भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमी माचयेर रावून कितलीय आरड मारली म्हण बालसाहित्य निर्माण जावंचें ना, जे कोण निर्माण करतात तांकां प्रोत्साहन दिल्यारूच बरें बालसाहित्य कोंकणी भाशेंत येवंयेता.
कोंकणी भाशेंत सध्याक तरी बालसाहित्याची भर पडटा तितली कमीच. ती आनीक कित्याक वाडना हाचे फाटलें कारण सोदून काडपाचो यत्न केलो तेन्ना समजलें, बालसाहित्य छापपी संस्था सगळ्या बालसाहित्य बरोवप्यां मेरेन पावनात वा त्यो संस्था आपणाक जाय तांकांच वयर काडपाचो यत्न करतात. असोच कांय वर्सां फाटीं, एक बालसाहित्याचेर परिसंवाद पळेलो. थंय भुरग्यां खातीर कसल्याच साहित्याची भर घालूंक नाशिल्लो मनीस परिसंवादाचो अध्यक्ष म्हण मिरयता आनी बालसाहित्याचे पुरस्कार जिखिल्ले आनी बालसाहित्याक कितलेंच योगदान दिल्ले मनीस ताच्या मुखार बसून ताका ताळयो मारतात. दोतोराक भायर बसोवन कंपावडर जर ऑपरेशन करूंक लागलो जाल्यार त्या पिडेस्ताची अवस्था कितें जातली? हाचेंच हें उदाहरण. म्हणून आमी माचयेर रावून कितलीय आरड मारली म्हण बालसाहित्य निर्माण जावंचें ना, जे कोण निर्माण करतात तांकां प्रोत्साहन दिल्यारूच बरें बालसाहित्य कोंकणी भाशेंत येवंयेता. तरी आपली भर म्हण हरशीं तियात्रिस्त पूण बालसाहित्य रचपाचें धाडस केल्लो विलीयम फेर्नांडीस हाणें ‘धाडस’ नांवाची कादंबरी बरयली हाचें कौतूक करीन दिसता. हें पुस्तक, बरोवप्यान स्वता उजवाडायलां आनी ताचें मोल 199 रुपया आसा. ताचें भायलें कव्हर प्रणेश देसाय हाणें चित्रायलां जाल्यार भितर आशिल्लीं चित्रां जोशुआ रॉड्रिगीस हाणें काडल्यांत. पुस्तकाक 206 पानां आसात. ‘धाडस’ बाल कादंबरी खातीर विलीयम फेर्नांडीसाक शाबासकी आनी परबीं.
फाटभूंय
बरोवपी विलीयम ल्हानपणार थावन कोंकणी वाचपी. ताचो बापूय ताका कोंकणी पत्रां, नेमाळीं, पुस्तिका जावं रोमांशी हाडून दितालो आनी काणी सांगूंक ताका हुस्कायतालो. हाचे वेल्यान ताच्यांत बरोवपाचो गूण भितर सरलो. तरनाटो जातच ताणें हेर बरपांत हात घालो आनी थंय मेळिल्लें उत्तेजन घेवन ताणें भुरग्यांक एक कादंबरी रचूंक चिंतलें. ती बरोवन ताचें सपन पूर्ण जालें. आपूण एक भुरगो जावन ताणें ही कादंबरी बरयल्या असो ताचो दावो आसा.
पुस्तकाचो गाभो
‘धाडस’ कादंबरींतलीं तीन मुखेल पात्रां जावन आसात आरीफ, आरियोन आनी अरविंद. तिगूय एकाच वर्गांत शिकपी आनी बरे घट्ट इश्ट. एकामेकाचे आयकुपी आनी एकामेकाचेर विस्वास दवरपी. हेच वृत्तीक धरून ते तिगूय स्कुलाच्या कॅम्पाक वतात. वचचे आदींच अरविंदाच्या मनांत एक माण्णी आशिल्ली. ती माण्णी साध्य करच्या हावेसान ताणें आपल्या दोगूय इश्टांक भागाक घेतिल्ले. बस नियोजीत वेळार कॅम्पा जाग्यार पावली आनी सगळीं भुरगीं बसींतल्यान देंवलीं. निमाणे देंवले ते आरीफ, आरियोन आनी अरविंद. थोडो वेळ ते हेर भुरग्यां बराबर चल्ले आनी मदेंच ताणीं वाट बदल्ली. अरविंद सांगता ते दिशेन गेले. तांच्या हातांत एक नकासो, मोबायल फोन आनी ‘टॅब’ ह्यो वस्तू आशिल्ल्यो. ते रान वाठारांत पावतकच जें सोदूंक जाय आशिल्लें, तें सोदूंक भोवूंक लागतात. तांका यश मेळटा काय? तांकां सारको मार्ग सांपडटा? काय अर्द वाटेरूच थावन परत येवंचें पडटा? रानांत तांची कोणाकोणा कडेन भेट जाता, भिरांत आनी आकांता पासून आपलें धाडस दाखोवंक यशस्वी जातात काय? दुसरे वटेन तांकां घेवन गेल्ल्या शिक्षकाची आनी स्कुलाच्या वेवस्थापनाची अवस्था कितें जाता काय? अश्या साबार प्रस्नांची वळेरी कादंबरी वाचतां-वाचतां दोळ्यां मुखार उबी रावता. शेवट सुखी जाता काय दुखी जाता हें जाणून घेवंक तुमी ‘धाडस’ ही कादंबरी जेरूल वाचची.
पुस्तकांतली भास
आपले कादंबरींतली भास विलीयमान जाता तितली सोंपी दवरपाचो यत्न केला. कादंबरींत क्रिस्तांव, हिंदू आनी मुस्लीम पात्रां आसात. त्या पात्रांच्या तोंडांत ताणें त्या-त्या समाजाची भास घाल्या. वाक्यां सुटसुटीत आसात. कथानका प्रमाणें पात्रांची भास आनी वर्णनात्मक वृत्ती कादंबरीची उंचाय वाडयता.
बरोवप्याचे उत्फर्के
पुस्तकाचो बरोवपी विलीयम आपले उत्फर्के उगतायतना म्हणटा, “पुस्तकां वाचप हें दर एका भुरग्यांच्या जिवितांत महत्वाचें आसता. भुरगीं पुस्तकां वाचतात तेन्ना तांकां जाणवायेचो संवसार उगतो जाता. त्या वाचपांतल्यान तांकां नव्यो कल्पना, नवीं चिंतनां आनी नवे होवेस तांच्या मनांत गोळटात. तांच्या जिवितांत स्फुर्तेची कीट पेटून फुडलीं पावलां धाडस घेवन तीं मारूंक शकतात. वाचपांतल्यान तांच्या मनांची उदरगत जावन जायतें शिकूंक पावतात. पुस्तकां वाचपांतल्यान भुरगीं नव्यो गजाली कश्यो घडोवंच्यो, जिवितांत येता ते परिस्थितींक कसो फुडो करचो हें शिकतात.”
प्रस्तावनेंतले उदगार
पुस्तकाक प्रस्तावना बरयिल्लो ज्येश्ठ साहित्यीक तोमाजिन्ह कार्दोझो म्हणटा, “विलीयम फेर्नांडीस हाची ‘धाडस’ ही कादंबरी आधुनीक घडण्यांचेर आधारिल्ली आसा. आयच्या भुरग्यांक आवडटा तसलो विशय घेवन विलीयम बाबान आपली काणी रचल्या…. ज्यो घडण्यो हे काणयेंत गुंथल्यात त्यो घडण्यो आयच्या भुरग्यांक आवडपी आसात कित्याक आधुनीक भुरगो “कंप्यूटर”, “मोबायल” आनी दुसऱ्या असल्या यंत्रांचो गुलाम म्हणल्यार फट जावंची ना. असल्या यंत्रांचेर मेळटात ते खेळ (गेम्स) आयचे भुरगे खेळपाक एका पांयान उबे जातात आनी ते खेळ खेळून ते धाडशी जातात. हेच फाटभुंयेर विलीयम फेर्नांडीसान आपली ‘धाडस’ कादंबरी बरयल्या. हे कादंबरींत, आधुनीक घडण्यां विशीं वाचून, आयच्या भुरग्यांची आस भागतली अशें म्हाका दिसता.”
खाशेलेपण
‘धाडस’ कादंबरींतले मुखेल खाशेलेपण जावन आसा धार्मीक एकचार. आरियोन, अरविंद आनी आरीफ हीं कथानकांतलीं मुखेल पात्रां तीन वेग-वेगळ्या धर्मांतलीं आसात. कॅम्पाक गेल्ले कडेन ते रानांत आपली वाट विसरतात वा रानांतली भिरांत उत्पन्न जाता तितलेय फावटीं ते तिगूय एकवटान रावन सगळ्या अडचणींक फुडो करतात. तांचे भितर कसलोच धर्मभेद आसना. ह्या तत्वाची आयज सामकी गरज आसा. भुरग्यां मदें निधर्मीपणाची वृत्ती किल्लोवपाची एक जबाबदारी बरोवप्यांचेर आसा, ती विलीयम बाबान बेस-बरी पाळ्ळ्या. ताणें तसो उल्लेख करूंक ना पूण त्या तिगांच्या वागणुकेंतल्यान तें कळून येता.
सोंपयतना…
भुरग्यांचें साहित्य रचूंक प्रोत्साहन दिवंची गरज आसा. कोंकणीचें काम करूंक आनी प्रकाशनाच्या मळार फुडें आशिल्ल्या संस्थांनी आसात त्या बरोवप्यांक आनी मुखार येवंक सोदतल्या बरोवप्यांक लेखन करपाची उमेद दिवंक जाय. हांगा ऍड्स पब्लिकेशन्साचो हांव मुद्दाम उल्लेख करूंक सोदतां. हे संस्थेन प्रकाशन मळार भितर सरतांच 10- 12 बालसाहित्याची पुस्तकां उजवाडायलीं. हेरांनी अशेंच करूंक विनंती. विलीयमान प्रकाशना मळारूय पावल घालां, ताणें आनिकूय पुस्तकां उजवाडावंचीं आनी बालसाहित्य मळ गिरेस्त करचें असो ताका उलो. परत एक पावट विलीयमाक परबीं!
– विन्सी क्वाद्रूस, राय, साश्ट
मो. – ९८२२५८७४९८
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
