पाँडिचेरी ते गोंय – एक नातें

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

पूण ताका तामिळा बगर दुसरी भास कळना आनी आमकां तामीळ कळना म्हणटकच चलयेन आमचे मदीं दुभाशीची भुमिका केली…

हे गजालीक पंचवीस वर्सां जायत आयल्यां आसतलीं. आमच्या सांवड्डें -कुडचड्यार राष्ट्रीय बाल महोत्सव जाल्लो. देशभरांतल्या विंगड विंगड राज्यांतल्यान मुळाव्या आनीं उच्च प्राथमीक वर्गांत शिकपी भुरग्यांनी़ं ह्या महोत्सवांत वांटो घेतिल्लो. पांचवी यत्तेंत शिकपी म्हजें चली तातूंत वांटेकार जाल्लें. भुरग्यांनी तीन दीस सकाळीं खेळां मळार एकठांय जावन दिसभर कार्यावळींत वांटो घेतलो.
गोंयां भायल्या भुरग्यां वांगडा आयिल्ल्या घरच्यांची आनी शिक्षकांची गार्डियन हायस्कूल इमारतींत रावपाची वेवस्था केल्ली.
दिसभराचे खेळ कार्यावळी सोंपून तिनसांजचें घरा वतना थळाव्या भुरग्यांनी आपल्या वांगडा गोंयां भायल्या आनीं लागींच्या गांव शारांतल्यान आयिल्ल्या एक वा दोन भुरग्यांक आपल्यागेर व्हरपाचो बाल महोत्सवाचो नियम आसता. तांची न्हावपाची, खाणा-जेवणाची, न्हिदपाची थळाव्या भुरग्यांच्या घरांत वेवस्था करप. हातूंतल्यान गोंयची आनीं गोंयां भायल्या राज्यांतली परंपरा राहणीमान, खाण- जेवण, संस्कृती, भाशा, रीती- रिवाज, परंपरा हांचें दिवप घेवप जाता अशें ह्या मेळाव्याचें स्वरूप आशिल्लें. म्हणटकच खेळ कार्यावळी सोंपतकच जाळवणदारांनी लावडस्पिकराचेर थळाव्या भुरग्यांनी आपल्या घरा व्हरपाच्या भायल्या राज्यांच्या भुरग्यांची नांवां जाहीर केलीं, तशीं थळाव्या भुरग्यांच्या घरच्यांनी तांचो ताबो घेवन तांकां वांगडा आपल्या घरा व्हेलीं.
आमचे सावड्डें कुडचडेंचे लोक उत्साही. तांणी आपल्या वांगडा एक दोनच न्ही तर तीन सुद्धां भुरग्यांक व्हेलीं. सुरवातीक मराठी भाशीक आनी गोरीं गोमटी भुरग्यांक मागणी आशिल्ली !
आमकां पॉण्डिचेरीचे चलयेक व्हरपाची घोशणा जाली, तसो आमी ताचो ताबो घेवन घरा आयलीं. भुरगें पळोवपाक सादें सावळें आशिल्लें. ताका आपली आवयभास तामीळ, फ्रेंच, इंग्रजी आनीं मोडकी तोडकी हिंदी कळटाली ! सवी यत्तेंत शिकतालें. पूण उलोवपांत हुशार आनी चुणूक आशिल्लें ! आमगेर येवन उलयतां उलयतां तें निश्चिंत जालें.
न्हांवन-धूवन बसतकच ताची आनी घरच्यांची वासपूस करतना उलोवपा वेल्यान ताची हुशारी कळ्ळी आनीं रोखडेंच तें आमचे कडेन एकरूप जालें. घरकान्नीन विचारून विचारून ताका जाय तशें खाण जेवण करपाचो यत्न केलो! पूण गोंयची पद्दत ताका तितलीशी आवडली ना.
जेवण जातकच ताका लागींच्या एस टी डी टेलीफोन बूथाचेर व्हरून घरच्यां कडेन उलोवंक दिलें. ताच्या उलोवण्या वयल्यान तें आमचे कडेन समरस जालां म्हणपाचें कळटालें. ताची आवय बापूय आमचे कडेन उलोवपाचो प्रयत्न करतालीं, पूण तांकां तामीळ शिवाय दुसरी भास कळना आनी आमकां तामीळ कळना म्हणटकच चलयेन आमचे मदीं दुभाशीची भुमिका केली.
पॉण्डिचेरी सावन येतना घाल्ल्या उंच खॉटांच्या जोत्यान ताका चलूंक त्रास जाताले, म्हणून बाजारांत व्हरून ताका नवें जोतें घेतलें. आमच्या मूळ घरा, भावां भयणीगेर भोंवडायलें. सगळ्यांनीं ताका कपडे वस्तू भेट दिल्यो. महोत्सवाची सांगता जातकच ताणें आमचे फोटो, पत्तो, फोन नंबर घेवन आपलोय फोटो पत्तो आमकां दिलो.
चवथे दिसा सकाळीं ताका मैदानार ताच्या शिक्षकांचे सुवादीन करचे वेळार आमकां वायट दिसलें, कारण तें आमचे कडेन सहजतायेन उलोवंक लागिल्लें, कुटुंबांतल्यो बऱ्यो वायट गजाली सांगूंक लागिल्लें. दनपरां ताका स्टेशनार मेळपाक वचून सामाना सकट गाडयेंत बसूंक मदत केली !
घरा पावतकच ताणें आपल्या वर्गांतल्या भुरग्यांक आपल्या तीन दिसांच्या गोंयच्या राबित्याची म्हायती दिली खंय. गोंयच्या लोकांनी भुरग्यांची इतली अपुरबाय केली, भेटवस्तू कपडे दिले, हें आयकून तांचे वांगडी अजाप जालीं खंय. तीन राती राबितो केल्लीं हेर भुरगीं रोखडींच विसरलीं आसतलीं, पूण हें मात आमकां केन्नाच विसरलें ना.
मदीं मदीं रातचो केन्ना केन्ना फोन करून तें अर्दवर आमचे कडेन उलयतालें. आपुणच तुमकां फोन करतां, तुमीं म्हाका फोन करनात, तुमीं म्हाका विसरलीं, म्हणपाची कागाळ करून आमचे कडेन झगडटालें! आवय बापायक आमचे कडेन उलोवंक दितालें! एक सारखें तुमी पाँडिचेरी येयात म्हणपाचो आग्रोय करतालें ! इतलीं वर्सां हें अशेंच चालू आशिल्लें !
म्हणटां म्हणटां तें व्हड जालें. बी. टेक. पदवी घेवन चेन्नई शारांत टाटा कन्सल्टन्सी कंपनींत कामाक लागलें! पूण, आमचे विशीं ताच्या काळजांतली अपुरबाय मात केन्नाच उणी जाली ना, उरफाटी ती वाडतच गेली! आपलें दुसरें घर, दुसरे आवय बापूय आनी दुसरें कुटुंब गोंयां आसा म्हणून तें आपल्या सगळ्या वांगड्यांक व्हडविकायेन सांगतालें खंय !
इंटरनेटाक लागून उपरांत आमचो संपर्क खुबूच सोंपो जालो आनी वाडलो ! गोंयांत येवपाचें थारायतां, पूण नोकरी कामाक लागून आडमेळीं येत आसतात म्हणून तें दुखी आसतालें !
दोन वर्सां फाटीं मे म्हयन्यांत तें आवय, बापूय, भयणी वांगडा आमगेर मडगांवां येवन पांच दीस रावलें. तांकां गोंय भोंवणावन दाखयलें. पाँडिचेरी सावन ताच्या वांगडा आयिल्लीं भुरगीं सावड्डें- कुडचडें गांव आनीं राविल्ल्या घरच्यांचीं नांवां सुद्धां रोकडींच विसरलीं खंय. पूण आपूण एकटेंच अजून तुमच्या संपर्कांत आसा म्हणपाचें तें अभिमानान सांगतालें.
तांचो आग्रो आनीं फोनाक लागून एक वर्साफाटीं दिवाळे सुटयेंत आमीं बेंगलोर गेल्ले कडेन चार दिसां खातीर पॉडिचेरींत तांगेर गेलीं. ताणें आमकां पॉण्डिचेरी भोंवडावन दाखयलें.
गेल्या वर्सा ताचें लग्न थारलें. हांव आनी भाव मेळून चार जाण पॉण्डिचेरी गेलीं. पांच दीस रावन लग्नाच्या तीन दिसांच्या देवकारें, लग्न येवकार सुवाळ्याक वांटेकार जालीं. पॉण्डिचेरी सावन वरभर अंतराचेर तमीळनाडू राज्यांत एका दोगुल्लेचेर प्राचीन श्री सुब्रमण्यम देवस्थानांत लग्नकार्य थारायल्लें. त्या दिसा थंय सुमार पांचशें तरी लग्नां जालीं आसतलीं. साहजिकच हजारांनीं लोकांची वर्दळ आशिल्ली. देवस्थानाच्या दोन तीन सभाघरांत सकाळ सावन एका वांगडा वळेरेंत दिसभर लग्नां जायत आशिल्लीं.
लग्नाक भोवतेक न्हंवरो, व्हंकलेचीं घरचींच हाजीर आशिल्लीं. एक लग्न सादारण अर्दवर चलतालें. थंयच रोखडेंच दुसरें लग्न म्हणल्यार प्रत्येकाक अमूक वेळ थारावन दिल्लो आशिल्लो. लग्ना उपरांत दोंगुल्ले सकयल माटव घालून वा रस्त्या कुशीक आशिल्ल्या हॉटेलांत प्रत्येक लग्नकारांनी खाण जेवणाची वेवस्था केल्ली. तिसरे दीस येवकार सुवाळो आशिल्लो.
सुवाळ्या उपरांत थंय दोन दीस रावन पॉण्डिचेरी आनी लागींच्या तामीळनाडू वांठारांतल्या प्राचीन फामाद थळांक भेटय दिली.
हें नातें अजून मेरेन काळजांत घर करून आसा.

रंजन महादेव नायक
9823154336