पावलां खुणो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आपल्याचेर आयिल्ल्या वायट प्रसंगाक लागून देवाक दुशण दिनासतना वेवसायीक रात-दीस यत्न करून हाता भायर गेल्लो वेवसाय परतून जाग्यार हाडून पयलींचे परस चड फुलयता.

मनशाच्या जिवितांत चड उतार येवप सभावीक! राजाचो रंक आनी रंकाचो राजा जावपाक वेळ लागना! जिवितांत सगलें
समा आसतना लोक सांगाताक आसतात! पूण जसो वायट वेळ येता तेन्ना सांगाती, परिवारांतलीं नातीं लेगीत पयस रावतात! तुमकां तांचे कडल्यान आदार मेळटा तो सल्लो आयकून घेवपाचो! तशें पळाेवंक गेल्यार लोक म्हणून ताचे बगर आनीक कितें करूंक शकतात? जर तुमी बँकेंत लाखांनी रुपयांचें रीण घेतलां आनी तुमची नोकरी, वेवसाय हाता भायर गेला अशा वेळार कोणूच तुमकां आदार दिवपाक शकना! कारण दरेकल्याचें कुटूंब आसता आनी तांची अडचण वेगळीवेगळी आसता! अशा वेळार देवाचेर भावार्थ दवरून, अडचणींतल्यान भायर सरप जाता तितलो यत्न करून आपल्यो अडचणी आपणेंच सोडोवप हो एकूच ताचेर उपाय आसता!
एका शारांत देवाचेर भावार्थ दवरपी एक वेवसायीक आशिल्लो. ताचो धंदो देवाल्या आशिर्वादान बरो चलता अशें ताचें मत. सदांच सकाळीं उठून चलपाक वचप आनी येतकूच न्हावन देवाची अर्दवर पुजा, ध्यान धारणा करप. मागीर आपल्या सदच्या वेव्हारांतलीं कामां करप असो ताचो नेम आशिल्लो!
एक दीस देवाची पुजा करतना तो देवाक म्हणटा, ‘देवा म्हजो तुजेर खरेच खूब भावार्थ आसा, पूण तुजें ह्या ब्रम्हांडांत अस्तित्व आसा हाचो पुरावो मात खंयच पळोवंक मेळना. पुराव्या खातीर तुवें प्रगट जावन म्हाका दर्शन दिवचें अशेंय हांव तुजे लागीं मागना ! तरी पूण ह्या संवसारांतल्या जिवसृश्टीचेर जेन्ना संकश्ट येता तेन्ना तूंच पावता अशें म्हजे सारकी मनीस जात मानता, ताका लागूनच तूं आमच्या सांगाताक आसा हाचो एक तरी पुरावो दिवचो अशी तुजे लागीं विनवणी करतां!’
तेन्ना वेवसायिकाक अदृश्य रुपांतलो देव सांगता, ‘तूं सदांच सकाळीं उठून दर्यादेगेर चलपाक वता न्हय, तेन्ना हांव तुज्या सांगताक चलता, आनी हाचो पुरावो तुका फाल्यांच सकाळीं मेळटलो!’
देवाली उतरां आयकून वेवसायीक खोशी जाता !
दुसऱ्या दिसा सकाळीं तो दर्यादेगेर चलपाक लागता आनी बरोच चलतगीर देवाक सोदूंक फाटीं फुडें, हे वटेन ते वटेन पळयता ! देव मात ताचे नदरेक पडना ! तो चलून आयिल्ल्या फाटल्यान रेंवेचेर तागेली आनी दुसऱ्या मनशाली एकूण चार पावलां खुणो दिसतात ! तो चितूंक लागता, ‘हांगासर म्हज्या सांगाताक चलपी दुसरो कोणूच ना मागीर दुसऱ्या मनशाची चलपाचीं पावलां खुणो कश्यो आयल्याे काय’ ?
तेन्ना ताका आवाज आयकूंक येता ‘पुता तूं काल म्हज्या अस्तित्वाचो पुरावो मागतालो न्हय मागीर हांव तुजे वांगडा आसा हाचो पुरावो रेंवे वयल्या दुसऱ्या पावलां रुपांच्या खुणांनी तुका दिला’ ! देवान सांगिल्लें आयकून वेवसायीक खोशी जाता. म्हजे वांगडा देव आसा. आतां फुडाराक म्हाका कसलोच हुस्को ना अशें समजता!
फुडें कांय वर्सांनी त्या वेवसायिकाक धंद्यांत खूब लुकसाण जाता ! ताणें खूब कश्टान जोडिल्लें धन, गाडयो, बंगलो सगलें ताणें घेतिल्ल्या रिणाच्या बदलाक बँक जप्त करता! ताचे बरे मागपी, जांकां ताणें वायट प्रसंगार आदार दिल्लो ते लेगीत ताचे पसून संबंद तोडटात! इतलो वायट प्रसंग येवन लेगीत तो सदां भशेन सकाळचो दर्यादेगेर चलपाक वतालो ! ज्या वेळार ताचेर वायट प्रसंग आयिल्लो त्या वेळार ताका देवाची पावलां खूण दिसना आसली! तसो तो मनांत म्हणटालो ‘देवा आयज तुवेंय म्हाका एकलो उडयलो, म्हजो वांगोड सोडलो ?’
आपल्याचेर आयिल्ल्या वायट प्रसंगाक लागून देवाक दुशण दिनासतना वेवसायीक रात-दीस यत्न करून हाता भायर गेल्लो वेवसाय परतून जाग्यार हाडून पयलींचे परस चड फुलयता. गेल्लें सगलें धन, इस्टेट, परतून मेळयता!
एक दीस सकाळीं दर्यादेगेर चलतना ताका दोना जाग्यार परतून देवाची पावलां खूण नदरेक पडटा! तें पळोवन तो आजापीत जावन देवाक विचरता ‘देवा म्हजे वांगडा चलता म्हणपी, जेन्ना म्हजेर वायट प्रसंग आयिल्लो तेन्ना तूं खंय गेल्लो ?’ अदृश्य रुपांतलो देव ताका जाप दिता, ‘पुता तुजेर आयिल्ल्या वायट वगतार हांव तुका म्हजे फाटीर घेवन चलतालो देखून रेंवेर दोन पावलांची खूण दिसताली !’
देवान दिल्ली जाप आयकून ताणें देवाक साश्टांग नमस्कार घालो आनी फुडें देवा इतलो आपल्या कर्माचेर चड विस्वास दवरपाक लागलो!

सुदिन वि. कुर्डीकर
8275425404