परबीं तुका !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

दुसऱ्यांनी यश जोडलें जाल्यार, आपणाक परबीं दी म्हूण कोणूच बळ करिना. पूण आमी मनीस म्हणूनच दुसऱ्यांच्या जैतांत वांटो आपखोशयेन घेतात. हे वरवीं आमी आमची सोयरीगत वाडयतात. आमी एकामेका सांगाता जियेतात तेन्ना दुसऱ्यांक बरे तरेन वळखूंक शकतात.

आमी खयंच्याय मळांचेर नांव जोडलें जाल्यार, ‘परबीं तुका!’ असो संदेश येता. परबीं मेळोवन घेतलो जाल्यार आमी आपणायिल्लें यश भौसाच्या दोळ्यांत भरूंक जाय. आमचें यश भौशीक नदरेन मानून घेतिल्लें आसूंक जाय. दुसऱ्यांनीय यश मेळयलां म्हूण आमकां कळ्ळें जाल्यार आमी तांकां परबीं धाडटात. आमचो कोणूय तरी जिणेंत कितें जोडून घेता हाचो आमकां अभिमान भोगता. आमी खूब खुशाल जातात. तितल्यारूच आमी थांबतात. परबीं फक्त यश पळेल्यारूच दिवची काय? हो प्रस्न म्हाका सतायता.
दुसऱ्यांक परबीं वा शाबासकी दिवप हातूंत कायंच वायट ना. परबीं दीवन आमी दुसऱ्यांक उत्तेजन दितात. अदीक नेटान वावरूंक तांकां उर्बा आनी उमेद मेळटा. हें सांगतना, यश जोडटात तीं आमचे कडल्यान परबीं मेळटलीं म्हूण अपेक्षा बाळगुनूच वावर करतात, अशें म्हाका म्हणपाचें ना. अपेक्षा बाळगिनासतना केल्ल्या वावराची कोण तरी दखल घेता.
परबीं दितासतना, परबीं दिवप्यांचो हेतू वेगळोवेगळो आसूं येता. परबीं दितल्याच्या हेतुचो यश जोडटल्याचेर प्रभाव पडटा वा ना पडटा तें गरजेचें न्हय. परबीं कशीं आनी केन्ना दिवची तें गरजेचें. थोडे फावटी भौशीक रितीन दिल्लीं परबीं यश जोडटल्याची हावकी वाडयता. केन्ना-केन्नाय, ‘हांवूय असलें जैत मेळोवंक शकतां’ असली वृत्ती तांची जिणूच जावंक शकता. पूण हें सगल्या सवें घडना. हाका साबार आडवाद आसात. असली वृत्ती यश जोडटले आपणायतात म्हूण परबीं दिवची न्हय, अशें म्हजें मन न्हय. परबीं फक्त आमकां दिसता त्याच यशाक दिवप? होच म्हजो प्रस्न.
दुसऱ्यांनी यश जोडलें जाल्यार, आपणाक परबीं दी म्हूण कोणूच बळ करिना. पूण आमी मनीस म्हणूनच दुसऱ्यांच्या जैतांत वांटो आपखोशयेन घेतात. हे वरवीं आमी आमची सोयरीगत वाडयतात. आमी एकामेका सांगाता जियेतात तेन्ना दुसऱ्यांक बरे तरेन वळखूंक शकतात. जायते फावटी आमच्या वांगडा जियेतल्याचें बरेपण पळेवंक दोळे धांपतात. आमच्या सांगाता जियेतलो एके माचयेर, म्हळ्यार भौशीक माचयेर येवन आपली फिशालकाय दाखयना जायत, पूण तो मनीसपणाक सोबता तसली जीण जियेता. असले परिस्थितींत, आमकां दिसना तें आमी जावन पळेवंक आमकां एक आव्हान. असलीं आव्हानां स्विकारपाक आमचे मदल्या जायत्या जणां कडेन तांक ना वा आसा जाल्यार पसून धिटायेन पावलां मारूंक आमचें मन हे विशीं तयार ना. हें म्हाका तर हुमाणें.
हालींसराक आमी संबंद मजबूत करपाचेर भर दितात. तोखणायेक पात्र थारपी गजाल. आमी मारिल्ल्या पावलांची मोलावणी केल्यार बरें. संबंद आमी मजबूत करूंक सोदतात जाल्यार नीज संबंदाचेर आमची नदर केंद्रीत केल्यार बरें. संबंद म्हळ्यार दिसता तेंच बरेपण वेंगावप न्हय, ताचे परस अदीक गरजेचें म्हळ्यार दुसऱ्यांक आमी जाणून घेवन, मेळटल्या बरेपणाची तुस्त गावप. आतां आनीक एक प्रस्न उप्रासता तो हो, सगलेच दुसऱ्यां लागीं जियेनात म्हणटकच तांचें बरेंपण आयकून आनी वाचून परबीं धाडटात. बरें आसा! पूण संद मेळ्ळी जाल्यार पसून आमचे मदलीं कितलीं जणां दुसऱ्यांची बरी जिणे-वागणूक पळेवन परबीं दितात? आयज परबीं दिवंक फक्त यश गरजेचें जालां. दुसऱ्यांनी केल्ले यत्न कोण पळेता? आयचे परिस्थितींत बरी जिणे-वागणूक तशेंच दुसऱ्यांनी केल्ले यत्न मानून घेवंक कश्ट पडटात.
नीत, शिटूकसाण, धैर्य आनी वागणुकेचेर मर्यादा दवरप हे सदगूण संगम करून जियेतात तांकां आमचे कडल्यान परबीं मेळूंक जाय. अशें आमचे लागीं घडटलें जाल्यार सगल्यांत पयलीं हे सदगूण आमच्या दोळ्यांत भरूंक जाय. आमच्या मनाक ह्या सदगुणाचें म्हत्व दिसून येवंक जाय. दुसऱ्यांचें बरेंपण जिणे-वागणुके वरवीं जाता, हाचो आमकां अभिमान आसप गरजेचें. निसुवार्थी मनान आमी दुसऱ्यांची जीण जाणून घेवंक आमकां खालतिकाय जाय. थोड्याच उतरांनी सांगतलो जाल्यार, आपूण जावन, कसलोच फायदो बाळगिनासतना, दुसऱ्यांची बरी जीण पळेवंक आमी आमच्या काळजा-मनाचे दोळे उगडपाची गरज आपली मान वयर काडटा. हे वरवीं आमी दुसऱ्यांक एक बरी जीण जियेवंक आदार करपाचीं.

जॉनएम्. आल्फोंसो, कार्मेलीत,
7666519837