भांगरभूंय | प्रतिनिधी
14 ते 20 नोव्हेंबर मेरेन आमी राष्ट्रीय वाचन सप्तक मनयतात. ते निमतान विशेश.
दर खेपे वाचक भितर सरता तेन्ना ग्रंथालयां मात्शी बुद्धीमान जातात – कारण गिन्यान फकत शेल्फांचेर न्हय, तर तें सोदपी लोकां मदीं जियेता.
दर वर्सा 14 ते 20 नोव्हेंबर मेरेन आमी राष्ट्रीय वाचन सप्तक मनयतात. आमी चड करून आडनदर करतात, त्या गजालींची याद करून दिवपी — वाचपाची जादू. कृत्रिम बुद्धी (एआय) आमच्या प्रस्नांक सेकंदां भितर जाप दिवंक शकता, आमकां आवडूं येतात अशीं पुस्तकां सुचयता आनी लांब लेखांचो सारांश लेगीत खिणा भितर दिवंक शकता. अशा युगांत वाचप ही एक पोरणी संवय दिसूं येता. पूण हांगा सोबीत विडंबन- एआय स्वता वाचनाचेर फुलता. तातूंतल्यान मेळपी दरेक प्रतिसाद लाखांनी बरयिल्ल्या उतरां वरवीं शिकून मेळटा, जशें आमी मनीस करतात. तर वाचनांतल्यान मशीनां हुशार जावंक शकतात जाल्यार आमी कित्याक ना?
आयचीं वाचनालयां आतां ओगीं, पोरन्या पुस्तकांनी भरिल्ल्यो धुल्लाच्यो कुडी उरूंक नात. तंत्रगिन्यानाचो मेळ घालून तीं गिन्यानाचीं जिवीं केंद्रां जाल्यांत. आधुनीक ग्रंथालय आतां डिजिटल आर्कायव्ह, ई-संसाधन आनी एआय चालीत कॅटलॉग दितात जे म्हायती सोदप पयलीं परस बेगीन आनी सोंपें करतात. कांय ग्रंथालय आतां वाचप्याच्या आवडी प्रमाण पुस्तकां सुचोवपाक वा तांकां नवे विशय सोदून काडपाक मदत करपाक एआय साधनांचो वापर करतात. आमच्या सेंट जोसेफ वाज कॉलेज लायब्ररींत, आमी आमचो स्वताचो ग्रंथालय चॅटबॉट विकसीत केल्या आनी ही नवकल्पना एक पावल फुडें व्हेल्या — एक आभासी सहाय्यक जो वापरप्यांक जाग्यार सगळ्या ग्रंथालय सेवांचो वापर करपाक मदत करता.
तरी लेगीत ह्या सगळ्या डिजिटला मदीं खरी जादू अजूनय पुस्तक उगडपाच्या सादे कृतींत आसा. वाचप— दिसाक फकत धा मिनटां लेगीत — आमी कल्पना करतात ताचे परस खूब पयस अजापां करपाक शकता. ताका लागून आमचें विचार धारदार जातात, आमचो शब्दसंग्रह गिरेस्त जाता, सृजनशीलताय फुलता आनी भावनीक बऱ्यापणाक पोसवण मेळटा.
आमी चड करून नवी तथ्यां वा कल्पना घेवपाक शॉर्ट्स वा रिल्स स्क्रोल करतात — आनी हय, ते आमकां तात्काळ म्हायती दितात. पूण पुस्तकां एक पावल खोलायेंत वतात. एक ल्हान क्लिप सेकंदां भितर जें दिता तें पुस्तक खोलायेन, भावना आनी वाचप्याक समजून घेवन दिता. वाचन एकाग्रताय वाडयता, याद घटमूट करता आनी कल्पना आमचे भितर थीर जावंक आनी वाडपाक परवानगी दिता— खंयचोच 60 सेकंदांचो व्हिडियो अशें कितें बदलूंक शकना.
धांवपळीच्या खिणांनी शांतताय दिवपी आनी थांबून चिंतन करपाची याद करून दिवपी संवसारांत धीर शिकयता. पुस्तकांक एक शांत शक्त आसता — आमकां उदास दिसता तेन्ना तीं सांत्वन करतात, आमी कितें वगडायतात तेन्ना प्रेरणा दिता आनी आमी परतितात त्या दरेका पानाचेर आमकां चड बुद्धीमान करतात. तर, फुडले खेपे तुमी धा मिनटां एक ल्हान व्हिडियो पळोवपाक घालयतात तेन्ना, ताचे बदला तींच मिण्टां एक पान वाचपाक घालोवपाचो यत्न करात — तुमकां अजाप जातलें की तें कितलें चड परत दिता.
आयज वाचिल्लीं कांय पानां फाल्यां एके समस्याचेर उपाय जावंक शकतात. एक परिच्छेद एक कल्पना प्रेरीत करपाक शकता. कोणाच्याय प्रवासाची अनुभूती दाखोवपाक एक काणी आमकां आदार दिवंक शकता. सदांच याद दवरात, वाचन केन्नाच फुकट वचना- तें सदांच आमकां मजत करपाक परतून वाट सोदता, केन्ना तरी, कशें तरी.
आमी राष्ट्रीय वाचन सप्तक मनयतना, लागसार आशिल्लीं थळावीं वाचनालयां सोदून काडपाचो यत्न करात आनी वाचपाची संवय करात तुमच्या विचारांत, लक्ष केंद्रीत करपांत आनी नदरेंत सकारात्मक फरक हाडपाक मजत जातली. हो संदेश तुमच्या प्रिय व्यक्तींक पावोवचो, जांकां वाचून मेळपी अफाट फायदो अजून कळूंक ना, थोडोसो लेगीत. कारण आमी वाचतना फकत मनीसपणाक जोडिल्ली म्हायती एकठांय करिनात, एका वेळार एक पान. आनी त्या शांत संबंदांत पारंपारीक आसूं वा एआयन वाडयिल्लें आसूं, दरेक ग्रंथालय फुडल्या पिळग्यां खातीर वाट उजळपाचें काम चालूच दवरतलें.
– मनाली आचार्य
ग्रंथपाल, सेंट वाझ काॅलेज, कुठ्ठाळी
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
