भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गीत रामायण- 3
कित्याक ती धडधड मनांत जाल्या।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां ॥ धृ।।
मनांक मलिनता केन्नाच येवंक ना।
सवती मत्सर काळजाक आफडूंक ना।
वेलींचो राग कित्याक मनांत आयला।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां || 1 ||
मना कित्याक ती निष्ठुरता अशी।
हरणा पाडसांय तीं आवड्ना कशीं।
दोळ्यांत तीं कित्याक दुकां आयल्यां।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां || 2 ||
गाय, वासराची पळोवन ममता।
तुज्या मनांत गे कित्याक जळटा।
मत्सर तो मनांत कसो, जागला।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां || 3 ||
पक्षिणी आपल्या पिलांक भरयता।
पळोवन तूं तें सैरभैर जाता।
प्रतिकुल तें अशें कितें जालां।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां।।4।।
मन तुजें ते कितें लिपयता।
वात्सल्या बगर हें अपूर्ण दिसता।
भुरग्या बगर सुखी कोण जालां।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां ॥5॥
ज्या पाशाणांतल्यान मूर्ती जल्मता।
पाशाणय ते श्रेश्ठ जाता।
वादळ तें मनांत उबें रावलां।
पळोवन ती वेली वयलीं फुलां ॥6॥
आमच्या परस गगन जाण्टे कितलेंशें।
थंय जल्मता तारे कितलेशे।
निरर्थक जीवन कशें दिसलां।
पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां ॥7।।
आपल्या राज्यांतल्या सगल्या लोकांक सुख मेळपा खातीर वावुरपी दशरथाच्या घरांत मात पाळणो हाल्लोच ना. केदें दुख्ख हें? अयोध्येच्या प्रत्येक जाण्टे, नागरिकांच्या मनान हो प्रस्न घडये घडयेक येतालो. त्या दशरथाच्यो राणयो? तांचें दुख्ख तर विचारुंच नाकात. कौसल्या शांत व्हांवपी न्हंये भशेन शक्तीहीन आणि शांत दिसताली, पूण मनांत म्हणटाली ‘कित्याक ती धडधड मनांत जाल्या। पळोवन तीं वेली वयलीं फुलां।’
– उदयबुवा फडके (राष्ट्रीय कीर्तनकार)
97642 43377
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
