भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सरकारी प्राथमिक मराठी शाळा बंद जावप फाटलीं 30- 40 वर्सां वाडलां. अंदूंय त्यो जाल्यात. हातूंत अजाप दिसलें ना. नव्यो सरकारी प्राथमिक शाळा गरजे प्रमाण सुरू करच्यो. ह्या शाळांचें माध्यम भारतीय भास, गोंयची राजभास मुखेल करून देवनागरी लिपींतलें कोंकणीच आसचें. शाळा सुरू करचे आदीं त्या- त्या वाठारांतल्या शिक्षण आनी समाज वेवस्थेची पळोवणी करची. खासा समिती कडल्यानच हो वावर जावचो, निवृत्त जातकच शिक्षण आनी समाजावस्थे कडेन जोडून घेतिल्ले समितींत आसचे. खासगी मुळाव्या शिक्षणा बराबरीन राज्यांतल्या पुराय (मुळावे ते उंचेले पावंड्यावेले) शिक्षण वेवस्थे कडेन बारीकसाणेन पळोवपाचो होच वगत. तें कामकाज तीन चार म्हयन्यां भितर जातलेंच हो निश्चेव करचो. समितीची बांदावळ करपी अधिसुचोवणेंत कालमर्यादा घालून दिवची पडटली. आमचे समाज वेवस्थेंत जावपी बदलांतल्यान शिक्षण वेवस्था बदलल्या हें सत कोणून न्हयकारुंक शकचेना. कुटूंब नियोजन, गांवांतल्यान शारां कडेन जाल्लें गोंयकारांचे स्थलांतरण, शिक्षण वेवस्थेचें नवे दिकेंतल्यान प्राथमिक मराठी शाळा बंद पडल्या आसतल्यो.
आंगणावाडीचो रुपकार मुळाव्या शाळांनी करपाचो केंद्रीय पावंड्यावेलो निर्णय समा आसलो तरी गोंयांत तो कितलो चालीक लागला? जाय तितलें मनीसबळ सरकारा कडेन आसा? बरे शिक्षणच न्ही बरे शिक्षक ही काळाची गरज आसा. शिक्षणावस्थेंत सरकार कुशळ मनीसबळ निर्मणेच्या वावराक लागलां. बालशिक्षणाच्या पुस्तकांची निर्मणी जाल्या पूण मुळाव्या पावंड्यारच सरकारी शिक्षणावस्था कोसमेवपाक लागल्यार पुस्तकांचो उपेग कोण करतात? खासगी शाळांतले शिक्षक, पालक आनी शिक्षणाचो नियाळ घेवपा पासत खाजगी शाळांच्या वेवस्थापना कडेन मुख्यमंत्र्यांनी एक बसका घेवची. शंभर टक्के साक्षरतायेच्या ध्यासपर्वा पासत ते बसकेचो उपेग जातलो. बसका पूर्व, पश्चिम, दक्षिण, उत्तर पावंड्याचेर जावपाक हरकत नासची. विकेंद्रीकरणाचें म्हत्व समाजाक सांगपाचो, भुरग्याची कुशळकाय ल्हानपणा सावन वळखुपाक शिकोवपाक जाय. आयचो विद्यार्थी फाल्यांचो देसाचो नागरीक, बरे नागरीक घडोवप सरकार आनी समाजाची लागणूक आसा. रिटायर्ड बट नॉट टायर्ड शिक्षक, पालक, उंचेल्या शिक्षणांतले विद्यार्थी गांवांगांवानी वचून ह्या वावरांत घुस्पून घेवपी आसचे. ऑनलायन शिक्षण, समाज माध्यमांचे बाॅम्बार्डिंग- नाका आशिल्लें वाचक, तरणाट्यां मेरेन धाडपांतल्यान पालकय सादूर जाल्यात. एकसुऱ्या भुरग्याची ल्हानपणासावन जतनाय घेवप, तांचे गूण पारखूवप आनी तांकां हांसत खेळत शिक्षण दिवपापासत पालक कश्टतात पूण निमाणे फळ मेळटा? राज्यांत ना मेळ्ळ्यार देसभरांत वचून उंचेलें शिक्षण घेवपाची मानसिकता भुरग्यां भितर घडोवपी पालक आसतले. दिल्ली, कोलकाता वरी एकाद्रे घडणुकेन नाकाच ती वाट अशें वातावरण आपसूक तयार जावचें ना अशें न्हय. ते विशीं रोखडेच व्यक्त जावपी कितले आसात? राजकारण आनी राजकारण्यांक मनांतल्या मनांत खेपपीच चड आसतले, बदलां कडेन सकारात्मकतेन पळोवपीय घडोवचे पडटले. सकारात्मकता समाजांत केळयतना राजभाशेक म्हत्व येता तें उलयतना. उलोवपाची भास शिक्षणांत हाडपा पासत वावरूय स्वातंत्र्या वांगडा, गोंय मुक्ती वांगडा सुरु जाल्लो. राश्ट्रीय शिक्षण हक्क कायदो, सर्व शिक्षण, राश्ट्रीय शिक्षण धोरण हो ताचो मुखावयलो पावंडो.
एका तेंपार मुठी मुठींतल्या धान्न्यांतल्यान गोंयांत पणजे मुश्टीफंडावरी खासगी प्राथमिक शिक्षण संस्था सुरु जाली. शिक्षण उच्चवर्गियां खातीर आशिल्लें, अस्तुरी शिक्षणापासून पयस उरिल्ली. आयज मुश्टीफंड चोय दिकांनी व्हड जाल्याच पूण राजकी फुडाऱ्यांच्या घराब्यांतल्यान खासगी मुळावे शिक्षण ते म्हाविद्यालयां मेरेन संस्था जाल्यात. वेवस्थापनात पालक, शिक्षक, वेवसायिकय आयल्यात आनी शिक्षण म्हारग जायत चललां. शिक्षणांतले म्हारगाये वेळार सरकार आदार, तातूंतल्यान सरकारी शाळांची आंगणां रितीं जाल्यांत. राजकी फुडाऱ्यां उपरांत समाजय शिक्षणांत आयल्यात, पालव सरकाराचो, वेगवेगळे तरेन.
समाजिक जाणवीकाय आशिल्ल्यो, भुरग्यांच्या चारय आंगांनी तांची उदरगत जावची हें पळोवपी शिक्षण संस्था गोंयांत कितल्यो आसात? सायकली वयल्यान शिक्षक चार चक्रांच्या गाडये मेरेन गेला. शिक्षक समाजाचे एक आंग, समाजा बराबरीन शिक्षकांची मानसिकताय बदलता, पूण ती समा आसा व्हय? विशय अभ्यासाचो. कंत्राटी शिक्षण पद्दती, तंत्रगिन्यानाचो शिक्षण आनी शिक्षकांचेरय परिणाम जाल्यात. तांचीय भेस, भास बदलता तेन्ना तांचे भेस भासेंत एकचार हाडपाचे येत्न जातले? पालकां परस विद्यार्थ्यांक शिक्षकच आयज पालक आसतात आनी ते नदरेंतल्यान शिक्षक घडल्यात? नाजाल्यार शिक्षकांची मानसिकताय बदलची पडटली.
शिक्षण वेवस्थेंत देशा वांगडा गोंय फुडें गेलां, भिकाऱ्याचीं, वावराडेची भुरग्यांय आयज दोतोर, इंजिनियर, प्रोफेसर जाल्यांत पूण आपल्या कट्टयांतल्यान तीं भायर सरतात? इतिहासाकच वेंगावन आपल्या वांगडा फुडारांतले पिळगेक अस्थिरताये कडेन व्हरतात? आकांतवादी घडयतात? चिंतपाचो वगत आयला.
भारताचे दुसरे राश्ट्रपती सर्वपल्ली राधाकृश्णन हांचे जयंती निमतान फुडल्या सप्तकांत गोंयांतल्या शिक्षकांनी राज्यांतले शिक्षणावस्थेचेर चितचें. जे शाळेंत, म्हाविद्यालयांत आपूण शिकयतां ती सरभोंवतण कशी आसा? विद्यार्थ्यांक खेळपाक ग्रावंड आसा? विद्यार्थी हांसत खेळत शिकतात ? मोबायलांत शेण्टात? आपल्या शिक्षकां कडेन विद्यार्थी खंयचे नदरेन पळयता? वाचन कसलें करतात? ह्या प्रश्नाच्यो जापो सोदल्यो जाल्यार शिक्षण वेवस्थेंत बदल हाडपापासत मजत जातली. सरकारी प्राथमिक शाळा खासगी प्राथमिक शाळांचे मजतीन चलूंक शकतात? भुरगीं शिकपाक लागसल्ल्यान की पयसुल्ल्यान येतात? हाचो नियाळ घेतल्यार शेजार शाळा शिक्षणाची गरज दिसतली ती मुळाव्या शिक्षणाच्या पावंड्यार.
आमी अर्द अर्द वर चलत शाळेंत वचून शिकलीं, चोम्याचोम्यांनी शाळेंत वचप, येवपांतल्यान एकवट आयलो. आयज गाडयो, बसी शिक्षणांत आयल्यात, गांवांतलीं भुरगीं शारांनी शिकूंक येतात पूण वाडिल्ले येरादारींत भुरगीं अंदतात, तांकां मेकळो श्वास घेवंक मेळना. आवय बापूय दोगांय वेवसाय, कचेरेंत, भुरग्यां खातीर शेनवार आयतार तीं वेळ दितात पूण तांचीं मनां फेसबुकांनी शेणिल्लीं आसतात? भुरग्यां पासत काल जाल्लीं बालभवनां कितलीं आसात? बदलां कडेन पळोवपी कुशळ मनीसबळ तातूंत आसा? आसल्यारय कंत्राटी, कंत्राटांतल्यान कंत्राटदार अती, कुशळटाये कडेन पळोवपी दोन चार. भुरग्यांकच न्हय जाणट्यांकय ताण तणावा विरयत जगपाची वेवस्था सरकार करता पूण ताचे लाव घेवपी कितले आसात?
शिक्षक, अधिकाऱ्यांची भुरगीं उंचेल्या पावंड्यार पावतना शिक्षकांक, अधिकाऱ्यांक दुसऱ्यांच्या भुरग्यां कडेन पळोवपाक वगत आसता? शिक्षण वेवस्थे कडेन पळेतना सरकाराचे समितीन शिक्षक, अधिकाऱ्यांच्या भुरग्यां कडेन, घराब्यां कडेन एक नदर माल्ल्यार प्राथमिक मराठी शाळा बंद कित्याक पडटात ताची जाप मेळटली.
जात, धर्म मनांत दवरुन आमी शिकलीं, गांवांतले चिड्डले, अंदल्ले आयज व्हड जातात, जाती कातींत चिड्डूनच, हो अभिमान सरकाराक आसचो. विद्यार्थ्यांक कोयर वेवस्थापन, शिक्षण, पर्यावरणा वांगडा जाल्यार पालकांक धर्म, अधर्म, नीती, आवाज, वाऱ्या पावसांतल्यान वाडपी प्रदुशणाची म्हायती दिवपाची, जागृताय करपाची जापसालदारकी शिक्षक, मुख्याध्यापकांक, दोतोराक घेवची पडटली. कांय शिक्षक, मुख्याध्यापक तो वावर करतात, दोतोरय समाजिक जागृतायेंत देंवल्यात. चिड्ड्ल्या, अंदल्ल्यांचोय दरजो वाडटा, शिक्षण आनी आसपतींतल्यान पूण तांची मानसिकताय सवकासायेन बदलता.
चली जावं चलो तीं सुरक्षीत आसचीं, नितळ उदक, वारो तांकां मेळचें, तीं वेसनातल्यान पयस उरचीं हो अंदूच्या शिक्षक दिसाचो संकल्प आसचो. जल्माक येवपी भुरगें, मुखेल करुन चली भुरगें चल्याचे बराबरीन व्हड जावचें, ताका उच्च शिक्षण दिवपाक सरकारी येवजणो आसात ही देख दिवपाक अंदूंचो शिक्षक दीस बरो. फकत 100 टक्के साक्षरता न्हय 100 टक्के उच्च शिक्षण ही मोख नदरे मुखार आसची. स्मार्ट बसी विद्यार्थ्यांक मेळच्यो, माध्यमिक आनी उच्च माध्यमिक, उच्च शिक्षणाच्या पावंड्यार फकत विद्यार्थीनी पासत बसी आसच्यो. ड्रायव्हर आनी कंडक्टरय तींच.
सुहासिनी प्रभुगांवकार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
