पश्चातापाची खरी शक्त

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

चिंतन – 72

तुकोबा म्हणटात –

“अनुतापें दोष ।

जाय न लगतां निमिष ॥

परि तो राहे विसावला ।

आदीं अवसानीं भला ॥”

मनशाच्या जिवितांत चुको घडटात. पूण चूक जाली आनी तिचो खरो खेद जालो जाल्यार मागीर त्या दोशाचें रुपांतर एके नवे संदींत जाता. लिंकनाच्या जिविताचेर नदर मारल्यार हें तुमकां स्पश्टपणान समजूंक शकता.

अमेरिकेचो अध्यक्ष जावचे पयलीं अब्राहम लिंकन हो गरीब कुटुंबांतलो भुरगो आशिल्लो. ताका चड शिक्षण नासलें, पूण ताका वाचनाची खूब आवड आशिल्ली. भुरगेपणांत तो केन्ना तरी इश्टांच्या चुकीच्या सांगातांत वचून आपलो वेळ फुकट घालयलो. पूण हें सगळें ताका खंयच पावोवचें ना हें कळटकच ताच्या मनांत व्हडली अपराधाची भावना तयार जाली.

तो खेद तात्पुरतो नाशिल्लो. ताणें थारायलें- आतां सावन प्रामाणीकपण, कश्ट आनी अभ्यास हो ताचो मार्ग आसतलो.

लिंकन ल्हान आसतना एका धाकटुल्या दुकानांत काम करतालो. एक फावट ताणें चुकून गिरायका कडल्यान कांय सेंट चड घेतले. दुकान बंद जातकच ताका आपली चूक कळ्ळी. त्याच वेळार रातच्या काळखांत दोन मैल चलून ताणें ती रक्कम परत केली.

लोक ताका ‘होनेस्ट अबे’ म्हणून वळखूंक लागले. ते एके ल्हान चुकीचो ताका खोलायेन पश्चाताप जालो आनी तातूंतल्यान ताची आजीवन वळख निर्माण जाली.

लिंकनाक आपल्या जिवितांत जायत्या पराभवांक तोंड दिवचें पडलें. वेंचणुकांनी तो हारलो, वेवसायांत लुकसाण जालें, पूण दर खेपे तो आपले उणाव वळखून स्वताक सुदारतालो. हे वृत्तीक लागून निमाणें तो अमेरिकेचो राश्ट्रपती जालो.

गुलामगिरीचो प्रस्न खूब व्हडलो आशिल्लो. कांय जाण ताका सुचयताले, “तुमी गुलामगिरी आड उबे रावल्यार देश फुट्टलो.”

पूण लिंकनान म्हणलें– “हांव शांत बसलो जाल्यार इतिहास म्हाका माफ करचो ना, म्हजो हो खेद म्हाका जिवीतभर खातलो.”

ताच्या ह्या ठाम निर्णयाक लागून अमेरिकेंत गुलामगिरी सोंपली.

अशो जायत्यो ल्हान व्हड चुको आमच्या जिवितांतय घडटात. आमी तांकां धांपून दवरल्यार त्यो चुकां आमकां खातात. पूण आमी प्रामाणीकपणान पश्चात्ताप करून ताची दुरुस्ती केल्यार तोच खेद आमकां प्रगती कडेन व्हरता. चूक करप ही समस्या न्हय, पूण तीं मान्य ना करप ही खरी समस्या. खरें बळगें आसा तें खेद (अनुताप) आनी सुदारपांत.

– ह भ प देवदत्त दिगंबर परुळेकर