दोशींक प्रसाद मेळटलो?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आज़ाद ह्या पर्शियन, अरेबिक उतराचो अर्थ मुक्त, स्वतंत्र. आमच्या गोंयांतूय त्या नांवाचें एक मैदान आसा. थंय बरेच समाज वावुरपी समाजीक, राजकी प्रस्न घेवन येतात आनी प्रसारमाध्यमां कडेन उलयतात. सरकारी रोजगार भानगडींतली एक दुबावीत पूजा नायकूय प्रसारमाध्यमां मुखार आयली आनी तिणें एका आयएएस अधिकाऱ्याक आनी बांदकाम अभियंत्याक नोकऱ्यां खातीर 17 कोटी रुपया दिल्ल्याचो दावो केलो. ते पयशे परत दिवचे, नाजाल्यार आपूण तांचीं नांवां उक्तीं करतलीं, मुख्यमंत्र्या कडेन पुरावे दितलीं, अशेंय तिणें म्हणलें. मुख्यमंत्र्यान ताचेर म्हजे कडेन पुरावे दिवचे परस ते पुलिसांक वा न्यायदंडाधिकाऱ्यांक दिवचे, अशी प्रतिक्रिया दिल्या. आतां पूजा नायक हिची चवकशी गुन्यांव फांट्यान चालू केल्या. ह्या प्रकरणांत लोकप्रतिनिधी घुस्पल्यात असो बोवाळ जाल्लो. मात आतां आपूण दोगांकूच पयशे दिल्यात अशें पूजा सांगता. इतल्या वर्सांनी ती अचकीत जागी कशी जाली? काय कोणे तिका मुखार बी काडल्या? नोकरे खातीर पयशे दिवपी बी फाटल्यान लागूंक नात मूं? तेन्नाच तिणें पुरावे पुलिसांक कित्याक दिवंक नात? त्या अधिकाऱ्यांचीं नांवां कित्याक सांगूंक नात? सांगल्यात जाल्यार पुलिसांंनी कारवाय कित्याक करूंक ना? ह्या प्रकरणांत आनीक तीग- चवग दुबावीत आशिल्ले. तांचेर कारवाय जाली? बरींच प्रकरणां जाळमुखा सारकीं वयर येतात, सगलेच उंचाबळ जातात, बोवाळ करतात, आरोप, प्रत्यारोप जातात आनी मागीर गड्यां वयलो भार देंवता… सगलें शांत, किरांव जाता. ख्यास्त जालीच जाल्यार करबट, खांपयांक… विस्वण, चणाकाच्या शेंपडेक पसून धक्को बसना. परतून वयर आयिल्लें हें रोजगार प्रकरण हालोवन खुंटी घट करपाचो प्रकार काय हालोवन ती हुमटून पयस मोखून मारपाचो यत्न हें तपासा उपरांत कळटलेंच!
सरकार पारदर्शक पद्दतीन हाचे मुखार नोकरी दितलो म्हणटा, जाल्यार ही नखलामी करता कोण? अर्थांत हीं आदलीं प्रकरणां आसतलीं. पूण, आयज लेगीत पयशे घेवपी एजंट गोंयांत वखदाक पसून मेळनात, अशें म्हणप धाडसाचें थारतलें. कांय तरणाटे तर ‘च्या- पाणया’क कितले दिवचे पडटात, ताचे आंकडेच सांगतात. 20 ते 75 लाखां मेरेन! 50 लाख आसात वा ते जमोवपाची तांक आसा, जाल्यार नोकरे बदला ते वेवसाय, कित्याक करीनात काय? कुटुंबांचे वेवसाय, धंदे आसा, ते वाडोवं येतात. पूण तांची नवी पिळगी पसून सरकारी नोकरी सोदता! बऱ्याच लोकां मदीं आदीं जिद्द, चिकाटेन मेहनत करपाचो गुण आशिल्लो, तो खंय गेलो? कारण आयज कश्टाचीं, कुशळटायेचीं कामां करपी चडशे भायलेच दिसतात.
कांय लोक शिक्षण कित्याक जाय, वशिलो आसल्यार पुरो, असो विचार उक्तायतात. हें चुकीचें. शिक्षण फक्त नोकरे खातीरूच न्हय, तर मनीस वैचारीक नदरेन सुदारपाक, व्यक्तीमत्व विकसीत करपाकूय घेवंक जाय. गोंयचें समाजकारणूय आयज पयशां भोंवतणी घुंवतना दिसता. स्वताची वा दुसऱ्याची (ब्रोकर) जमीन विकून बरेच जाण गिरेस्त जाल्यात. आयज कितें करतात ते? चडशे त्या पयशांचेर फोल्गां मारतात. तातूंतल्या थोड्यांक आनीक- आनीक पयसो जोडपाक राजकारण हो बरो वेवसाय कसो दिसपाक लागला. एका काळार गिरेस्त, उच्च शिक्षीत लोक समाजाक, राज्याक, देशाक बरी दिशा दाखोवपाक समाजसेवेचें एक साधन म्हूण राजकारणांत येताले. तें सोडलें तरी अर्थीक परिस्थितींत आशिल्ले तशेच उरताले. आयज…?!
पूजान केल्ल्या आरोपांत तथ्य आसा जाल्यार, कोणूय दोशी म्हूण सिद्ध जाल्यार ताचेर कडक कारवाय जातली अशें आस्वासन सरकारान दिलां. चवकशी चालू जाल्या म्हणल्यार पूजा चलता आरती जातल्यो. पूण निमणो प्रसादूय मेळचो. दोशी आशिल्ल्यांक तर सामको कडक!… वाट पळोवया.