पावसांतली मस्ती

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

भुरगीं नाचत, गायत  मजेंत घरा वचपाक  भायर सरलीं आनी घो… करुन पावस ….. भायर उदकाचे  फांवटन… पावसांत  भिजपाक  बरें दिसलें.

आ…आवयस  म्हणत रेवा…धांवपाक  लागलें.

आरे….पावसांत भिजल्यार थंडी जातली. “यो  बेगीन , चल या.. हांव तुजे मम्माक  सांगतलें पळय.” रेवा आडुंक लागलें.

हेर  सगलीं  पावसांत चिंब भिजून खातड जालीं, मजा आयली… कोणच  एकामेकांचें आयकूंक तयार  नाशिल्लो. पयल्या  पावसात भिजपाक आडावपी  पापाय  ना. कितनी मेकळीक  दिसली आनी इतल्यात पावसान आपले रुप दाखोवंक सुरू केलें.

गडगड  आनी विजो ….. नेहा गडगडाक सामकें भिता. 

“मम्मा…”म्हणून  तांणे किळांच मारली. बावली ताज्या लागीच  उबी आसा अशें  दिसलें. 

“आगो,  …हें  पळय हांव….यो” म्हणत  बावलेन ताका  हात दिलो. नेहा हांसलें.  

” हांव  घरा वचपाक दाखयतां वाट.” इतल्यांत सगलीं आयलीं. पूण तांणी प्रस्न  विचारपाक सुरवात केली.

“पावस  कोण घालता?”

पावस खंयच्यान पडटा?

गडगड कित्याक  येता? अशें  विचारपाक  लागले आनी बाबडें  नेहा…पावसांत आवयस..आवयस..करीत बावले बरोबर वचपाक  लागलें. सगली  ताका हांसताली…तें मात ओगी. 

सगलीं हांसली म्हणून बावलेन दोळे मोटे केले. पूण भुरगीं विसरतात रोखडेंच सांगिल्लें. तांका मजाच चड बरी करुंक

येता. बावलेन  “चला घरा ” म्हणून सांगलें. आनी भुरग्याचें चित्त जाग्यार आयलें.

” चल…..चल..चल रे…”

“आरे, यो रे बेगीन ….” म्हणून  एकमेकाक  आपयत वचपाक  लागले. मात्शे फुले पावले आनी वीज चमकली.

नेहान  ” गडगड” ….म्हणत रेवाचो हात धरलो…पावसांत भिजत हेरांनीय एकमेकां कडेन पळयत  “पळ ” काडलो.

नाका …हो गडगड…आनी पावस…पावसांत  भिजपाक मात बरेंच …. पावसांत  भिजून थापे  जावन वतालीं…..नदर मात उदकांत खेळपाचेर….पावसांत रायनाक…लकलकीत तारे.. कोणाक   कागदाची व्हडीं उदकांत सोडपाची  उमेद आयली….रायन ….स्टायली..काडून सेल्फी मारपाचो… पूण  घरांतली कोण मोबायल हांतांत दिनात….न्हय. करतलो तरी कितें?… 

रायनाक  सगल्यांनी बरोच शेणयलो. रायनान आतां सत्री  ना म्हणून आपलो  शर्ट माथ्याक बांदलो, लागलो…नाचपाक. बावलेन….बायुलान..आंगणांत तांचो नाच पळयलो. पूण  चूप रावचेंच पडलें….

सगळ्यांनी बरींच  धुमशेणां घालीं. निमाणें  बावलेन…..

“या.. चला. या..बेगीन… घरा वाट पळयतली…. हुसको करतलीं….म्हणटांच…. वतां  वतां..पावसांत…खेळपाचेर. 

आयडीया…काडली.. मात बरी.. 

इश्टांनी एकामेकांचेर उदक मारपाक सुरवात केली. कोणाच्या  बोल्सांत उदक भरले… फक्त मस्त..मस्ती…पावसांतली पिशेपणाची..मजेची. खोशयेची….आनीलगली कुडकुडपाक….हात..पाण्यात ओले……

कपडे…पेंन्ट..पावसांत…मस्ती तुमकांय कळटली… आवडटली…..”बाय बा…य.. पावसांत…खावंक  गरम गरम 

भजीं….जाय…….कांदा भजीं…काय बटाट भजीं. 

चल  या बेगीन मम्मा करतली तीं…..खावया.