मेल्ल्यांतलो जिवंत जाता. हीच ती पास्कांची रात, जैताची रात आनी समरंभणेची रात. तो जिवंत जावंक नाशिल्लो जाल्यार पास्कांक अर्थ येवंचो नाशिल्लो. जेजू ह्या संवसारांत येवंचे आदीं जुदेव लोक तांबड्या दर्यांतल्यान पासार जावन इजिप्ताचो राजा फारोआच्या हातांतल्यान मेळिल्ली सुटका मनयताले आनी आतां जेजूचे भावार्थी जेजूचें पुर्नजिवंतपण मनयतात.
कित्याक ही समरंभणी?
क्रिस्ती भावार्थ शिकयता, जेजून मरणाचेर जैत व्हेलें. मरणांतलो जिवंत जावंक कोणाक पदवी आसा? ती पदवी जेजू कडेन आशिल्ली. ताका इतले कश्ट दिले, इतले त्रास दिले आनी खांदार खुरीस दिवन काल्वारी दोंगोर चडूंक लायलो आनी वयल्यान त्याच खुरसाचेर खिळावन ताचो जीव काडलो. तो खरेंच देवाचो पूत आशिल्लो म्हूण ताच्यान हें सगळें सोंसूंक जालें. आपले देव-पदवेन ताणें कितल्यो मिलाग्री केल्ल्यो तांचें ह्या वेळार मोलूच नाशिल्लें. कितल्या लोकाक ताणें बरे केल्ले, मेल्ल्यांतले जिवे केल्ले, तांचो हिशोबूच नाशिल्लो. हिशोब जातालो फकत स्वार्थी चिंतनांचो, अहंकाराचो आनी फटीचे शिकवणेचो.
कोणाक तरी नाका आशिल्लें जेजू आपले परस व्हडलो जाल्लो, आपलीं फटींगपणां तो उगतीं करता ताची कोणाक तरी आडखळ जाताली. कोणाक तरी ताका पयस काडूंक जाय आशिल्लो. ते देवाक मानपी आशिल्ले पूण तो देव तांचें आयकता तसलो आशिल्लो, तो सर्वात्रीक देव नाशिल्लो. धर्मशास्त्री लेगीत जेजूक जिवो मारपाच्या कारस्थानांत सामील आशिल्ले. आनी जेजू निशस्त्र, खाल्तो, सामक्या उण्या शब्दांचो, ल्हानविकायेचो, कसलोच गुन्यांव नाशिल्लो, मान पोंदाक घालून आपल्याच मरणाक तयार जाल्लो. कोणें तरी आपलो ‘इगो’ आनी आपल्या अहंकाराचें समाधान करचे खातीर ताका जिवेशी मारिल्लो. पूण तांचे अपेक्षे भायर, तो पुर्नजिवंत जाल्लो, हें केदें व्हडलें विझ्मीत? म्हणून ही इतल्या व्हड प्रमाणांत समरंभणी जाता.
भायलो समारंभ
पास्कांचो दीस सदांच आयतार आसता. हो सुटयेचो दीस. हे खातीर घरांत आनी घरा भायर जायती समरंभणी जाता. घरांत व्हडलीं जेवणां आनी मौज-मस्ती. कोण नाच घडोवन हाडटा आनी तातूंत पास्कांचीं तांतीं, बान्स, चॉकलेटिचो सांवार जाता. कोण कसल्यो-कसल्यो स्पर्धा घडोवन हाडटा. आयच्या काळार इगर्जेंतले समरंभणे परस असल्यांचेर चड मन गेल्लें पळेवंक मेळटा. हें करचेंच पूण आपल्या कर्तव्या पसून पयस वचूंक फावना. पेल्याचो हुस्को धरात ही जेजूची शिकवण विसरूंक जायना. आमचे समरंभणेंत आमी गरिबांक आस्पावून घेतात? कोणूय गरिबांक जेवण व्हरून दितात? परबे निमतान कोणाकूय कपडे (आपणें वापरिल्ले न्हय) दान करतात? कोणाकूय दुडू दिवंक आडखळिचें जाता हें सारकें पूण आपणा खातीर जें कितें केलां तांतूंतलेंच तरी दिवंक जायना? हाचेर विचार जावचो.
आमकां संदेश
मरणाक फुडो करचे आदीं, जेजून आपल्या शिसांचे पांय धुवन दुसऱ्यांची सेवा करूंक दाखयलें. थोड्यांक तें समजलें ना, तेन्ना ताणें आपले करणेचें स्पश्टीकरण दिवन ल्हान-दुबळ्यांक, गरजेवंतांक आनी कश्टवतल्यांक आधार आनी सेवेचें आचरण करूंक सांगलें. होच म्हत्वाचो संदेश आमकांय आसा. पास्कांचे समरंभणेंत खावपा-जेवपाचो उत्सव करतना दुसऱ्यांचो हुस्को धरूंया. आमच्या घरा भोंवतणीं, वाड्यांत आनी गांवांत कितलो लोक उपाशी आसात वा कश्टवतात, तांकां आधार करुया. स्वार्थ आनी अहंकारा विणें समाजाक वेंगोवया आनी पेल्याची सेवा करून जेजूचो संदेश पाळुया.
विन्सी क्वाद्रूस
9822587498
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
