नातालांची निस्वार्थी तयारी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जेजू येवंचो जाला. ताचेर भावार्थ दवरप्यान आपलें मन आनी काळीज नितळ करूंक जाय आनी ताका खरे भक्तीन घेवंक भायली तशीच भितरली तयारी करूंक जाय.

क्रिस्ती मनीस नातालांच्या काळांत आसा. नातालांचो काळ म्हणल्यार कुर्पेचो काळ, मनीसकुळाचो सोडवणदार जेजुच्या जल्माचो काळ. आदल्या करारांत देव-पुताच्या जल्मा विशीं अशे तरेचें भाकीत भाकणार इजायास हाचें मेळटा, “पळे, एक तरणी बायल गर्भेस्त जाल्या; ती एका पुताक जल्म दितली.” तोच भाकणार मुखार ताचे पदवेची खोल पर्गटणी करता, “ताची राजवटकी सगळ्याक पावतली, आनी ताचे शांतीक शीम-मेर आसची ना. तो डेवीडाच्या शिंवासनार बसून आपलें राज चलयतलो.” जेजू जल्मांत येतकच सगळें वातावरण सामान्य आशिल्लें. एक दीस अकस्मात अरण्यांत रावतल्या आनी प्रजेक उदकान स्नान दितल्या जुआंव बातिस्ताचो ताळो आर्डूंक लागता, “सर्वेस्वराक अरण्यांत एक वाट तयार करात. सुक्या- करड्या मळ्यांतल्यान आमच्या देवाक एक नीट राजमार्ग तयार करून दवरात.” आनी खरेंच जेजू जुआंव बातिस्ता कडल्यान उदकाचें स्नान घेवंक आयलो तेन्ना जुआंव म्हणटा, “पळेयात, हो देवाचो मेंढरो, संवसाराचें पाप काडटा तो.”
थंयच्यान जेजुचें भौशीक जिवीत सुरू जाता. तो लोकांचीं गाराणीं आयकता, विज्मितां करता आनी ह्या ताच्या बऱ्या करण्यांक लागून विरोध करप्यां कडल्यान कश्ट सोंसता आनी ह्या संवसारांत कसलीच ताका पदवी आसची न्हय म्हणपी भियेवन आनी मत्सरान ताका खुरसार मारतात, तो मरता आनी तिसऱ्या दिसा पुर्नजिवंत जाता. ही संवसारी पदवी न्हय तर ती दैवीक पदवी आशिल्ल्याचें सत हांगा उग्ते जाता आनी नव्या भावार्थाची सुरवात जाता. म्हणून म्हणटात, तो (जेजू) येवंचो जाला, ताचे खातीर तयार जावंया. हरशीं तो नव्यान येतलो हो भावार्थ पूण ताचो जल्म समारंभूंक नेमून दिल्ल्या काळांत तो येतलो म्हणून ताका जेजू येण्याचो काळ म्हणटात, तोच कुर्पेन भरिल्लो आनी भरवंसो दितल्या देवपुताचो काळ. क्रिस्ती प्रजा ताका येवकार दिवपाचे तयारेंत आसा. ह्या सुमार एका म्हयन्याच्या काळाक आद्वेंताचो काळ अशेंय म्हणटात. डिसेंबराचे पंचवीसवेर ताचो जल्मदीस समारंभूंक संवसारभर क्रिस्तांवांचो धर्मीक नदरेन वावर नेटान चालू जाता.
आद्वेंत म्हणल्यार कितें?
आद्वेंत म्हणल्यार नातालांची वा बरे खबरेची वाट पळेवप, जेजूक ताच्या जल्मा वरवीं घेवंक तयार जावप. तो कसो येतलो आनी ताका कशीं घेतलीं ताचेर चिंतन वा नियाळ करप. जेजू ह्या संवसारांत येतना मनीसकुळा खातीर भरवांसो आनी खुशालकाय घेवन येता. ती आमच्या पदरांत घेवंक पवित्र सभेन दिल्ल्या सुमार एका म्हयन्याच्या काळांत चार आयतारांची तयारी आसता. ह्या चारूय आयतारांक क्रिस्ती लोक आद्वेंताचे चार आयतार म्हणटात आनी ह्या दर आयताराक एक-एक वात पेटयतात. तर मोटवे रितीन चारूय आयतारांचीं समजणी घेवंया.
पयलो आयतार
पयलो आयतार भरवाश्याची खबर सांगता आनी त्या दिसा जांबळी वात पेटयतात. कसलो हो भरवांसो? शुभवर्तमानकार लुकास सांगता, “जेजू जाकोबाच्या घराण्याचेर सासणांच्या सासणांक राज चलयतलो आनी ताचें राज केन्नाच सोंपचें ना.” हे ओळिचें स्पश्टीकरण मुखार मेळटा, “भियेवं नाकात! पळेयात, व्हडा सोंतशाची खबर तुमकां घेवन आयलां आनी होच सोंतोश सगळे प्रजेक भोगतलो. तर आयज डेविडाच्या नगरांत तुमकां एक सोडवणदार जल्मला, तो क्रिस्त स्वामी.” जेजू सोडवणदार येता, ताका घेवंक कोणूय मनान आनी काळजान नितळ जावंक नात जाल्यार सुरवात करूंक हो पयलो आयतार उलो दिता.
दुसरो आयतार
दुसरो आयतार जेजुचे शांती विशीं सांगता. ही सासणीक शांती खुणावंक आनीक एक जांबळी वात पेटयतात. जेजू म्हणटा, “शांती तुमकां दवरतां, म्हजी शांती तुमकां दितां.” ही जेजुची शांती संवसारी शांती न्हय तर ती समेस्त मनीसकुळाच्या काळजांची उचांबळाय आनी भिरांत काडून उडोवपाची एक प्रक्रिया. जेजून धाडिल्ली ही शांती समारंभूंक आनी जेजेची बरी खबर मानून घेवंक हो दुसरो आयतार क्रिस्ती प्रजेक आपयता.
तिसरो आयतार
तिसऱ्या आयताराक क्रिस्तांव खुशालकाय प्रगट करतात आनी गुलाबी रंगाची वात पेटयतात. आयज जेजू ह्या संवसारांत ना पूण पवित्र ऑत्मो जियेता आनी तोच क्रिस्ती प्रजेक मार्गदर्शन करता आनी जेजुच्या मार्गान सदां चलूंक तयार करता. देवाचो दर एक संदेश तोच दिता. सांत पावलू म्हणटा, “भरवंसो दिता तो देव तुमच्या भावार्थांत तुमकां आनंदान आनी शांतीन भरूं, अशें पवित्र ऑत्म्याच्या बळान तुमचो भरवंसो अदीक-अदीक वाडत वचूं.” जेजू वरवीं मेळटलीं सासणीक खुशालकाय मनशा मेरेन कशी येता आनी तिचो आनंद मनशान कसो घेवंक जाय, हे विशीं हो आयतार म्हायती दिता.
चवथो आयतार
चवथ्या आयताराक प्रितिमोग समारंभतात आनी परत एक फावटीं जांबळी वात पेटयतात. जेजू म्हणल्यार मोग आनी मोग म्हणल्यार देव. होच भरवांसो दर क्रिस्ती भावार्थ्याच्या जिविताची यात्रा फुडें व्हरता. सांत पावलू मोगाची सुंदर व्याख्या दिता, “प्रितिमोग कोणाचेंय कितेंय सोंसून घेवपी आनी सगळ्यां थांय दयाळ-मोवाळ; प्रितिमोगाक नाटकाय ना, बडाय ना, गर्वूय ना; प्रितिमोग दुसऱ्यां कडेन माणसुगेन वागता-चलता आनी केन्नाच आपलो आदाव सोदिना; प्रितिमोग राग चडूंक दिना; कसलेंच वायट मनांत धरिना. कोणें वायट केलें म्हण प्रितिमोग खुशाल जायना, पूण कोणूय बरें करीत तर प्रितिमोग सोंतोसता. प्रितिमोग दुसऱ्यांच्यो चुकी-खोडी समजून घेता, दुसऱ्यांचेर विस्वास दवरता, भरवांसो धरून रावता, सोंसणिकायेन आनी धिरान सगळ्यांक फुडो करता.” मोग केन्नाच अपयशी जायना आनी खऱ्या मोगाक देव अपयशी करिना. मोग म्हणल्यार भरवांसो, शांती आनी खुशालकाय. जेजुच्या जल्मा वरवीं मनशाक फावो जावपी सासणीक मोग चाकूंक हो आयतार क्रिस्तावांक शिकयता.
जेजूक येवकार
जेजू येवंचो जाला. ताचेर भावार्थ दवरप्यान आपलें मन आनी काळीज नितळ करूंक जाय आनी ताका खरे भक्तीन घेवंक भायली तशीच भितरली तयारी करूंक जाय. ह्या नातालांक ताची शिकवण, “सगळ्या तुज्या काळजान, सगळ्या तुज्या जिवाच्या बळान आनी सगळ्या तुज्या मनान, सर्वेस्वरा तुज्या देवाचो मोग कर आनी आपलो करता तसो दुसऱ्याचो मोग कर.” जेजुची सगळ्यां परस व्हडली आनी पयली आज्ञा ताणें सादुकींक (जेजू वेळावेलो एक पंथ) दिल्ली, ती दर एकल्यान आपणा खातीर घेवंच्या आनी एकामेका सवें मोगान जियेवंच्या मनान जेजूक खऱ्या अर्थान घेवंक नातालांची खाशेली धव्या रंगाची वात पेटयतात, ते नातालांचे रातीक खुशालकाय परजळटा आनी बिगडत गेल्ले मनीसकुळाचे संबंद मजबूत जावंक नवो प्रकाश फांकारता. हें मेळोवंक जावंदी समेस्तांची निस्वार्थी तयारी. सगळ्यांक आदीं-फुडेंच नातालांचीं परबीं.

विन्सी क्वाद्रूस
राय, साश्ट (मो : 9822587498)