भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कोणेंय कितलेंय ‘भिवपाची गरज ना’ म्हणलें तरी दरेक मनशाक कसलो ना कसलो भंय दिसताच. कोणाक मार्गार धांवतल्या मोटारींचो भंय दिसता जाल्यार कोणाक काळखी रातीचो. ल्हान भुरग्यांक आवय नदरे आड वचत म्हूण भंय दिसता. तरणाट्यांक आपल्या फुडाराचो भंय. हालिंसाराक मोबायल वापरतल्यांक डिजिटल एरेस्ट जायत म्हूण भंय दिशिल्ल्यान ते बुचकळ्यांत पडल्यात. म्हज्या इश्टाक लेपटॉपाचो भंय. तो लेपटॉप केन्नाच हातांत घेवंक तयार ना. कसल्या ना कसल्या कारणांक लागून मनशाक आदीं पसून भंय दिसत आयला. परके सत्ते खाला आशिल्ल्या आमच्या देशाक गुलामगिरीचो भंय आशिल्लो. जुलमी शासक केन्ना कोणाक धरून व्हरून बंदखणींत घालीत हाचो अंदाज घेवप कठीण आशिल्लें. अशा भिरांकूळ परिस्थितींत लेगीत सुटके जुझाऱ्यांनी जिवाची परवा करिनासतना स्वतंत्रतायेची चळवळ मुखार व्हरून सफळ केली. तांच्या व्हड बलिदानांतल्यान ही स्वतंत्रताय आमकां मेळ्ळ्या. ती मेळयतल्यांनी उज्वल भारताचें सपन दोळ्या मुखार दवरूनच होमखणांत उडी घेतिल्ली हें वेगळें सांगपाची गरज ना. तांचे लागीं नवो भारत उबारपाची तांक आनीक आत्मविस्वासय आशिल्लो. देशाची विस्कटिल्ली घडी बरे तरेन बसोवपाचो यत्न तांणी केल्लो आमकां पळोवंक मेळ्ळा. ते भायर सगल्यांचो फुडार पर्जळीत जावचे खातीर तांणी वेगळेवेगळे उपक्रम चालीक लायल्यात.
व्यक्तीगत जावं वा भौशीक मळार जावं, शेंप्रतीशत जैत मेळटा अशें ना, पूण कांय प्रमाणांत तें मेळटाच. अशे आमचे जाणटे सांगताले तें फट न्हय. देश स्वतंत्र जावन आतां मेरेन जीं-जीं सरकारां स्थापीत जालीं तांणी आपले बुद्दी प्रमाण आनीक आपलें दुरदिश्टी प्रमाण देशाक उदरगती कडेन व्हरपाचो यत्न केला. व्यक्तीगत उदरगत जाका ताकाच करची पडटा ही गजाल जरी खरी तरी दरेक मनीस जेन्ना स्वताची उदरगत करता तेन्ना सांगाताक तो देशाचीय उदरगत करूंक मजत करता. सरकार करतलो म्हूण वाट पळयत रावतल्यांचीं कसलींच कामां जावंक पावनात. हाका उपाय एकूच निसुवार्थीपणान वावुरपी तरणाटे राजकारणांत देंवूंक जाय. आपल्या राज्या खातीर आनीक देशा खातीर पोटतिडकीन वावरूंक जाय तेन्नाच आयज जें चित्र आमकां पळोवंक मेळटा तें बदलूंक शकतलें.
बदल हो जायच तो सैमाचो नेम. तोंडान बड-बड करीत रावन कांयच साध्य जावचें ना, कृती करची पडटली. ती कृती जावन आसा तरणाट्यांक शास्त्र-शुध्द निवळ राजकारण समजावन सांगप. तशेंच तांकां राजकारणांत आपले पांय रोमून घट उबे रावचे खातीर प्रोत्साहीत करप. जे कोण सुवार्थ सोडून राज्या खातीर वावुरतले तांकांच निवडून हाडूंक कश्ट घेवचे पडटले. तुरताक तरी आमच्या देशांत शिकिल्ल्या तरणाट्यांचो उणाव ना म्हणटकच राजनितीक दळांनी लेगीत तरणाट्यांक येवकार दिवंक जाय. कांय दळांनी तशी सुरवात केल्याय बी. राजकारणांत तांकां सक्रीय करून तांचेर वेगळ्यावेगळ्या कामाची जापसालदारकी दिवंक जाय. हरशीं म्हूण वेंचणुको लागीं आयल्यो म्हणटकच ह्याच तरणाट्यांच्या भुजार भार दिवन राजनितीक दळ जैतिवंत जातात काय ना. आयच्या तरणाट्यां मदीं बुद्द आसा नव्या तंत्रज्ञानाची तांकां जाण आसा. ते भायर वेगळो विचार करपाची तांची तांक आसा. जाचो बरे तरेन लाव घेवन तांणी राजकारणांत सफळ जावं येता. विचार करात आनी मुखा वेलें पावल मारात.
ज्ञानपीठ पुरस्कार जैतिवंत रवीन्द्रबाब आपल्या एका लेखांत म्हणटात “सरकारां आसात म्हूण संवसार चलता हो भ्रम आमचो. ह्या भ्रमांतल्यान आमी मेकळीं जावंक जाय. सरकारा बगर आमकां जियेवंक येवंक जाय, जाल्यारूच आमचीं कामां आमी आत्मनिर्भरतेन आनी जापसालदारकेन करूंक पावतलीं.” हांगा लोकशाय आशिल्ल्यान सरकाराक अनन्य म्हत्व फावो जाता. जाचो लाव सरकार वेंचणुको दोळ्या मुखार दवरून पुरेपूर घेवंक पळयता. वेगळ्योवेगळ्यो येवजण्यो हाडून सरकार लोकांक आकर्शीत करपाचो यत्न चलयत रावता हेंय तितलेंच सत. तर दुसरे वटेन सामान्य मनीस सरकारच्या ह्या येवजण्यांचेर दोळे दवरून, वारें व्हांवता तशें सूप धरता. बारीक विचार करून पळयात, आमचे कडल्यान कराच्या रुपान घेतिल्लो पयसो सरकार आपल्याक जाय तसो वांट्टा. एकाद्र्या गरजेवंताक तो फावो जाता जाल्यार बर्याचीच गजाल. पूण जांची अर्थीक परिस्थिती बरी आसून लेगीत ते ह्या येवजण्यांचो लाव कसो घेवंक शकतात ? ह्या प्रस्नाची जाप म्हाका तरी मेळना. तांकां ती येवजण मेळोवचे पयलींच मनाय करपाची तजवीज सरकार करूंक कित्याक फाटीं पडटा? तशी तजवीज केल्यार व्होट बॅंक सांबाळूंक कठीण जातली व्हय? कळूंक मार्ग ना. हालींच नेमाळ्यांत वाचिल्लें. 2,960 गृहआधार येवजणेचो लाव घेवपी सरकारी कर्मचाऱ्यांक येवजणेची रक्कम परतून दिवपाक सांगल्या म्हूण. ही परिस्थिती येवचीच कित्याक? सरकारी कर्मचाऱ्यांक ज्ञान ना म्हूण अशें घडटा काय? तांका लोकसेवक म्हणटल्यांचो पालव मेळटा म्हूण अशें घडटा. ह्यो येवजण्यो जांचे खातीर आसात आनीक जांची ह्या येवजण्यां बगर जीण मुखार वचप कठीण तांकांच त्यो मेळूंक जाय न्हय. लाडली लक्ष्मीचीय तीच स्थिती जावन आसा. सरकारान ह्या पुराय येवजण्यांचो परत अभ्यास करून योग्य प्रमाणांत त्यो लागू करच्यो. अत्यंत गरज आशिल्ल्या मनशांकच त्यो कीट-कीट नासतना मेळच्यो इतलेंच हांव म्हणन.
नव्या दमाच्या तरणाट्यांनी रवीन्द्रबाबान दिल्लें आव्हान स्विकारूंक जाय. आपले कुशळटायेचो उपेग तेच परी लोकांची सेवा करून तांची मनां जिखून घेवंक जाय. आमचे पिळगेंतल्या लोकांनी लेगीत ह्या तरणाट्यांचे सपन तडीक व्हरूंक तांकां आदार करूंक मुखार येवंक जाय. ते जैतिवंत जातले तीच खरी आर्गां थारतली गोंयच्या ह्या व्हड म्हालगड्यांक. आयज कोणूय कितेंय म्हणूं. तरणाट्यांनीच आपलें नशीब फुलोवपाचो यत्न करचो पडटलो. पयलें पावल तुमकांच मारचें पडटले. चलात तर लागात कामाक आनी मतींत दवरात आमी आसात तुमच्या सांगाताक.
एच. मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
