नवे कलाकार घडचे

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

संगीत, नाटक न्हय, तर सगल्याच मळांचेर सदां उठून तेच- तेच लोक दिसचे न्हय.

महाराष्ट्र गोंयच्या गळ्यान गायता, अशें आचार्य अत्रेन म्हणलां. लता मंगेशकाराचेर बरयतना तांणी तसो उल्लेख केल्लो. पं. दीनानाथ मंगेशकार, पं. अभिषेकी, प्रभाकर कारेकार, मोगुबाई कुर्डीकार, किशोरी आमोणकार, रामदास कामत, प्रसाद सावकार…. आनिकूय खूब नांवां आसात. लाॅर्ना, आल्फ्रेड रोझ, एम बाॅयर ह्या सारकेय कोंकणी गायकूय आसात. अजित कडकडे हे गोंयच्या खांप्या कलाकारां मदले नांव जाल्ले घडये निमाणे कलाकार आसतले. तांचे उपरांत वयर उल्लेख केला, त्या कलाकारां इतले चडशे कोण गाजूंक नात. कडकडें सारके कलाकार गोंयांत जावचे म्हूण सरकाराचे यत्न आसात. शाळांनी संगीत आनी नाटकाचे शिक्षक नेमपी गोंय हें देशांतलें पयलें राज्य, अशें मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत हांणी गोमंत विभूषण पुरस्कार कार्यावळींत म्हणलें.

आदल्या आनी हालींच्या काळांत जमीन- मळबा इतलो फरक आसा. पयलीं घराघरांनी मनोरंजनाचीं साधनां नाशिल्लीं. उपरांतच्या काळांतूय एक वा दोन चॅनलांचो टिव्ही आशिल्लो. लोक नाटकां, सिनेमांचेर अवलंबून रावताले. कलाकार, तांची कला हांचें जबरदस्त आकर्शण आसतालें. 1990 च्या उत्तरार्धांत टिव्ही चॅनल वाडत गेले. आयज तांचो आंकडो पांचशें वयर पावला. सोशल मिडियाय धुमाकूळ घालता. ताणें दरेका मनशाक कलाकार (बरो, वायट) केला. प्रसिद्धी मेळोवन दिल्या. मनोरंजनाचो घसघसो इतलो वाडला की कलेचेर परिणाम जालो. सिनेमा चलतूच हाची खात्री ना. ताका लागून सगले ओटीटी, टिव्ही चॅनल, अॅप रुपांत अवतरल्यात. कलाकार आनी तांचे कलाकृतीचो आंकडो वाडला. देखून भोवतेक प्रेक्षकांक कोण बाबत, कोण दर्जेदार तेंच कळना जालां. कलाकारांक संगीत नाटकां, मैफिलींनी गाजयले. आयज नवीं संगीत नाटकां, मैफिली जातात खंय? सोशल मिडियाचेर सगल्या तरांच्या मनोरंजनाक ओतो आयला. ताका लागून कोण नाटकाक वचपाक पळयना. आदली उमेद शेणल्या. नवोदितांचो अभिनय ताका पचपचीत दिसता. कारण घरांत बसून तो संवसारभरांतल्या म्हान कलाकारांची कला अणभवता. ताची मनोरंजनाची भूक भागल्या. ताका अर्जीण जालां, अशेंय म्हणूं येता. पळोवंक गेल्यार कलेच्या मळाचेर आयज भरपूर पयसो, प्रसिद्धी, मान आसा. म्हणटकच नवोदितांनी कलेक ओंपून घेवपाक जाय. रिल आनी व्हिडियो पुरते धादोशी जावंक फावना. जिद्द, मेहनत, चिकाटी, शिस्त, नमळाय ही कायम जागृत दवरल्यार यश मेळटाच.

आयज राष्ट्रीय पांवड्यार गाजूं येतात अशे नवे कलाकार सहसा दिसनात. मोबायल फोनाक लागून कॅमेरा, रेडियो, टेप, घडयाळ दुय्यम जालें, तशें नवे पिळगेची अभिरुची बदलिल्ल्यान, तांच्या प्राधान्यांत बदल जाल्ल्यान कांय कलाच बावल्यात. मागीर नवे कलाकार कशे तयार जातले? फक्त सर्तीं पुरते ते फुलतात. पाश्चात्य संगिताची मागणी वाडल्या. परंपरीक संगिताचें वातावरण विरघळपाक लागलां. गुरुकूल पद्दत बंद जाल्या. ‘हार्ड वर्क’, नवें कितें शिकपाची उमेद सगल्याच मळांचेर उणी जाल्या. फक्त पगार, पयश्यांचेर सगल्यांचें लक्ष. आवड, छंदूच बदलल्यात. नवे कलाकार घडोवन तांकां राष्ट्रीय पांवड्याचेर वाव दिवंक जाय. कलाकारांनीय एक- दोन सिनेमा नांवार जाले काय स्वताक सत्यजीत रे, लता मंगेशकार, नासिरुद्दीन शाह, अमिताभ बच्चन समजूंक फावना.

कलाकाराचें करियर घडटलें, हे खातीर शिश्यवृत्ती, निधी ताका मेळटलो, हें पळोवप सरकाराचें कर्तव्य. गोंयांत संगीत महाविद्यालय, नाट्य विद्यालय आसा. जायते नवे गुणेस्त कलाकार आसात, तांकां सरकारान, प्रेक्षकांनी, दानशूर व्यक्तींनी आलाशिरो दिवंक जाय. पर्यटनाच्या मळाचेर कलाकारांक सहज वाव दिवं येता. चार म्हालगडे कलाकार घेतले जाल्यार दोगां तरी नवोदितांक संद दिवची. संगीत, नाटक न्हय, तर सगल्याच मळांचेर सदां उठून तेच- तेच लोक दिसचे न्हय. नवे कलाकार सातत्यान घडत रावचे हे खातीर नवोदितांनीय आपले कलागूण विकसीत करीत रावंक जाय.