भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आयज आमचे मदीं वेगवेगळ्यां मळांचेर कसल्याच पुरस्काराची अपेक्षा बाळगीनास्तना वावुरपी आसात. खरें सांगचें म्हणल्यार तांकां कोणेंच पुरस्कार दिवंक नात. पूण तांचो वावर नेटान फुडें वता.
एक विद्यार्थी, आपणाक शिक्षका कडल्यान प्रेरणा मेळ्ळी म्हणून सांगून आपलें पयलें पुस्तक उजवाडाक हाडटा तेन्ना होच त्या शिक्षकाक लाबिल्लो व्हडांतलो व्हड पुरस्कार, अशें ज्येष्ठ साहित्यीक कमलाकर म्हाळशी हांणीं ‘सुखी जीण’ ह्या म्हज्या पयल्या पुस्तकाचें विमोचन केल्या उपरांत सांगलें. ‘बाबा, तूं तियात्रांत कॉमेडी करून आमका जायतो हांसयता. तुका देव बरें करूं. देवाचें बेसांव तुजेर आसूं, अशें म्हाका बाजारांत मेळ्ळोलें सांगतात, तोच म्हाका व्हड पुरस्कार म्हण हांव मानतां,’ अशें कॉमेडीयन हमबर्ट हाणीं म्हजे लागीं उलयताना सांगलें. अशें तरेकवार अणभव वा मतां, पुरस्कारा विशीं आमका आयकूंक मेळटात. पुरस्कार आमचे जिणेंत म्हत्वाचें काय? पुरस्कार कोणाक आनी कित्या खातीर मेळटात? समाज ह्या ‘पुरस्कार’ उतरा कडेन कशें पळेता? अशें साबार प्रश्न म्हज्या मनात आसात. म्हजे तांकी परमाणें पुरस्कारां विशीं केल्लें हें विश्लेषण.
पुरस्कार म्हणटच आमका कितें तरी जोडिल्ल्याची याद जाता. जायतें फावटी यशाचो देखावो दोळ्यां समोर येता. पुरस्कार जाहीर जातोच, ‘You deserve it.’ वा ‘तुजे पदोन- मोदोन’ ते संस्थेंत आसात न्हय?’ असलीं विधानां आयकूंक मेळतात. कितेंय जावं, पुरस्कार जाहीर जाल्ले व्यक्तीक तो मेळटाच. कांय फावटी पुरस्कार आपणाक जाहीर जातोच पसून, एके तरेचों निशेध मारून पुरस्कार स्विकारिनात, असल्योय देखी आमी आयकल्यात. दुसरे वटेन, कसल्या ना कसल्याय कारणाक लागून स्विकारलेलो पुरस्कार, तेच संस्थेक परतून दिवपाच्यो कांय देखी आमी पळेल्यात. हें सगळें नियाळीत जाल्यार पुरस्कार खऱ्यांनीच आमची उर्बा वाडयता? असो दुबाव येता.
खंयच्याय क्षेत्रांत आमका पुरस्कार फावो जावं, ते- त्या क्षेत्रांत केल्ल्या वावराची पावती. पूण ती मेळूंकच जाय म्हणून कोणेच अपेक्षा बाळगून वावर करिना. आपली फिशालकाय वापरून हो वावर जावन प्रभावी रितीन जैत मेळता. दुसरे वटेन मात पुरस्कार जाहीर जातकच कोनशा-कोनश्यांनी भासाभास सुरू जाता. जायतें फावटी असली भासाभास ते- ते संस्थेचें दोळे उगडून सत्य परिस्थिती जाणूंन घेवंक आदार जाता. पूण थोडे फावटी असली भासाभास फकत टीकाच करपाक मर्यादीत उरता.
आयज आमचे मदीं वेगवेगळ्यां मळांचेर कसल्याच पुरस्काराची अपेक्षा बाळगीनास्तना वावुरपी आसात. खरें सांगचें म्हणल्यार तांकां कोणेंच पुरस्कार दिवंक नात. पूण तांचो वावर नेटान फुडें वता. अशेंच कितें आमचे जिणेंत घडूंक जाय. जिणें कडेन पळोवंचें आमचे नदरेंतल्यान हें सगळें घडूंक शकता. आमी खंयच्याय क्षेत्रांत वावुरूं, खयच्याय भेसांत आसूं, मनीसपणाक सोबता तशी जीण आमी जीयेवपाक यश जोडलें जल्यार तोच आमचो पुरस्कार म्हणपाचो. बरी वागणूक वा फावो तसली वृत्ती आपणावन जियेलले जिणेंत जोडिल्लो पुरस्कार सासणाक बरेंपण घडोवपाक शकता. हो पुरस्कार मेळूंक आमचेर टिकेंचो शिंवोर पडूंक चड शक्यताय असा.
आयज, एक बरें म्हणल्यारच मनीसपणाक सोबता तसली जीण जीयेवप एक आव्हानच जालां. तें स्विकारपाचें धाडस आमी घेतल्यार बरें. असली जीण समाजांत जायतीं जाणां मानून घेनात. हांव जायते फावटी म्हणटा, ते परीं जायतीं मानून घेनात म्हण मुल्यां- तत्त्वां शेणोवन आमी जीण जियेलीं जाल्यार ते सगळें व्यर्थ. जिणें कडेन दुर्लक्ष करून, आमी अभिनय केंद्रित जालीं जाल्यार आमका समाजाचे नदरेंतल्यान साबार पुरस्कार मेळपाची शक्यताय आसा. असले परिस्थितीत कांय फावटी आमची जीण भौसाच्या हातांत ‘puppet’ जावं येता. कांय फावटी समाजाचे वा संस्थांचे पुरस्कार मेळून घेवंक आमी तड-जोडिची आपणायलली वागणूक आमका मनीस कशें सोबता जाल्यार हांव नकळो. कांय फावटी आमचे कडनच मेळून घेवपा सारको पुरस्कार असा हें विसरून आमी जिणेक सोबना तसली वागणूक आपणावपाक आयलल्यां चेपणाचे गुलाम जावंन कांय घटकांनी दिल्लो पुरस्कार घेवंन तातपूरतें समाधान उक्तायतात. हातंत बदल घडून बरी जीण जियेंवचेर भर दिल्यार आमी मारिल्लें पावल शाणेंपणाचें.
हे परी आमचें लागीं घडटलें जाल्यार आमकां मनची थिराय आपणावंन आमच्या जिणेची वाटचाल आमी फुडे व्हरची पडटली. आमचे मदीं मान वयर काडून पळेतली ‘Majority wins’ हे वृत्तीचें भोकिक आमी पडनासतना आमच्यांत आसलल्या तत्त्वां आनी मुल्यां कडेन परिस्थिती परमाणें थिराय सांभाळून वावुरल्यार बरें. आमका fast results जाय. हे समाजाचे नदरेन खूप म्हत्वाचें, पूण आमका नीज जीण जियेंवक गरजेचें न्हय. वेगो- वेग निकाल जाय म्हूण आमी आमचें मनीसपण सांडूंक जायना. बरी जीण जियेल्यार पुरस्कार आसाच, पूण आमकां जाय तेन्ना न्हय. कमलाकर म्हाळशी आनी हमबर्ट हांचीं मतां ह्या वेळार आमका नियाळूंक बळ करतात.
पुरस्कार मेळ्ळे आनी आमी स्विकारले म्हूण कांयच वायट ना. पुरस्कार आमच्या वावराची कार्यक्षमता वाडयता हे कोणूच न्हयकारचो ना. पुरस्काराक लागून आमचे जिणेचेर आड नदर करप आनी मनीसपण विकून सोडप, हातूंत कांय तथ्य नां. आपखोशयेन, बाळगिनासतना केल्ल्या वावराक मजुरी आसाच. पुरस्कारा वन जीण गरजेची म्हूण मानून घेवंन नीज जीण जियेवपांत पुरस्कार मेळोंवया.
– जॉन एम्. आल्फोंसो, कार्मेलीत,
लोलयें- काणकोण
7666519837
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
