नवे पिळगेक मार्ग दाखोवया

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

दुसऱ्यान संस्कार करून सुदारूंक मेळना. मनशान स्वताच स्वताक बरें वळण लावपाक जाय. प्रत्येक अणभवा पसून धडो, बोध घेवपाक जाय.

अादले पिळगे परस आतांची पिळगी हुशार, अशें सदांच आयकूंक मेळटा. आदल्या भुरग्यां परस हालींची भुरगीं चार पावलां मुखारूच आसात, अशेंय कांय जाण म्हणटात. विज्ञान, तंत्रज्ञान बदलत आसा. म्हणटकच आतांच्या भुरग्यांक सगल्या मळांचेर मेळटात त्यो सुविधा, सोंपेपणां आदल्या तेंपार (म्हणजे 30- 40 वर्सां पयलीं) मेळनाशिल्लीं. काळ, तंत्रज्ञान कशें बदलत गेलां, हें सविस्तर सांगपाची तशी गरज ना. संगणक, मोबायल फोन, इंटरनॅट, सोशल मिडियाक लागून शिक्षण, करियर, रोजगार, सामान्य ज्ञान, व्यक्तीमत्व विकास अशे सगलेच बाबतींत हालींचीं भुरगीं फाटल्या 3- 4 दसकांतल्या भुरग्यां परस फुडें आसात. मात……
….. मात कांय चुकीच्यो गजालीय नवी पिळगी करपाक लागल्या. कुड्डें अनुकरण, इश्टांचें चेपण, हातांत घोळपी पयसो, वायट संगत अशे कांय घटक ताका जापसालदार आसात. हालींच आंध्र प्रदेशांत चोडावरम मंडल वाठारांत एक धपको दिवपी गजाल घडल्या. तिचो व्हिडिओ सोशल मिडियाचेर व्हायरल जाला. दिसाळ्यांनीय खबर आयल्या. कितें ती खबर? कांय भुरगीं नव्या वर्साची पार्टीं फुलयतना दिसतात. खावपाक बिर्याणी हाडल्या. पूण वांगडा बियरी आसात. बियर पार्टी करपी हीं भुरगीं सवी, सातवे यत्तेंत शिकपी. पिराय 11, 12 वर्सां!! भुरगेपणारूच तीं जुंवान जालीं म्हणपाचें! तंत्रज्ञान आनी बदलिल्ल्या काळाक लागून भुरग्यांक जाय तें मेळटा. पालकूय ताचो प्रत्येक हट्ट पुराय करतात, ताचोच हो परिणाम आसतलो! खरेंच संवसार बदल्ला!
आंध्राच्या अनाकपल्ली जिल्ह्यांतलो चोडावरम वाठार. 31 डिसेंबराचे रातीं 16 भुरगीं नव्या वर्साक येवकार दिवपाक जमिल्लीं. सरकारी निवासी शाळेंतले हे विद्यार्थी. तांचे वांगडा धावे यत्तेंत शिकपी दोग जाण आशिल्ले. हाॅस्टेला लागसारच्या अर्दवट बांदकाम केल्ले इमारतींतले एके कुडींत सगले बशिल्ले. साहजिकूच थंय बोवाळ जाला आसतलो. शाळेच्या ड्रायव्हराक (?) ही गजाल कळ्ळी. ताणें ल्हवूच वचून मोबायल फोनाचेर व्हिडिओ काडलो आनी फाटलो फुडलो विचार करिनासतना तो सोशल मिडियाचेर घालो. तातूंत त्या भुरग्यांची पंगत आनी मुखार बिर्याणी आनी बियरीच्यो बाटल्यो दिसतात. कांय भुरगीं नशेंत आशिल्ल्याचेंय जाणवता. तीं थंय आयिल्ल्या सुरक्षा रक्षक आनी ड्रायव्हराक गाळी संवतना दिसतात. तांचे वांगडा दोन अनवळखी तरणाटेय पार्टेंत गुल्ल जाल्यात. सगलीं भुरगीं नेण्टी आशिल्ल्यान हो आंध्रांत चर्चेचो विशय थारला. ह्या भुरग्यांच्या आनी हेर पालकांनी शाळेच्या वेवस्थापना कडेन संपर्क केला. मात भुरगीं पिरायेन ल्हान आशिल्ल्यान शाळेन तांची वळख सांगपाक, चड म्हायती दिवपाक न्हयकार दिला. व्हिडिओंत तोंडां ब्लर केल्यांत. शाळेन आतां चवकशीचे आदेश दिल्यात. भुरग्यांच्या ह्या कर्तुबा फाटलो सुत्रधार कोण तें पयलीं कळपाक जाय. कारण इतलीं ल्हान भुरगीं हें धाडस करपाक धजचीं नात, अशें पालकांक दिसता. पूण काळ बदलता तशे मनिसूय बदलतात, हो सृश्टीचो नेम, हेंवूय विसरायेर घालूंक मेळचें ना.
आंध्रांतली ही गजाल कोणेतरी व्हिडिओ काडलो म्हूण उक्तडार आयली. पूण, अश्यो कितल्योशोच गजाली तुमचे, आमचे सरभोंवतणी घडल्यात आसतल्यो. नवें वर्स, नरकासूराची रात, शिगम्याक कांय तरणाटे मजा म्हणून बियरीन पिवपाची सुरवात करतात. मागीर ल्हवू ल्हवू ताचें वेसनांत रुपांतर जाता. लिंगीक अत्याचाराचीय पिराय अशी उरूंक ना. हायस्कुलांतले भुरगे पसून हातूंत सांपडल्यात. पयलीं काॅलेजीक वतकच प्रेमप्रकरणां जातालीं, आतां तीं हायस्कुलांनी पावल्यांत. सोशल मिडियाक लागून एकमेकां कडेन संपर्क करप सोंपें जालां. भुरग्यां मदीं गुन्यांवूय वाडिल्ल्याचें पळोवपाक मेळटा. एकतर्फी मोगाक लागून चलयेक जिवेशीं मारून उडोवपाचे प्रकार घडल्यात. ह्यो चलयो हायस्कुलांत शिकपी, तर तांकां मारपी 18, 19 वर्सां पिरायेचे. सोशल मिडियाचे फायदे आसात, तशेच लुकसाणूय आसा, हें असल्या प्रकारांनी सिद्ध जालां.
दुसऱ्यान संस्कार करून सुदारूंक मेळना. मनशान स्वताच स्वताक बरें वळण लावपाक जाय. प्रत्येक अणभवा पसून धडो, बोध घेवपाक जाय. ही जीण एकूच फावट मेळटा, ती चुकीचें पावल उबारून इबाडपाक जायना. इश्टांक पारखूंक कळपाक जाय. चोरी केली वा चोरा वांगडा फक्त गेलो तरी कितें ख्यास्त जावपाक शकता, इश्ट चलयेचीं फकांडां करतना वांगडा तुमी आसात जाल्यार कशे त्रासांत पडपाक शकतात, हाची म्हायती भुरग्यांक दिवपाचो वेळ आयला. मजा म्हूण एक दीस बियर, सोरो पियेल्यार वा दुसरें कितेंय केल्यार कितें जावं येता….. सगल्या सगल्यांचे परिणाम वयांत येवपी प्रत्येक भुरग्याक खबर आसपाक जाय. आयच्या
काळाची ही गरज.