भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भावंडांनो,
आयज नव्या वर्साक उर्बे उमेदीन येवकार दितना, संवसार पाडवो म्हळ्यारूच गुडी पडव्याचे परबे निमतान तुमकां सगळ्यांक हांव काळजांत सावन परबीं भेटयतां. भावंडांनो, काल पयरुच तुमच्यो परिक्षा सोंपल्यात. आनी आतां तुमी वर्सभराच्या एका तणावांतल्यान मेकळीं जाल्यांत. घरच्यांचे सांगणेन, तांचें उतर मानून घेवन तुमी तुमच्यो परिक्षा बरे तरेन सोडयल्यात. देखून तुमकां म्हजी काळजांतसावन परबीं. तेचपरी तुमकां तुमचे परिक्षेंत घसघशीत, उपाट येस मेळूं अशें मागतां.
भावंडांनो, आतां रोखडेंच तुमचें फुडलें शिक्षणीक वर्स सुरू जातलें. तेन्ना नव्या वर्साक नवे हांवेस, नवे संकल्प बाळगियात. ते पुराय करपाक नेमान यत्न करीत रावात. भावंडांनो, धडपडीक अंत आसना, येस मात मेळटात. सुरवेक सावन यत्न चालू दवरले जाल्यार निमणे वेळार घसघशीत येस मेळपाक आडखळी येनात. फाटल्या वर्सा तुमच्या हातांतल्यान घडिल्ल्या चुकांचेर लक्ष दिवन परत अशें घडचें नात, हाचेर भर दियात. तुमच्या वांट्याक येवपी वेळार ’सदुपयोग’ करात. ’दुरुपयोग’ करूं नाकात. भावंडांनो, तुमकां मेळपी संदीचें भांगर करात हां.
बरें तर भावंडांनो, सदचे परंपरेन ह्या सप्तकांतल्या म्हान व्यक्तींची याद काडून तांचे विशीं थोडीशू म्हायती जाणून घेवया न्हय?
भावंडांनो, ह्या सप्तकांतली म्हान व्यक्ती आसा ती म्हळ्यार इतिहासांतलें तेजस्वी विद्वान व्यक्तीमत्व जांणी बायलांच्या शिक्षणाचो आग्रो धरून तांच्या शिक्षणाच्या कार्याची सुरवात केली ती पंडिता रमाबाई. मंगळूर जिल्ल्यांत अनंतशास्त्री डोंगरे आनी अंबाबाई हांच्या कुटुंबांत 23 एप्रिल 1852 दिसा जल्माक आयिल्ली. रमाबाई भुरगेपणां सावनूच खूब हुशार. ती आनी तिच्या एकसुऱ्या भावान खूब शास्त्रांचो अभ्यास केल्लो. परिस्थितीन तांकां आवय बापायचो चड सांगात मेळ्ळो ना. पुणून अनाथ जाल्लीं ही दोनूय भावंडां आपले बुदवेंतकायेचेर भोंवत भोंवत कोलकात्याक पावलीं. मजगतीं, रमाबाईचो भावूय संवसाराक अंतरिल्ल्यान रमाबाई एकली उरली. पुणून तिणें धीर सोडलोना. वेगवेगळ्या शास्त्रांचेर गाढ अभ्यास आशिल्ल्यान तिचीं व्याख्यानां आयकुपाक लोकांची गर्दी पडटाली. तिच्यांत आशिल्ले शीघ्र कवितांचे गूण विदवानांक अजापीत करताले. ब्राह्मो फुडाऱ्यांनी तर तिची बुदवंतकाय पळोवन तिका ‘पंडिता रमाबाई’ अशी पदवी दिल्ली. 1880 वर्सा तिचें लग्न जालें. पुणून देड वर्सांतूच तिच्या घरकाराक मरण आयलें. आपले सान चलयेक घेवन ती पुण्यांत आयली. तिणें बायलांच्या शिक्षणा खातीर आपलो वावर नेटान सुरू केलो. इंग्लिश भास शिकून ती 1886 वर्सा लंडनाक गेली. थंयच्या वातावरणांत, थंयच्या धर्माचो तिचेर प्रभाव पडलो. देखुनूच तिणें आपले चलये सयत ख्रिस्ती धर्म पत्करलो. मायदेशांत परतून पावतकच तिणें केडगांवांत बायलां, चलयां खातीर ’मुक्ती सदन’ सुरू केलें मात,
धर्मांतर केल्ल्यान रमाबाईचो फुडार वादाचो थारलो. अत्यंत कठीण परिस्थिती कडेन झुंजत आपलें अशें आगळें वेगळें व्यक्तीमत्व तयार केलें. स्वताची उदरगत हाताशीत समाजांतल्या चलयां-बायलांचे उदरगती खातीर, शिक्षणा खातीर आपलें आयुश्य घडयलें. प्रितीसदन, शारदा सदन, शांती सदन, आनी कृपा सदन अश्यो साबार संस्था ते वरवी चलयां-बायलांक मदत केली. हे सेवेंत आसतना रमाबाईक 5 एप्रिल 1922 दिसा मरण आयलें. भावंडांनो, तिच्या पुण्यतिथी निमतान तिचो उगडास काडून तिका आर्गां ओंपुया. याद उरतली न्हय तुमकां बरें तर.
उल्हासभाई
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
